Προεκλογικές αντιπαραθέσεις…
Ξεκινώ με μια διαπίστωση. Με τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές ασχολούνται, ως επί το πλείστον, οι «χορτάτοι» (και, αναπόφευκτα, οι δημοσιογράφοι). Οι «πεινασμένοι» ασχολούνται με άλλα πράγματα. Με το πώς θα βρουν τα χρήματα για τις εγγραφές σε φροντιστήρια, κ.λπ., για το πώς θα καταφέρουν να αντέξουν οικονομικά τις σπουδές του γιου ή της κόρης, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, με το ότι τα έσοδα της οικογένειας είναι συνήθως λιγότερα από τα έξοδα και με άλλα τέτοια πολλά.
Από ?κει και πέρα, επειδή το τελευταίο διάστημα έχει ξεκινήσει μία διαδικασία αντιπαράθεσης μεταξύ υποψηφίων δημάρχων στον νέο Δήμο Χανίων, ομολογώ ότι υποκύπτω στον πειρασμό να σχολιάσω ορισμένα μόνο εκ των όσων λένε -ή δεν λένε- δημόσια οι κύριοι Μανώλης Σκουλάκης (βουλευτής Χανίων του ΠΑΣΟΚ), Γρηγόρης Αρχοντάκης (νομάρχης Χανίων) και Κυριάκος Βιρβιδάκης (δήμαρχος Χανίων).
Μανώλης Σκουλάκης
«Εκκίνηση» με τον κ. Σκουλάκη. Ξεπερνώ ότι ακόμα δεν έχει αποσαφηνίσει πειστικά γιατί από το «καθείς εφ? ω ετάχθη» του περασμένου Φεβρουαρίου φτάσαμε στο «είμαι υποψήφιος δήμαρχος Χανίων» και επισημαίνω ότι δίνει την εντύπωση -με τις μέχρι σήμερα δημόσιες εμφανίσεις του- ότι «κατεβαίνει» σε αυτοδιοικητικές εκλογές με όρους εθνικών εκλογών.
H Αυτοδιοίκηση, όμως, είναι… άλλο φρούτο. Εκεί -και αυτό αφορά το σύνολο των βουλευτών, κυρίως των δύο «μεγάλων» κομμάτων, ανά τη χώρα- δεν ευθύνεται για όλα τα στραβά και ανάποδα η… επάρατος Δεξιά ή το… κρατικοδίαιτο ΠΑΣΟΚ. Εκεί δεν μπορείς να υπόσχεσαι «λαγούς με πετραχείλια» και όταν αυτά δεν γίνονται να επισημαίνεις ότι εσύ, τουλάχιστον, προσπάθησες, με κάποιες καταθέσεις ερωτήσεων και αναφορών στη Βουλή, αλλά η οικονομική στενότης δεν επίτρεψε την υλοποίηση των στόχων.
Στην Αυτοδιοίκηση οφείλεις να τοποθετείσαι συγκεκριμένα, χωρίς ασάφειες, ανακρίβειες και συνθηματολογία εξέδρας, αλλά με επιχειρήματα και με κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων. Υπό την έννοια αυτή, η βασική επιχειρηματολογία της κριτικής που ασκεί ο κ. Σκουλάκης εκτιμώ ότι -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- είναι εν μέρει προβληματική, καθώς επιχειρεί εντέχνως να «καταργήσει» τον σαφή διαχωρισμό αρμοδιοτήτων μεταξύ πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης (Δήμοι), δευτεροβάθμιας Αυτοδιοίκησης (Νομαρχίες), διορισμένου περιφερειάρχη (Περιφέρεια) και κυβέρνησης (Υπουργεία) για ευνόητους λόγους. Έτσι, ασκεί, για παράδειγμα, κριτική σε αιρετούς για τον δρόμο ΒΟΑΚ – αεροδρόμιο, όταν είναι γνωστό τόσο ότι η αρμοδιότητα ανήκει στην Περιφέρεια Κρήτης, όσο και ότι το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα από το… 1998!
«Τη βουλευτική ιδιότητα τη χορηγεί και την αλλάζει η λαϊκή εντολή και μόνο», αναφέρει ο κ. Σκουλάκης. Έτσι είναι. Βέβαια, όπως έχουμε επισημάνει και στο παρελθόν σε τούτη τη στήλη, αν κάποιος δήμαρχος ή νομάρχης επιθυμεί να είναι υποψήφιος βουλευτής θα πρέπει να παραιτηθεί του αξιώματός του, συγκεκριμένο χρονικό διάστημα πριν τις εκλογές. Με τους βουλευτές δεν ισχύει το ίδιο. Και δεν ισχύει, διότι αυτοί νομοθετούν και πράττουν κατά το δοκούν. «Πράσινοι», «γαλάζιοι», «κόκκινοι», «πορτοκαλί», κ.λπ.
