Χρόνια πολλά…
Διεθνής Ημέρα Εξαφανισμένων σήμερα.
Χρόνια πολλά κύριε πρόεδρε.
Π. Περ.
Το μη διακύβευμα των τοπικών εκλογών
Πλησιάζοντας στις αυτοδιοικητικές εκλογές, περισσεύουν οι απόψεις από τη Δεξιά και την Αριστερή αντιπολίτευση ότι οι εκλογές αυτές έχουν έντονο πολιτικό χαρακτήρα και ο λαός πρέπει να καταδικάσει την κυβέρνηση και το μνημόνιο, απαιτώντας την απόσυρσή του. Κανείς τους βέβαια δεν προτείνει κάτι το συγκεκριμένο το οποίο θα αντικαταστήσει τις εγγυήσεις που ζήτησαν οι «αιμοσταγείς» της ΕΕ και του ΔΝΤ για να λάβουμε τα απαραίτητα δάνεια, ώστε το δημόσιο να μην καταλήξει να κηρύξει στάση πληρωμών και να αφήσει απλήρωτους μισθωτούς και συνταξιούχους οπότε οι αντιπολιτευόμενοι ρήτορες θα κατάπιναν τη γλώσσα τους. Οι τοπικές εκλογές πάντως κινδυνεύουν να οδηγηθούν σε ένα είδος πανελληνίων εξετάσεων, όπου, οι αριστούχοι, οι λίαν καλώς και καλώς και οι κάτω της βάσης ψηφοφόροι, θα κατατάσσονται ανάλογα με τη θέση που θα πάρουν απέναντι στο μνημόνιο?! Είναι προφανές ότι ο κύριος όγκος των εξεταζομένων (παρντόν, των ψηφοφόρων) αποτελείται από εκείνους που θεωρούν το μνημόνιο αναγκαίο κακό γιατί διαφορετικά η Ελλάδα θα είχε οδηγηθεί στη χρεοκοπία και εκείνους που δεν τους αρέσει το μνημόνιο, αλλά θεωρούν ότι από τη στιγμή που ψηφίστηκε πρέπει να εφαρμοστεί για να μη βρεθούμε έξω από την ΟΝΕ. Βέβαια υπάρχουν και οι εκτός της προηγούμενης περιοχής (του λίαν καλώς και του καλώς) εξεταζόμενοι οι οποίοι, προς τα δεξιά μεν προτείνουν να μας βάλουν ακόμη πιο σκληρούς όρους (αν είναι δυνατόν?!) και εκείνοι που θεωρούν ότι τώρα είναι ευκαιρία να δοθεί ο υπέρτατος αγώνας για να καταργηθεί το μνημόνιο, το οποίο κατ? αυτούς είναι τεκμήριο υποτέλειας της χώρας. Το πρόβλημα με αυτούς είναι ότι, όπως και σε άλλες περιπτώσεις που η χώρα κλήθηκε να κάνει καθοριστικές επιλογές (από τις οποίες δεν έλειψαν προφανώς και τα λάθη) τείνουν να αναβιώσουν μια ιδιότυπη «εθνικοφροσύνη» (εξ αριστερών αυτή τη φορά) λησμονώντας ότι οι πάσης φύσεως «εθνικοφροσύνες» έστειλαν χιλιάδες πολιτών στα ξερονήσια και εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών στο περιθώριο, επειδή αρνήθηκαν να υπογράψουν δηλώσεις υπέρ ή εναντίον της μιας ή της άλλης πολιτικής ιδεολογίας. Θα είναι κρίμα λοιπόν, σήμερα που έχουμε αυτή τη μνήμη, να καλούμαστε να εκλέξουμε δημάρχους πρόθυμους να βάζουν ως? μαϊντανοί την υπογραφή τους κάτω από κάθε διαμαρτυρία εναντίον εταίρων, δανειστών, της τρόικας και του μνημονίου. Το διακύβευμα των προσεχών δημοτικών εκλογών δεν είναι το «μνημόνιο». Νωρίτερα έπρεπε να νοιαστούμε όλοι μας, να μην υπάρξει. Σήμερα να μη του επιτρέψουμε να καταπιεί και την Αυτοδιοίκηση.
