Κύριε διευθυντά,
ακολουθούν απάντηση και σχόλια στην ανοιχτή επιστολή προς Αρχαιολογία, Πολεοδομία, Τμήμα Περιβάλλοντος κ.λπ. που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη εφημερίδα σας στις 2-9-2010.
Χαιρόμαστε πολύ γιατί τόσοι συμπολίτες μας είναι ευαισθητοποιημένοι στην διαφύλαξη ´ως κόρη οφθαλμού της δυνατότητας να ζούμε το μερίδιο στην ομορφιά που μας αναλογεί´. Με άλλα λόγια είναι ευαισθητοποιημένοι περιβαλλοντικά και κατανοούν πως η ποιότητα της ζωής μας περνά και από την ποιότητα του φυσικού και του δομημένου περιβάλλοντος. Μακάρι να ήταν κι άλλοι οι ευαισθητοποιημένοι Χανιώτες, που θα ήθελαν να ζουν σ? ένα ´ήρεμο, γλυκό αδιατάρακτο τοπίο´ και να κολυμπούν σε μια θάλασσα καθαρή και γαλήνια, γιατί αυτό θέλουμε και προσπαθούμε κι εμείς. Γι? αυτό στα 6 περίπου στρέμματα που έχουμε στο Μαράθι προτείνουμε να δομηθεί ένα πολύ μικρό μέρος (150 τ.μ.) με σπασμένους και χαμηλούς όγκους, που ακολουθούν την κλίση του εδάφους. Γι? αυτό προτείνουμε ένα μεγάλο χώρο στάθμευσης βόρεια που αποκόπτεται οπτικά από τον δρόμο με ισχυρή φύτευση και από τη θάλασσα λόγω κλίσης. Γι? αυτό προτείνουμε να φυτευτούν τα όρια και τμήματα του οικοπέδου με πυκνή φύτευση ώστε να εμπλουτιστεί σε πράσινο ένα άδειο οικόπεδο. Γι? αυτό προτείνουμε βιολογικό καθαρισμό που θα παραλάβει και τα λύματα χωρίς να προκαλούμε πρόβλημα μόλυνσης.
Είναι αλήθεια ότι η φάση της οικοδόμησης σ? ένα οικόπεδο είναι η πλέον άχαρη ( θα το ξέρουν αυτό οι ευαισθητοποιημένοι συμπολίτες μας από δική τους πείρα). Και είναι επίσης αλήθεια, και παραδεχόμαστε λάθος, ότι άρχισε η οικοδόμηση πριν την ολοκλήρωση της οικοδομικής άδειας που οφείλεται στην ανυπομονησία μας να γίνουν κάποιες βασικές εργασίες πριν επιστρέψουμε στο εξωτερικό όπου ακόμα διατηρούμε μέρος της επαγγελματικής ζωής μας. (Η άδεια 5 ημερών που είχαμε καταθέσει, καθυστέρησε λόγω της έγκρισης από ΝΕΧΩΠ -την πήραμε τελικά- με την οποία οι συμπολίτες μας, θα γνωρίζουν τα προβλήματα που έχουν προκύψει σε όλο τον Νομό). Ακόμη θέλαμε αρχίζοντας αρχές Απριλίου να έχουν τελειώσει οι εκσκαφές και να γίνει η βασική φύτευση πριν έρθει το καλοκαίρι και ενοχλούμε τους λουόμενους.
Όμως, αγαπητοί υπογράφοντες, υπηρεσίες και αναγνώστες, τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται και διευκρινίζουμε ότι: Την κίνηση για τη συλλογή υπογραφών έκαναν οι αγαπητοί μου περίοικοι οι οποίοι: ο ένας έχει κτίσει σε απόσταση από την ιδιοκτησία μου πολύ μικρότερη από την επιτρεπόμενη, δείχνοντας μέρος του οικοπέδου μου και μέρος άλλων γειτονικών οικοπέδων, ότι ήταν δικό του για να αποκτήσει αρτιότητα 4 στρεμμάτων και να εκδώσει την άδεια του. Άρα είναι παντελώς αυθαίρετος. Ο άλλος γείτονας ´δανείστηκε´ επίσης μερικά μέτρα από την ιδιοκτησία μου για να αποκτήσει την αρτιότητα των 4 στρεμμάτων, άρα είναι και αυτός αυθαίρετος. Ο παραπέρα, σε οικόπεδο περίπου 2 στρεμμάτων έχει ένα τεράστιο όγκο κτιρίων σαν τουριστικό κατάλυμα, χωρίς άδεια από καμιά από τις υπηρεσίες που επικαλείστε τώρα για μένα. Δεν θέλω να επεκταθώ σε λεπτομέρειες, αλλά ιδιώτες και υπηρεσίες γνωρίζουν την νομιμότητα των κτιρίων της περιοχής, σε αντιπαράθεση με εμάς που πληρούμε τις προδιαγραφές του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού.