Σύμφωνοι, λοιπόν. Το ερώτημα, ωστόσο, που τίθεται είναι άλλο: αν η λαϊκή εντολή στις δημοτικές εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου «τοποθετήσει» τον κ. Σκουλάκη στην αντιπολίτευση του Δήμου, τότε τι θα κάνει ο Χανιώτης βουλευτής; Ποια εντολή θα υπερισχύσει; Η εντολή της 4ης Οκτωβρίου 2009 ή η νεότερη εντολή της 7ης ή της 14ης Νοεμβρίου 2010;
Και κάτι τελευταίο: ο κ. Σκουλάκης, που έχει τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, οφείλει κι εκείνος να κάνει τον απολογισμό του. Όχι, όμως, μόνο για το σημαντικό -κατά γενική ομολογία- έργο του και την προσφορά του στους τομείς της υγείας και της πρόνοιας, αλλά και για τα όποια ναι και τα όποια όχι είπε εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Και, επίσης, για τις όποιες, μικρές ή μεγάλες, ευθύνες ενδεχομένως εκείνος θεωρεί -αν θεωρεί- ότι φέρει, ως εν ενεργεία βουλευτής επί 29 συναπτά χρόνια και επί σειρά ετών αναπληρωτής υπουργός Υγείας και υφυπουργός Υγείας για -τα αναφέρω ως χαρακτηριστικά παραδείγματα- την κατάρρευση του Συνεταιριστικού Κινήματος σε τοπικό επίπεδο, την ανυπαρξία, επί σειρά ετών, σημαντικών υποδομών, η χρηματοδότηση των οποίων αποφασίζεται σε κεντρικό ή περιφερειακό επίπεδο, τη διαχρονική αδυναμία του Νομού Χανίων να λάβει πιστώσεις για έργα από τα Τομεακά Προγράμματα των περισσοτέρων Υπουργείων και για μια σειρά από άλλα θέματα, που άπτονται, άμεσα ή έμμεσα, της πολιτικής του διαδρομής και των δυνατοτήτων βουλευτικής παρέμβασης.
Γρηγόρης Αρχοντάκης
O κ. Αρχοντάκης, από την πλευρά του, επιχειρεί να κρατήσει χαμηλά τους τόνους. Δεν απαντά στα περί «δημάρχου life style», που ανέφερε «φωτογραφικά» ο κ. Σκουλάκης και ζητά επίμονα δημόσιο διάλογο, θεωρώντας, προφανώς, ότι σε μία τέτοια διαδικασία θα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα.
Περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τον δημόσιο αυτό διάλογο. Στη διάρκεια του οποίου ο κ. Αρχοντάκης οφείλει -αν φυσικά ερωτηθεί- να εξηγήσει πειστικά -διότι μέχρι στιγμής δεν το έχει πράξει- γιατί απέφυγε να δημοσιοποιήσει το περιεχόμενο των τριών μελετών που εκπονήθηκαν και με τις οποίες προτείνονται συγκεκριμένες περιοχές για οχλούσες δραστηριότητες (καύσιμα κ.λπ.), λατομικές ζώνες και γη υψηλής παραγωγικότητας.
Ο ίδιος δήλωσε τις προάλλες, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του γράφοντα, ότι δεν φοβήθηκε το πολιτικό κόστος. Θεωρώ ότι αυτό δεν είναι ακριβές. Εκτιμώ, δηλαδή, ότι το πολιτικό κόστος φοβήθηκε. Γι? αυτό, άλλωστε, έστειλε τις τρεις μελέτες στη Διεύθυνση ΠΕΧΩ της Περιφέρειας Κρήτης, χωρίς καν να τις παρουσιάσει δημόσια στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Χανίων. Είναι χρονιά εκλογών, άλλωστε.
Υπενθυμίζω ότι πριν από τέσσερα χρόνια ο κ. Αρχοντάκης είχε αποφύγει επιμελώς να δώσει απαντήσεις δημόσια για τη χωροθέτηση των καυσίμων, των λατομείων κ.λπ., τονίζοντας -κάθε φορά που ετίθετο το ερώτημα- ότι τα θέματα αυτά άπτονται του χωροταξικού σχεδιασμού. Τώρα, που εκπονήθηκαν οι σχετικές μελέτες, με πρωτοβουλία της Νομαρχιακής Αρχής, ο κ. Αρχοντάκης «νίπτει», εμμέσως πλην σαφώς, «τας χείρας του», «πετά την μπάλα στην εξέδρα» για να κερδίσει χρόνο και υπεκφεύγει.