ΑΕΣ
Κι ο άγιος φοβέρα θέλει
Κάτι δεν πάει καλά. Ενώ δεν βγαίνουμε στις αγορές να ζητήσουμε δανεικά, ενώ έχουμε πάρει μέτρα που καμιά κυβέρνηση δεν έχει τολμήσει μέχρι σήμερα να πάρει και ενώ η συμπεριφορά μας περί τη χρηστότητα (και? σφιχτότητα) της οικονομικής διαχείρισης θυμίζει Αρσακειάδα με διπλό κορσέ, τα σπρεντ έχουν ανέβει στην κορυφή του Έβερεστ. Ταυτόχρονα ενώ Σόιμλε, Τρισέ, Όλι Ρεν και πολλοί άλλοι οικονομικοί αξιωματούχοι δεν σταματούν τους επαίνους και τα καλά λόγια για τη χώρα μας, οι αγορές τα ακούνε όλα? βερεσέ. Προφανώς, ποντάρουν στο ότι δεν θα αποφύγουμε την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους και ωθούν το θεωρητικό επιτόκιο δανεισμού προς τα πάνω, λόγω αύξησης του ασφαλίστρου κινδύνου για τους δανειστές της χώρας. Η εκδοχή μιας πιθανής αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους, εγκυμονεί κατά τον κ. Όλυ Ρεν κινδύνους για το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Αυτό όμως σημαίνει ότι η χώρα μας έχει ένα διαπραγματευτικό ατού στα χέρια της. Ας το χρησιμοποιήσει λοιπόν. Κι ο άγιος φοβέρα θέλει.
ΑΕΣ
Αναμείνατε τον… οδοντωτό!
Tο 4% του δημόσιου χρέους, δηλαδή ένα ποσό της τάξης των 10,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, είναι η συσσωρευμένη ζημιά του Οργανισμού Ελληνικών Σιδηροδρόμων (ΟΣΕ), «μαύρη τρύπα» που καλείται να κλείσει η κυβέρνηση προχωρώντας σε πρώτη φάση σε εξυγίανση του οργανισμού και μετά σε κάλυψη των χρεών του, με τη βοήθεια στρατηγικού επενδυτή ο οποίος αναζητείται ήδη στο εξωτερικό. Ο ΟΣΕ αποτελεί ένα παράδειγμα για το πόσο αναποτελεσματική και επιβλαβής ήταν η διακυβέρνηση της χώρας από την ΝΔ. Ενώ από το 2004 ως σήμερα το προσωπικό του ΟΣΕ μειώθηκε από 8.000 σε 6.800 υπαλλήλους το κόστος μισθοδοσίας του αυξήθηκε κατά περίπου 62% κατά μέσον όρο σε ετήσιο κόστος ανά εργαζόμενο και τα ελλείμματα εκτοξεύτηκαν στα ύψη, κυρίως λόγω των σκανδαλωδών προνομίων τα οποία διατήρησε μια μερίδα εργαζομένων. Έτσι το Δημόσιο, χάνει κάθε χρόνο 1 δισ. ευρώ από τη λειτουργία του ΟΣΕ ενώ, αν ο οργανισμός έκλεινε και για να αποφύγουμε τις διαμαρτυρίες των εργαζομένων που θα έμεναν χωρίς δουλειά, τους στέλναμε τους ετήσιους μισθούς τους (γύρω στα 300 εκατομμύρια ευρώ) στο σπίτι, θα γλιτώναμε περίπου 700.000.000 ευρώ τον χρόνο!!! Ο κ. Σαμαράς υπήρξε υπουργός του (α)καταλληλότερου χωρίς να έχει βγάλει «κιχ» για τις πολιτικές που ακολουθούσε στον ΟΣΕ και σ΄άλλες ΔΕΚΟ ο κ. Καραμανλής χρεώνοντας το κράτος χωρίς θετικό αποτέλεσμα για τους πολίτες. Σήμερα ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν παραλείπει να καταγγέλλει έντονα κάθε μέτρο της κυβέρνησης ακόμη και το πιο μικρό και επαγγέλλεται ότι με το «αντιμνημόνιό» του έχει πρόταση και λύση σε κάθε πρόβλημα. Η Κρήτη δεν έχει σιδηροδρομικό δίκτυο (χωρίς να έχει εξηγηθεί επαρκώς το γιατί, αλλά ας είναι) και έτσι δεν έχει συμμετοχή στο χρέος που συσσωρεύει ο ΟΣΕ που θα πληρώσει ο προϋπολογισμός, δηλαδή και οι Κρητικοί, οι οποίοι δικαιούνται να ρωτήσουν πότε θα εξισωθεί το ανά χιλιόμετρο κόστος κατασκευής μεταφορικών υποδομών στην Κρήτη με αυτό στην υπόλοιπη Ελλάδα?; Η κυβέρνηση εξήγγειλε την «Κρήτη ΑΕ» η οποία όμως δεν? βιάζεται. Το «αντιμνημόνιο» του κ. Σαμαρά, έχει λύσεις σε τέτοια ζητήματα?; Αναμείνατε τον?οδοντωτό?!
ΑΕΣ
