Οσο κι αν ακούγεται παράξενα ο τίτλος είναι πέρα για πέρα πραγματικότητα, αφού? χάνεσαι, παρά τη μικρή χιλιομετρική απόσταση που χωρίζει τα Φλώρια από τον κεντρικό και πολύ καλό μπορούμε να πούμε δρόμο που συνδέει τα χωριά Αλιγοί, Μυλωνές κ.λπ. Πέρασαν αρκετά χρόνια από την προηγούμενη φορά που διανύσαμε αυτή τη διαδρομή με ακόμα χειρότερο δρόμο?
Το ρεπορτάζ της επόμενης μέρας στα ´Χ.Ν.´, έκανε τους αρμόδιους να δώσουν εντολές για να πιάσουν δουλειά οι μπουλντόζες. Κάτι πρέπει να γίνει και τώρα, όχι γιατί ο αγροτικός δρόμος των τεσσάρων περίπου χιλιομέτρων δεν είναι καλός, αλλά γιατί με τις πολλές διακλαδώσεις, που συναντούν όσοι περάσουν, ταλαιπωρούνται άδικα όπως την έπαθαν πριν από λίγες ημέρες ξένοι εκδρομείς, οι οποίοι στη συνέχεια διαμαρτυρήθηκαν έντονα σε βάρος των Αρχών του τόπου, στο τουριστικό τους γραφείο από το οποίο ενημερωθήκαμε. Στο οδοιπορικό, λοιπόν, που πραγματοποιήσαμε χθες, συναντήσαμε δυσκολίες με τις διασταυρώσεις που δεν έχουν πληροφόρηση. Οι φωτογραφίες που τραβήξαμε, δείχνουν την σκληρή πραγματικότητα για την οποία οι αρμόδιοι δεν έχουν πράξει το αυτονόητο. Αν αυτός ο δρόμος της πανέμορφης διαδρομής ήταν με άσφαλτο, δεν θα ενοχλούσε ούτε θα μπέρδευε κανένα, έστω κι αν οι διακλαδώσεις παρέμεναν χωρίς πινακίδες, με εξαίρεση την αρχή στο χωριό Φλώρια και στο τέλος, στη συμβολή του με τον κεντρικό δρόμο, πριν αλλά και στις Μυλωνές.