Αίτηση συγγνώμης

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας μιλώντας στην επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας στη χώρα το 1974, προέβη ως μέλος της μεταπολιτευτικής πολιτικής τάξης, σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, ως αίτηση συγγνώμης από την ιστορία και την νέα γενιά, εκ μέρους όσων απετέλεσαν τους πολιτικούς ταγούς και ηγέτες της χώρας. Ο ιστορικός κύκλος που ξεκίνησε το 1974, λέει, και στη διάρκειά του οποίου «οι κοινωνικές ανισότητες αμβλύνθηκαν, οι δημοκρατικοί θεσμοί στερεώθηκαν και βάθυναν και η Ελλάδα γνώρισε μεγάλη οικονομική ανάπτυξη», έκλεισε με το «βίαιο ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης». Αν είμαστε ειλικρινείς, λέει ο πρόεδρος «θα αναγνωρίσουμε ότι παρά τη διεθνή συγκυρία, η ευθύνη για την ελληνική παρακμή βαραίνει κυρίως την πολιτική τάξη (εδώ συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό του), που έχει (και είχε) την υποχρέωση να καθοδηγεί τις εξελίξεις». Με αυτοσυνειδησία αξιολογεί ότι «η αποδοκιμασία που δέχεται σήμερα το πολιτικό σύστημα είναι πολλές φορές ακατέργαστη μέσα στη γενίκευσή της, στον πυρήνα της όμως, είναι δίκαιη». Ας μην ξεχνάμε, απολογείται, πως ό,τι αρνητικό έγινε τις τελευταίες δεκαετίες σ? αυτόν τον τόπο, έγινε εις βάρος της νέας γενιάς. «Σε αυτούς παραδίνουμε μία χώρα που έφτασε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, μία χώρα που για πολλά χρόνια ακόμη θα πρέπει να πληρώνει το δυσβάστακτο δημόσιο χρέος της. Γι? αυτή την πορεία, δεν έχουν ευθύνη οι νέοι άνθρωποι» παραδέχεται «υφίστανται όμως τις συνέπειές της». Το λιγότερο που τους οφείλουμε είναι να τους διασφαλίσουμε καλύτερη παιδεία, την ένταξή τους στην παραγωγή, να τους δώσουμε δηλαδή προοπτική και επομένως, να δώσουμε προοπτική και στη χώρα. Αλλιώς, αυτό που ονομάζουμε κοινωνική συνοχή κινδυνεύει σοβαρά. Και δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι στο έδαφος της απελπισίας και του οικονομικού αδιεξόδου, μπορεί να ανθίσει η βία, ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και η συνολική οπισθοδρόμηση. Δεν μπορείς παρά να συμφωνήσει με όσα σοφά υποστηρίζει ο ήρεμος πρόεδρός μας.
ΑΕΣ