Παράλληλα, ο κ. Αρχοντάκης -ο οποίος αληθώς λέει ότι έχει ανοιχτές τις πόρτες της Νομαρχίας για συνεργασία με πρόσωπα και φορείς σε μια σειρά από θέματα- θα πρέπει επίσης να διευκρινίσει πώς ένας υποψήφιος δηλώνει υπερκομματικός και ανεξάρτητος -εμμέσως πλην σαφώς- αλλά την ίδια ώρα δεν έχει το πολιτικό σθένος να απαντήσει αρνητικά στο αίτημα στήριξης της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Αίτημα που του υπέβαλε η ίδια η πρώην υπουργός Εξωτερικών και η αποδοχή του οποίου είχε ως αποτέλεσμα την εγγραφή του κ. Αρχοντάκη στη Ν.Δ. -ως μέλος- και εν συνεχεία την αποχώρησή του από το κόμμα, αμέσως μετά την εκλογή του κ. Αντώνη Σαμαρά στη θέση του προέδρου.
Θα μου πει κάποιος: ποιος αιρετός, ο οποίος θα πολιτευόταν στα Χανιά και θα είχε εκλεγεί νομάρχης με τη στήριξη της Ν.Δ. θα έλεγε όχι, ένα χρόνο περίπου πριν τις εκλογές της Αυτοδιοίκησης, στη στήριξη της κ. Μπακογιάννη και θα απείχε της εσωκομματικής διαδικασίας για την ανάδειξη νέου αρχηγού στη Ν.Δ.;
Ομολογώ ότι αδυνατώ να σκεφθώ κάποιον, που θα είχε την… πολιτική μπόρεση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όμως, ξεχωρίζουν οι πραγματικά «ανεξάρτητοι». Και ο κ. Αρχοντάκης αποφάσισε να στηρίξει τη Χανιώτισσα πολιτικό, προσδοκώντας στη δική της στήριξη στο απώτερο μέλλον. Έτσι, τουλάχιστον, τα βλέπω εγώ…
Και κάτι ακόμη: το περασμένο Σάββατο ο κ. Αρχοντάκης υποστήριξε ότι έχει υλοποιήσει το 95% του προεκλογικού του προγράμματος και ότι το υπόλοιπο 5%, που δεν κατέστη δυνατόν να γίνει πράξη, αφορούσε εξαγγελίες για τις οποίες δεν είχε «την αποκλειστική αρμοδιότητα».
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν όντως έχει συμβεί αυτό, καθώς απαιτείται πολλή μελέτη. (Που μπορεί, όμως, να γίνει, καθώς και το προεκλογικό φυλλάδιο του νομάρχη υπάρχει και τα πεπραγμένα της Νομαρχιακής Αρχής έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο). Οφείλω, ωστόσο, να επισημάνω ότι προεκλογικά -και αυτό δεν αφορά μόνο τον κ. Αρχοντάκη- δεν είναι σωστό να υπόσχεσαι πράγματα, για τα οποία δεν έχεις την «αποκλειστική αρμοδιότητα». Άλλωστε, όταν τα υπόσχεσαι δεν το διευκρινίζεις αυτό. Όταν, λοιπόν, επικαλείσαι στη συνέχεια το επιχείρημα της μη αποκλειστικής αρμοδιότητας -ακόμη και αν αυτό είναι απολύτως ακριβές- είσαι, αναπόφευκτα, «φάουλ».
Κυριάκος Βιρβιδάκης
Δύο τετραετίες αρκούν για να ολοκληρώσει το έργο του ένας δήμαρχος, είχε πει παλιότερα ο κ. Βιρβιδάκης. Μετά από δύο τετραετίες, ποιο είναι άραγε το επιστέγασμα των προσπαθειών της σημερινής Δημοτικής Αρχής;
Σύμφωνοι, έβαλε «τάξη» στα οικονομικά του Δήμου και δρομολόγησε την αποτελεσματικότερη λειτουργία των Υπηρεσιών του. Προχώρησε, μεταξύ άλλων, και σε αστικές αναπλάσεις, σε διάφορες συνοικίες της πόλης. Ωστόσο, ο κ. Σκουλάκης έχει δίκιο όταν του ζητά να αναφέρει δημόσια ένα μεγάλο έργο, το οποίο ο ίδιος εμπνεύστηκε, σχεδίασε και πραγματοποίησε στην πόλη των Χανίων.
