Πολιτιστικό Καλοκαίρι 2010

Πέμπτη βράδυ και η Αν. Τάφρος γέμισε πάλι μελωδίες, στην πορεία των Πολιτιστικού Καλοκαιριού 2010. Όμως ήταν εντελώς διαφορετική η όλη κατάσταση, από την προηγούμενη ημέρα, που τραγούδησε η Αλεξίου και η Φριντζήλα. Η διαφορά ήταν στο πάντρεμα του ροκ, της μαντινάδας, της κλασσικής μουσικής, στη νότα γενικά των τραγουδιών, στις ιστορίες που έδειχνε το videowall και προβλημάτιζαν καθώς και στις φιλοσοφικές αφηγήσεις του Στράτου Τζώρτζογλου. Ο τρόπος της παρουσίασης των αφηγήσεών του ήταν έντονος, βαθύς αλλά και φιλικός.
Όλη η παράσταση άλλωστε ήταν φιλική. Όλα τα άτομα της σκηνής έδειχνα, και το ένοιωθες, ότι ήταν μια φιλική παρέα. Στην ίδια παρέα μπήκαν πολύ σύντομα και οι θεατές. Θεατές οι οποίοι ήταν ελάχιστοι, αλλά ήταν τόσο καλή η παρέα που η παράσταση τελείωσε στις 1 π.μ. με δίκαιο «δάκτυλο άνωθεν».
Οι ερμηνευτές, Μιχάλης Κακέπης ασυναγώνιστος, η Λία Βίσση στην καλύτερή της μέρα, ο Χρήστος Σεβαστός ανερχόμενο ταλέντο, ο Στέλιος Μπικάκης, πολύ καλός ? δεν χρειάζονται άλλωστε άλλα σχόλια-. Εντυπωσιακός ήταν και ο Ανδρέας Μπικάκης και στα δύο τραγούδια που είπε.
Έκλεψε όμως την παράσταση ο Στράτος Τζώρτζογλου όταν ερμήνευσε κάποια τραγούδια. Προκάλεσε θαυμασμό όχι γιατί τα τραγούδησε διότι δεν είναι τραγουδιστής, αλλά τα ερμήνευσε ως πολύ καλός ηθοποιός. Εκεί ήταν άριστος.
Να γιατί ο κόσμος δεν έφευγε και αν δεν τελείωναν την παράσταση αναγκαστικά θα το ξενυχτούσαμε. Τόσο μεγάλη ήταν η διάθεση και η απόλαυση όλων.
Αθόρυβη παράσταση, που ξεκίνησε με τρία κομμάτια κλασσικής μουσικής, πέρασε από διάφορα είδη, έφτασε στα κρητικά με τον Μπικάκη και μετά απλά συνεχίστηκε το ? κέφι.
Δυνατό γλέντι αλλά και μελωδική ευαισθησία με φιλοσοφική διάθεση και προβληματισμό. Παράσταση για τυχερούς.
Δ. Φιλ