ΕΝΑ απ? τα… οικεία πρόσωπα που βλέπουμε συχνά στα ΜΜΕ και τις εφημερίδες, ο Πόουλ Τόμσεν, ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ, δήλωσε στο «Βήμα» (6-8-10) τα εξής “αισιόδοξα”. Με το δικό του πρίσμα φυσικά:
“…Με την ανάπτυξη της οικονομίας (της Ελλάδας), όταν αρχίσει να μεγαλώνει η “πίτα” και να αυξάνονται τα έσοδα από τους φόρους, θα υπάρξουν περισσότεροι πόροι για να διανεμηθούν. Χρειάζεστε ανάπτυξη για να δώσετε αυξήσεις και υπό αυτή την έννοια ασφαλώς και υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ”.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, στην Ελλάδα η “πίτα” έχει λιγοστέψει επικίνδυνα. Και οι δυο λέξεις κλειδιά που τονίζει ο κ. Τόμσεν -φόροι, ανάπτυξη- δεν βλέπουμε να έχουν μπει στη ζωή μας: η φοροδιαφυγή λάμπει με την… απουσία της απ? τα κρατικά ταμεία και όσο για την ανάπτυξη, ακόμη στον ορίζοντα δεν φαίνεται τίποτα.
ΟΤΑΝ, και εφόσον λοιπόν, η “πίτα”… αποκατασταθεί (λέμε, όταν), ποιος μας διαβεβαιώνει ότι ο παλαιοκομματισμός δεν θα ξαναλάμψει στη Βουλή και δεν αρχίσουν πάλι οι πολιτικοί μας να μοιράζουν τα κομμάτια της “πίτας” (με αυξήσεις κατά το δοκούν), όπως αυτοί θα θέλουν;
Ελληνες δεν είμαστε;
Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr
Ο χορός μας ενώνει
ΣΕ ΕΝΑ του ποίημα, κλασικό πια και πολυτραδισμένο, ο Γάλλος ποιητής Πόλ Φορ (1872- 1960) έγραφε: “Αν όλα τα κορίτσια του κόσμου ήθελαν να ενώσουν τα χέρια, γύρω απ? τη θάλασσα, θα μπορούσαν να κάνουν ένα κύκλο…/ Αν όλα τα αγόρια του κόσμου θέλανε να γίνουν ναυτικοί, θα έφτιαχναν με τις βάρκες τους, μια πανέμορφη γέφυρα πάνω στο κύμα…”
ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ και εντυπωσιακή η παγκρήτια -από Χανιά μέχρι Λασίθι- εκδήλωση χορού στο Βόρειο Οδικό Αξονα, μήκους 200.000 χιλιομέτρων. Η διοργάνωση χορού στο δρόμο, με πρωτοβουλία του σωματείου “Πλανήτης Κρήτη”, ξεκίνησε στις 19:45 του Σαββάτου (7/8) και ολοκληρώθηκε στις 20:05. Αποτέλεσε η εικόνα, έστω και ημιτελής, μια συμβολική ανθρώπινη αλυσίδα που ένωσε όλους όσοι έδωσαν το “παρών” στην εκδήλωση και όχι μόνο…
ΚΑΤΑ τη διάρκεια της εκδήλωσης η Κρήτη με τους χορευτές με ενωμένα τα χέρια έστειλε μηνύματα αγάπης και συναδέλφωσης σε όλους τους λαούς της γης. Προσκαλούσε (και προκαλούσε) όλους- όλο τον πλανήτη- να χορέψουν και να γίνουν ένα. Η συμμετοχή του κόσμου μπορεί να μην ήταν η αναμενόμενη, ωστόσο κρίθηκε ικανοποιητική από τους διοργανωτές. Μπορεί ένας απ? τους στόχους των διοργανωτών να ήταν και το να περάσει η εκδήλωση στο βιβλίο Γκίνες, παίρνοντας το βραβείο “Πλανήτη Κρήτη”…
Ομως, κατά την άποψή μας, θα άξιζε τον κόπο να καθιερωθεί κάθε χρόνο, έστω και σαν μια “αντίδραση” στη ζοφερή περίοδο που ζούμε.
Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr
