Πολλή συζήτηση ξεσήκωσε η επιτυχία υποψήφιου σε τμήμα του ΤΕΙ Κοζάνης στο οποίο εισήχθη με βαθμό 0,9. Πολλοί ειρωνεύτηκαν τον βαθμό, παραβλέποντας ότι οι πανελλήνιες εξετάσεις είναι κατατακτήριες και όχι διαπιστωτικές αν (για παράδειγμα) ένας υποψήφιος σε μια σχολή ανθοκομίας μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα με ολοκληρώματα μεταβλητού άνω άκρου. Αυτά πρέπει να μπορεί να διαχειριστεί ένας που θέλει να κατασκευάσει γέφυρες ή να ναυπηγήσει αεροπλάνα και κανείς δεν πρέπει να ανησυχεί για την αντοχή των γεφυρών ή την πτητικότητα των αεροπλάνων, όσο τουλάχιστον μπορεί να ασφαλιστεί από τον βαθμό εισαγωγής, διότι οι επιτυγχάνοντες στις αντίστοιχες σχολές εισάγονται με βαθμούς που λίγο απέχουν από το απόλυτο άριστα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν γίνεται καθόλου συζήτηση για το γεγονός ότι, μαθητές μετά από σπουδές 12 ετών και Κύριος οίδε πόσων ωρών (και κόστους) ιδιαίτερα μαθήματα (τα περισσότερα από καθηγητές του στο σχολείο που τους εκπαιδεύει για να τον παραδώσει στους εξεταστές του) δεν μπορούν να συγκεντρώσουν συνολικό βαθμό μιας μονάδας. Ούτε μιλάει κανείς πως αφήνουμε τους νέους να έλθουν στην ηλικία των 18 ετών και αν αποτύχουν να εισαχθούν η μόνη δυνατότητα που τους έχουμε ετοιμάσει είναι η ένταξή τους στη στρατιά των ανέργων. Αντί να διαθέσουμε όλο μας το ενδιαφέρον για να τους προσφέρουμε πέρα από τις εγκύκλιες και επαρκείς γνώσεις για εισαγωγή τους σε μια Ανώτατη σχολή της αρεσκείας τους και γνώσεις επαγγελματικού προσανατολισμού, τους ειρωνευόμαστε, ως και αυτοί να διάλεξαν τα συστήματα που κατασκευάσαμε για να τους διευκολύνουμε να πάρουν νωρίς στη ζωή τους τον χαρακτηρισμό του αποτυχημένου. Η σκέψη να εισάγονται σπουδαστές χωρίς εξετάσεις σε κάποιες περιφερειακού επιστημονικού ενδιαφέροντος σχολές της Περιφέρειας, είναι κατά βάση σωστή. Αλλά το ερώτημα παραμένει «ποια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, κυρία Διαμαντοπούλου, θα δώσει στο Ελληνικό σχολείο την δυνατότητα να ανακαλύπτει και να καλλιεργεί τα ταλέντα και τις δεξιότητες των νέων και ταυτόχρονα να τους προσανατολίζει στους δρόμους στους οποίους θα συναντήσουν τα ενδιαφέροντά τους;» Για να ασκούν το όποιο επάγγελμα τους με, κέφι και όχι ως μόνιμο καταναγκασμό.
ΑΕΣ