Λείπει η τόλμη, λείπει η πολιτική ευελιξία, λείπει η φαντασία από τον κ. Βιρβιδάκη. Λείπει και η αποτελεσματικότητα, σε αρκετές περιπτώσεις. Πεντέμισι χρόνια στην κυβέρνηση η Ν.Δ. και ο ίδιος -στέλεχος του κόμματος- δεν κατάφερε να πείσει τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά να εγκρίνει την κυκλοφοριακή μελέτη για τον Δήμο Χανίων. Η διαπραγματευτική του ισχύ εξαντλείται σε αποστολή εγγράφων και σε παρεμβάσεις του θείου του, πρώην πρωθυπουργού Κώστα Μητσοτάκη και της εξαδέλφης του, βουλευτού Ντόρας Μπακογιάννη. Έτσι, όμως, δουλειά δεν γίνεται.
Εχω την αίσθηση ότι ο -καλά διαβασμένος σε θέματα Αυτοδιοίκησης- κ. Βιρβιδάκης είναι και ο πιο ευάλωτος εκ των υποψηφίων δημάρχων στην πολιτική κριτική. Και αυτό είναι λογικό, καθώς επί οκτώ χρόνια διαχειρίζεται τις τύχες της πόλης, μ? έναν τρόπο, τον οποίο, κάποιες φορές, επικρίνουν -όχι δημόσια- ακόμη και συνεργάτες του. Είναι, δηλαδή, δύσκολος στη συνεργασία.
Στις 20 Μαΐου σημείωνα, μεταξύ άλλων, σε τούτη τη στήλη, σε σημείωμα με τίτλο «Ξεπεσμένη αρχόντισσα»:
? Πόσα χρόνια ακούμε για την αποκατάσταση και την ανάδειξη της Δημοτικής Αγοράς των Χανίων, που σε τρία χρόνια συμπληρώνει εκατό χρόνια λειτουργίας;
? Πόσα χρόνια ακούμε για την ανάδειξη -μίας εκπληκτικής ομορφιάς περιοχής- των Ταμπακαριών;
? Πόσα χρόνια ακούμε για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος, που, ειδικά την καλοκαιρινή περίοδο, αποτελεί «βραχνά» για την πόλη;
? Πόσα χρόνια ακούμε για την εφαρμογή της μελέτης Ρωμανού – Καλλιγά στην παλιά πόλη;
? Πόσα χρόνια ακούμε για την αξιοποίηση του κτηρίου του παλιού Νοσοκομείου;
? Πόσα χρόνια ακούμε για την αποκατάσταση του εθνικού σταδίου Χανίων, που, ακόμη και σήμερα, μας θυμίζει την εποχή της… Έλενας Βενιζέλου;
? Πόσα χρόνια ακόμη θα παραμένει εγκαταλελειμμένο το παλιό κτήριο του ΙΚΑ, στη συμβολή των οδών Σολωμού και Νεάρχου, με δικαιολογία ότι ανήκει στο Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων και η διοίκησή του δεν το παραχωρεί;
? Πόσα χρόνια θα περιμένουμε για την αξιοποίηση του χώρου όπου βρίσκεται σήμερα το στρατόπεδο Μαρκοπούλου;
Γι? αυτά και για άλλα πολλά θα κληθεί να δώσει απαντήσεις ο κ. Βιρβιδάκης. Αναμένουμε με ενδιαφέρον όσα θα πει στον δημόσιο διάλογο, που αναπόφευκτα θα έχουμε το επόμενο διάστημα. Εξηγήσεις που δεν θα είναι επαρκείς αν εστιαστούν μόνο στις σημαντικές περικοπές θεσμοθετημένων πιστώσεων, γεγονός για το οποίο διαμαρτύρεται εντόνως και απολύτως δικαιολογημένα ο κ. Βιρβιδάκης. Άλλωστε, οι περικοπές αφορούν όλους τους Δήμους της χώρας και η αλήθεια είναι ότι σε άλλες πόλεις έχουν γίνει σημαντικότερα πράγματα, τα τελευταία χρόνια, απ? ό,τι στα Χανιά.
Οσο για τους, ανά τετραετία, ισχυρισμούς του κ. Βιρβιδάκη περί «ανεξαρτησίας»; Τα σχόλια είναι περιττά…
