Μια πάπια, μα ποια πάπια; Κύριε διευθυντά,

το πτηνό της φωτογραφίας, δεν παριστάνει την πάπια. Είναι πάπια. Οικόσιτη, κάπου στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Ελευθερίου Βενιζέλου. Αυτή την περίοδο, ευρισκόμενη σε αναπαραγωγικό οίστρο, επωάζει. Κοινώς κλωσσάει. Επειδή τα αβγά της τα άρπαξαν οι αρουραίοι, υιοθέτησε ένα άσπρο πλαστικό μπουκάλι. Το σκεπάζει καρτερικά και στοργικότατα με τις φτερούγες της.
Περιμένοντας.
Τι;
Τη Δημοτική Αρχή του Δήμου Ελευθερίου Βενιζέλου, να αναπαράξει τα οράματά της, να επωάσει τα προγράμματά της, αφήνοντας κατά μέρος τα ράμματα και τις γούνες των αντιπάλων, εν όψει «Καλλικράτη», και να την υιοθετήσει.
Όχι μόνο να υιοθετήσει το καημένο το παπί, μα και να το ορίσει ως σύμβολό της.
Για «επίτιμο δημότη», δεν το συνιστώ.
Δεν ψηφίζει.
Αλλά αν μπορούσε θα το έκανε.
Μετά μεγίστης χαράς?
Με εκτίμηση.
ΠΑ. ΝΙΚΟΣ
npgls.blogspot.com