Μέτρο-μέτρο τον καημό μου – Στα αντίμετρα (δεν) ξεχνώ
Λίγο μετά από το Eurogroup του περασμένου Φεβρουαρίου, η κυβέρνηση έκανε λόγο για αντίμετρα-«καθρέφτη», που απέναντι σε κάθε μέτρο θα στοχεύουν σε ανακούφιση των πολιτών. Την ώρα που η σχετική νομοθεσία που θα επικυρώσει τη συμφωνία με τους δανειστές βρίσκεται στη Βουλή, τα αντίμετρα μοιάζουν περισσότερο με… καθρεφτάκια στους ιθαγενείς της χώρας μας.
Στις υπόλοιπες σελίδες της εφημερίδας, είχατε και θα έχετε την ευκαιρία να δείτε αναλυτικά όλα όσα πρόκειται να αλλάξουν από το 2019 και 2020, όταν τα μέτρα κατά των συντάξεων, του ασφαλιστικό και των λοιπών πεδίων που συμφωνήθηκε θα βρουν εφαρμογή. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να καταλάβει που στοχεύουν τα μέτρα αυτά που επιβάλλονται.
Το… κόκκινο σημάδι από το «λέιζερ» του σκοπεύτρου της συμφωνίας, δυστυχώς, σημαδεύει για ακόμα μία φορά τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας μας. Άνθρωποι που όλα τα προηγούμενα χρόνια «βάζουν πλάτη» στην ελληνική οικονομία, καλούνται να συνεχίσουν να το κάνουν.
Με την ελπίδα πως, αυτή τη φορά, το «φως στο τούνελ» θα συνοδευτεί με πραγματική έξοδο από το σκοτάδι.
Δυστυχώς όμως, κι αυτό είναι σίγουρο, είναι πολλοί εκείνοι και εκείνες που όλα τόσο χρόνια έβαλα τόσο πολύ πλάτη, που ακόμα και εάν κάποιος αφαιρούσε σήμερα όλα τους τα βάρη, θα αδυνατούσαν να σηκώσουν το βλέμμα να δουν τον ήλιο.
Εάν αυτός κάποια στιγμή τελικά βγει…
********
Τα ίδια και τα ίδια από τους χρυσαυγίτες – Τίποτα καινούριο από τον φασισμό
Το χθεσινό επεισόδιο στη Βουλή με την επίθεση Κασιδιάρη στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, δυστυχώς, ήρθε να επισκιάσει τη συζήτηση για τα μέτρα δισεκατομμυρίων που ψηφίζονται ενόψει των επόμενων ετών. Αυτό είναι ένα γεγονός, κρίνοντας και από το πόσο προβλήθηκε στα ΜΜΕ τη Δευτέρα.
Αυτό επ’ ουδενί δεν σημαίνει πως οι προθέσεις της οργάνωσης βασίζονται απόλυτα στην «κάλυψη» των μνημονίων, όπως το ίδιο δεν σήμαινε το 2013, όταν ο Παύλος Φύσσας έπεφτε νεκρός από τα μέλη της οργάνωσης.
Εκείνο που πρέπει άπαντες να καταλάβουν, είναι κάτι που ιστορικοί και φιλόσοφοι έχουν «λύσει» εδώ και χρόνια.
Ο φασισμός, δεν αναφέρεται πουθενά, δεν δικαιολογείται και δεν λογικεύεται. Ο φασισμός στοχεύει στην κατάλυση της δημοκρατίας, της όποιας δημοκρατίας, των όποιων ελευθεριών μένουν σήμερα όρθιες. Και, πιστέψτε με, τραυματισμένη ή μη, η δημοκρατία στη χώρα μας έχει ανάγκη από αγώνες για να γίνει καλύτερη.
Θέλει δουλειά πολύ για να προστατεύει όλους τους πολίτες από κάθε λογής φασισμό. Ουχί αδιαφορία αφού «έτσι κι αλλιώς έχει προβλήματα». Ο φασισμός θα πρέπει να βρίσκει άπαντες τους δημοκρατικούς και ελεύθερους πολίτες αντιμέτωπους.
«Τον φασισμό, βαθιά καταλαβέ το» έγραφε πριν χρόνια ο Φώντας Λάδης, «δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον». Χωρίς «αλλά», χωρίς εκπτώσεις…
*********
Για ποιον χτυπά; Η καμπάνα των Ομπάμα
Η πολιτική ζωή στις ΗΠΑ αρρωσταίνει ημέρα με την ημέρα, με όλο και περισσότερους ψηφοφόρους και μη του Ντόναλντ Τραμπ να συνειδητοποιούν τι σημαίνει η ανάληψη της εξουσίας από έναν άνθρωπο από τον οποίο, πολλοί από εμάς, δεν θα αγόραζαν ούτε… τσίχλα.
Η αμφισβήτηση, του έτσι κι αλλιώς εξαιρετικά χαμηλής δημοτικότητας προέδρου, αυξάνει όλο και περισσότερο. Και κάπως έτσι, ένα πρόσωπο-«σύμβολο» για τους Αμερικανούς, πήρε το… όπλο της.
«Μα τι συμβαίνει με εσένα» αναρωτήθηκε η Μισέλ Ομπάμα για όσα κάνει ο Τραμπ και αφήνει απροστάτευτους εκατομμύρια πολίτες και παιδιά. Την ίδια ώρα, ο Μπαράκ ασχολείται με τη «νέα γενιά πολιτικών», δουλεύοντας παράλληλα και με την… παλιά γενιά ηθοποιών που θα μπορούσαν να κάνουν το πέρασμα στην πολιτική. Τα σχετικά ρεπορτάζ υπάρχουν σε όλο τον τύπο.
Δεδομένου πως σε εκατό ημέρες, ο Τραμπ έχει καταφέρει να αποκαθηλώσει μεγάλο μέρος της κοινωνικής πολιτικής του προκατόχου του, ενώ οι διεθνείς πολιτικές του επιλογές αναμένεται το επόμενο διάστημα να αποδώσουν δηλητηριώδεις καρπούς, αξίζει τον κόπο να έχουμε περισσότερο το βλέμμα μας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Δεν ξέρω από προβλέψεις και προφητείες, αλλά τα πραγματικά σημάδια προϊδεάζουν για πολύ… ενδιαφέροντα αμερικάνικα «πράματα» το επόμενο διάστημα.
Τύφλα να έχει το Χόλυγουντ…
