«Η ζωή μας είχε μια πορεία, αλλά εφόσον το παιδί μας πήγε στα ναρκωτικά αποδείχθηκε ότι η πορεία μας ήταν λαθεμένη. Πρέπει να αλλάξουμε πορεία και αυτό κάνουμε στο ΚΕΘΕΑ. “Σπουδάζουμε” την αλλαγή της συμπεριφοράς μας»
Η κα Αργυρώ είναι μέλος της Ομάδας Αυτοβοήθειας Γονέων του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) Χανίων. Μαζί με άλλους γονείς συμμετέχει στις ομαδικές συναντήσεις που οργανώνουν οι υπεύθυνοι του Συμβουλευτικού Σταθμού στα Χανιά, με στόχο τα μέλη της ομάδας να αλλάξουν στάση απέναντι στη ζωή, βοηθώντας καθοριστικά με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά τους να βγουν νικητές στη μάχη ενάντια στις εξαρτήσεις.
Αφορμή για τη συζήτησή μας στάθηκαν οι πρόσφατες εκδηλώσεις που διοργάνωσε το ΚΕΘΕΑ, μαζί με το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ), αλλά και η έκθεση φωτογραφίας που παρουσιάζουν τα μέλη της ομάδας γονέων, στο φουαγέ του Δημαρχείου Χανίων, η οποία θα διαρκέσει έως τη Δευτέρα 5 Ιουλίου.
Τα μέλη της Ομάδας μας μίλησαν για τη σημασία των εκδηλώσεων, το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος, αλλά και τον καθοριστικό ρόλο που έχει η οικογένεια στην προσπάθεια των νέων να ξεφύγουν από τον εφιάλτη των ναρκωτικών.
Η ΑΦΥΠΝIΣΗ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
“Το θέμα είναι να αφυπνίσουμε την κοινωνία, να δει το πρόβλημα σε όλη του την έκταση και να γνωρίσει την ύπαρξη του ΚΕΘΕΑ και τη δουλειά που κάνει”, σημείωσε το μέλος της Ομάδας κ. Μανώλης, δίνοντας το στίγμα των εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα, αλλά και της έκθεσης που λειτουργεί αυτές τις ημέρες στο Δημαρχείο.
“Όλες οι εκδηλώσεις είχαν ένα κεντρικό νόημα: να μας πλησιάσει ο κόσμος και να καταλάβει ποιοι είμαστε και τι κάνουμε. Να αντιληφθεί ότι το πρόβλημα των ναρκωτικών υπάρχει και να ενημερωθεί για τις λύσεις. Ο κόσμος πρέπει να μάθει για τη λειτουργία του Συμβουλευτικού Σταθμού και όσες οικογένειες αντιληφθούν ότι έχουν πρόβλημα ή ότι πιθανόν έχουν πρόβλημα με ναρκωτικά πρέπει να απευθυνθούν στο Συμβουλευτικό Σταθμό προκειμένου να βοηθηθούν”, συμπλήρωσε ο κ. Γιώργος.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ
ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ
Όλα τα μέλη της Ομάδας υπογράμμισαν τη σημασία που έχει η παραδοχή του προβλήματος για την καταπολέμηση της εξάρτησης που αντιμετωπίζει το παιδί τους, όπως, επίσης, επεσήμαναν τον ρόλο που παίζει η Ομάδα: “Το θέμα είναι να παραδεχθεί κανείς ότι υπάρχει πρόβλημα. Μετά μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του και τον χρήστη”, είπε η κα Μαρία τονίζοντας τη βοήθεια που παρέχει το ΚΕΘΕΑ στους γονείς.
“Μέσα από την ομάδα καταλαβαίνω πράγματα για τον εαυτό μου και μέσα από το πρόβλημα των άλλων προσπαθώ να βρω τη λύση. Βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Θέλει χρόνο, υπομονή, αλλά λύση υπάρχει”, πρόσθεσε η κα Αργυρώ.
“Με την ομαδική δουλειά διαμορφώνεσαι και αλλάζεις τη συμπεριφορά σου, πράγμα που θα βοηθήσει την πορεία του παιδιού και την αντιμετώπιση του προβλήματος”, ανέφερε ο κ. Μανώλης, ενώ ο κ. Γιώργος είπε: “Νόμιζα ότι στο σπίτι μου δεν θα συμβεί ποτέ αυτό. Τώρα που έχω μπει μέσα για τα καλά, βλέπω ότι πολλά σπίτια που γνωρίζω έχουν το ίδιο πρόβλημα και ή δεν το έχουν καταλάβει ακόμα ή το κρύβουν γιατί ντρέπονται. Η ντροπή όμως είναι εμπόδιο”.
