«Η ΠΕΡΙΚΟΠΗ της 13ης και 14ης σύνταξης και η αντικατάστασή τους με ένα συνολικό επίδομα 800 ευρώ δεν ήταν στόχος της κυβέρνησης, αλλά δεν εισακουσθήκαμε από τους δανειστές μας». (Ανδρέας Λοβέρδος, υπουργός Εργασίας).
[-Αλλά αν επιδιώκεται, δια της βιαίας περικοπής κεκτημένων με τον ιδρώτα μιας ζωής, η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, γιατί δεν μας το λέει ξεκάθαρα ο κ. υπουργός πως «όσοι θα βγαίνουν στη σύνταξη, να μην ελπίζουν σύνταξη-διότι «δεν είναι αυτή ο στόχος μας»; Από τη «δια βίου μάθηση», στη «δια βίου εργασία» και όποιος αντέξει?]
Ο κ. Δένδιας (πρώην υπουργός Δικαιοσύνης της Ν.Δ.) έβγαλε ανακοίνωση-με αφορμή τις πρόσφατες πυρκαγιές, στην οποία ?άκουσον! άκουσον!-λέει πως η ΝΔ προσφέρει, ως “έμπειρη στο θέμα”, τη συνεργασία της.
[-Μα, τέτοιος κυνισμός και τέτοιο θράσος; Αντί οι Νεοδημοκράτες να ζητάνε ακόμα και σήμερα συγγνώμη που η μισή Πελοπόννησος έγινε στάχτη, εξακολουθούν αμετανόητοι να κάνουν πολιτική «πολιτικάντικη» με τις πυρκαγιές].
Ο κ. Τσίπρας, μιλώντας πριν λίγες μέρες σε προφεστιβαλική εκδήλωση της Νεολαίας του ΣΥΝ (Αιγάλεω), είπε ότι «θα ήταν αστείο, αν ο κ. Παπανδρέου ήταν διχασμένη προσωπικότητα, ή αν είχε έναν σωσία με ιδεολογικές ανησυχίες».
[-Άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ και όποια? ρίζα ή «κλώνος» του απόμεινε, πόσες «διχασμένες» συνιστώσες εκπροσωπεί τώρα;]
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ
ΟΤΑΝ αρχίσουν και δολοφονούνται δημοσιογράφοι σε μια χώρα, σημαίνει ότι τα πράγματα πάνε απ΄ το κακό στο χειρότερο. Κι όταν μάλιστα η δολοφονία-περίπτωση Σωκράτη Γκιόλια-γίνεται κατά τόσο καλά οργανωμένο και εκτελεσμένο τρόπο, τότε τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα για την ίδια τη δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου. Σημαίνει ότι σε ορισμένους που δεν αρέσει ή «ενοχλεί» το «ξεμπρόστιασμα» των δραστηριοτήτων τους, «αρέσει» ως μόνος αντίλογος ο φόνος του άλλου.
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλα έχει όλα τα στοιχεία σύμπραξης τρομοκρατικής οργάνωσης και κοινού εγκλήματος, σύμφωνα με την αστυνομία. Οπότε μπαίνουμε σε μια καινούργια, πρωτόγνωρη για τη χώρα μας περίοδο, όπου ή ζωή του καθενός «κοστίζει τόσο, όσο η αξία μιας σφαίρας»! Αυτής που, κατά παραγγελία ή με συμβόλαιο θανάτου, θα μας εξοντώνει. Με την περίπτωση του Σωκράτη Γκιόλα εγκαινιάζεται αυτό που ήδη η ίδια η τρομοκρατική «Σέχτα» είχε υπαινιχθεί για όλους. Πρώτα για τους δημοσιογράφους: «Ο καιρός που ήσασταν στο απυρόβλητο τελείωσε»!
ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ φασισμός δεν υπάρχει από του να επιβάλεις την άποψή σου, με το «διάλογο» των όπλων! Αυτό σημαίνει πως είτε στερείσαι επιχειρημάτων, είτε αποσκοπείς στο να «σιωπήσει» η άλλη άποψη πάση θυσία. Ο πρωτοφανής και στυγερός τρόπος εξόντωσης του νεαρού δημοσιογράφου προσθέτει άλλο ένα βαρύ ερωτηματικό σε μια εποχή πολλών αγωνιωδών ερωτημάτων. Είναι χαρακτηριστική η αγωνία που εκφράζεται μέσα από την ανακοίνωση του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών: «Ο τρόπος της δολοφονίας παραπέμπει στις πιο άγριες μεθόδους που έχει βιώσει η ελληνική κοινωνία και καθιστά επιτακτική την άμεση και δραστική παρέμβαση των Αρχών για την εξιχνίαση του εγκλήματος και την τιμωρία των υπευθύνων».
ΟΠΩΣ και να το κάνουμε, ο θάνατος ενός δημοσιογράφου
-και κάθε χρόνο στον κόσμο πολλοί δημοσιογράφοι χάνουν τη ζωή τους – είναι προανάκρουσμα επερχόμενων δεινών. Κυρίως σε επίπεδο οικονομικο-πολιτικό. Όταν, μάλιστα, σε μια κοινωνία καταρρέουν κεκτημένα δεκαετιών και καταρρακώνονται οι βασικές αξίες, τέτοια φαινόμενα απρόκλητης και παράλογης βίας θα αυξάνονται?
ΤΑ ΔΟΜΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ!
Στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που διερευνά το μέγα σκάνδαλο των «δομημένων ομολόγων», ο κ. Γ. Ζορμπάς, μίλησε και για τις πολιτικές σκοπιμότητες που επικρατούσαν τότε: «Πολιτικές διαστάσεις εδόθησαν όταν, χωρίς νόμιμη αρμοδιότητα, ο εισαγγελεύς Εφετών κ. Γ. Κολιοκώστας απεφάνθη περί του μη σύννομου του πορίσματός μου. Ο πρώτος θόρυβος έγινε τότε… Δεν έδωσα αφορμή να γίνει πολιτικός λόγος… Αλλά δόθηκε πολιτική διάσταση στην υπόθεση, τέσσερις ημέρες προτού εμφανισθώ στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής οπότε και προκηρύχθηκαν εκλογές… Τότε πια ήταν αναγκαίος ο θόρυβος…».
ΘΥΜΑΣΤΕ ποιο λόγο είχε προβάλλει ο κ. Καραμανλής για την προκήρυξη των εκλογών του 2007; Την ?οικονομία! Θα εννοούσε μάλλον «οικονομία? προσώπων και προστασία κεφαλών» που θα έπαιρνε η ελληνική Δικαιοσύνη, αν όλα έβγαιναν στο φως, όπως τα πορίσματα του κ. Ζορμπά τότε απαιτούσαν. Αλλά, βλέπετε, της? οικονομίας προηγείται το πολιτικό κόστος και κυρίως η διατήρηση της γλυκιάς εξουσίας! Αυτό αποτελεί τον «χρυσό κανόνα» της ελληνικής πολιτικής.
(Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)