“Μέσα από τις ομάδες βλέπεις τις εμπειρίες όλων των γονέων και μέσα από τις εμπειρίες μας βρίσκουμε λύσεις. Η ντροπή είναι γιατί αρνιόμαστε οι ίδιοι οι γονείς να δεχθούμε το πρόβλημα και γι’ αυτό το κρύβουμε κι όλας”, παρενέβη η κα Μαρία.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
Τα μέλη της Ομάδας έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο ρόλος τους ως γονείς είναι καθοριστικός για βγουν από το αδιέξοδο των εξαρτήσεων τα παιδιά τους: “Νομίζω ότι η συμβολή είναι 50-50 δηλαδή 50% των γονιών και 50% του χρήστη”, είπε ο κ. Γιώργος, ενώ η κα Μαρία υπογράμμισε ότι οι γονείς μέσα από τις Ομάδες μαθαίνουν να μην επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη. “Όλη αυτή η διαδικασία της ομάδας σημαίνει αλλαγή για τους γονείς”, επεσήμανε η κα Αργυρώ και ο κ. Γιώργος συμπλήρωσε: “Θα πρέπει να είμαστε το παράδειγμα σε αυτή την αλλαγή. Το παιδί που είναι χρήστης πρέπει να κάνει στροφή 180 μοιρών για να λειτουργήσει φυσιολογικά και εμείς ως γονείς θα πρέπει να κάνουμε στροφή 180 μοιρών για να υποδεχθούμε το παιδί μας μετά την περιπέτεια. Γενικά, εδώ μαθαίνουμε κι εμείς να γινόμαστε καλύτεροι”.
Η συζήτηση επεκτάθηκε και στο πρόβλημα της ελλιπούς ενημέρωσης των πολιτών γύρω από τις εξαρτήσεις. Ενημέρωση η οποία αποδεικνύεται καθοριστική στην έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος: “Εγώ θα ήθελα να πω κάτι για τις μητέρες. Όταν βλέπουν κάτι ή υποψιάζονται κάτι, το τηλέφωνο του ΚΕΘΕΑ είναι 28210 – 87040. Ας καλέσουν”, έκλεισε την κουβέντα μας η κα Αργυρώ.
“Με την ομάδα δεν είσαι μόνος”
Η κα Μαρία συμμετέχει 9 χρόνια σε Ομάδες Αυτοβοήθειας. Αφού αντιμετώπισε με επιτυχία μέσω των προγραμμάτων ΚΕΘΕΑ το πρόβλημα του γιου της, πριν από πολλά χρόνια, αποφάσισε να συνεχίσει να συμμετέχει στις ομάδες ως επικεφαλής προσφέροντας την πολύτιμη εμπειρία της.
“Όταν αποδεχθεί ο γονιός το πρόβλημα έχει γίνει το πρώτο μεγάλο βήμα. Στην αρχή, όταν το μάθουν οι γονείς δεν το πιστεύουν, μετά τους βγαίνει ένας θυμός, μετά ενοχές, μέχρι να φτάσουν να το παραδεχθούν, αλλά χάνουν χρόνο γιατί αυτό δεν γίνεται από τη μία ημέρα στην άλλη. Το δεύτερο βήμα είναι να πάνε σε ένα πρόγραμμα”, σημείωσε και πρόσθεσε ότι η συμβολή των ομαδικών συναντήσεων είναι καθοριστικός για τις οικογένειες: “Η ομάδα δείχνει ότι δεν είσαι μόνος και μέσα από αυτή ο γονιός θα πάρει βοήθεια για να μπορέσει να βοηθήσει το παιδί ή τα παιδιά του έπειτα”.
Άλλωστε όπως τόνισε η κα Μαρία – και επισημαίνουν οι ειδικοί – η κινητοποίηση των γονιών προηγείται κατά κανόνα, αν δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, για την κινητοποίηση του χρήστη στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης του προβλήματος: “Το παιδί δεν υπάρχει περίπτωση να ζητήσει βοήθεια μόνο του και από την άλλη όλοι οι γονείς προσπαθούν αρχικά να πιάσουν στο φιλότιμο το παιδί μέσω παροχών, χωρίς -φυσικά- αποτέλεσμα… Ετσι, οι γονείς σε ένα πρόγραμμα μαθαίνουν πώς να αντιμετωπίσουν το παιδί και πώς να το “σπρώξουν” να αντιμετωπίσει το πρόβλημα”.
Στη διαδικασία αυτή είναι πολύ σημαντικό να εμπλακούν και τα αδέρφια που έχουν ένα διαφορετικό κώδικα επικοινωνίας μεταξύ τους: “Πάντα στις ομάδες είναι καλό να συμμετέχουν όλα τα μέλη της οικογένειας και να προσέλθουν στο πρόγραμμα, γιατί έτσι ο χρήστης όπου και να πάει στον περίγυρο συναντάει “τοίχο” και δεν έχει κανένα να τον βολεύει”, ανέφερε η κα Μαρία για να καταλήξει: “Οι γονείς δεν πρέπει να ντρέπονται για το πρόβλημα. Να έρχονται στο πρόγραμμα, γιατί δεν υπάρχει άλλη λύση. Καλύτερα να πάει ένας γονιός στο ΚΕΘΕΑ – και ας τον κατηγορήσει ο γείτονας – παρά να πηγαίνει λουλούδια στο νεκροταφείο”.