Δεν αρμόζει κάποιοι να λένε ότι είναι οικολογικά ευαίσθητοι, όταν δεν πληρούν καμία νόμιμη προδιαγραφή ούτε καν στο μέγεθος του οικοπέδου τους, για να μην θίξουμε ζητήματα λειτουργίας.
Άραγε δεν ενοχλούν οι βάσεις, τα αεροπλάνα, τα σκουπίδια, ο Ναύσταθμος, οι αποθήκες καυσίμων; (μόνο), η κατάληψη ενός μεγάλου μέρους Μαραθιού από το ΠΒΚ; Δεν ενοχλούν τα δεκάδες αυτοκίνητα που σαν πλημμύρα κατακλύζουν την παραλία;
Τα παραπάνω μόνιμα περιβαλλοντικά και οικολογικά προβλήματα ξεχνιούνται και δημιουργείται θέμα για τη διαμόρφωση και ανοικοδόμηση ενός οικοπέδου που ναι μεν είναι ενοχλητικό, αλλά θα κρατήσει μικρό χρονικό διάστημα μέχρι την ολοκλήρωση της οικοδομής, την φύτευση και την πλήρη αποκατάσταση του οικοπέδου.
Σήμερα, σε ώρα αιχμής, δυστυχώς οι ήχοι δεν είναι χαμηλές ανθρώπινες φωνές, τα τζιτζίκια και ο φλοίσβος της θάλασσας, αλλά το αδιάκοπο βουητό του κόσμου που κατακλύζει την περιοχή για να λουστεί, να φάει, να διασκεδάσει.
Όταν ήμουν μικρός και πηγαίναμε για μπάνιο στο Μαράθι, ήταν πραγματικά ειδυλλιακά, ήρεμα, όμορφα. Τώρα, γυρίζοντας από το εξωτερικό, βρίσκω πλήθος κόσμου και αυτοκίνητα και καρέκλες και ομπρέλες, στην ίδια παραλία. Η γαλήνη είναι παλιά ανάμνηση. Αλλά το ίδιο θα έλεγε και ένας κάτοικος της Νέας Χώρας, του λιμανιού, του Κουμ Καπί? Πρέπει να αποδεχτούμε ότι έχουν δικαίωμα να έρχονται στο Μαράθι και οι Χανιώτες και οι τουρίστες και όποιοι άλλοι. Όπως και αυτοί πρέπει να δεχτούν ότι εγώ θα αξιοποιήσω την ιδιοκτησία μου όσο καλύτερα μπορώ, μέσα στα νόμιμα πλαίσια. Και δεν είναι θέμα οι θόρυβοι που θα προκαλούνται ή η καλαισθησία. Γιατί μπορεί με μια λειτουργία μικρότερης κλίμακας (π.χ. μία καντίνα) να προκαλείται πολύ μεγαλύτερη ταραχή και θόρυβος. Είναι θέμα πρόθεσης και συνειδητότητας του κάθε πολίτη.
Είναι εύκολο να κατηγορούμε και δύσκολο να κάνουμε θετικές προτάσεις ή να εφαρμόσουμε οι ίδιοι αυτά που προτείνουμε για τους άλλους.
Πράγματι ο Πλατανιάς, η Αγία Μαρίνα, το Λουτράκι και άλλες περιοχές έχουν αλλοιωθεί, αλλά αυτού του είδους η ανάπτυξη είναι αποτέλεσμα της γνώσης και της οργάνωσης που το σύστημα επέτρεψε αν όχι επέβαλε. Χωρίς χωροταξικές και πολεοδομικές μελέτες, χωρίς αυστηρούς περιοριστικούς όρους.
Παρ? όλα αυτά ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει από το τουριστικό εισόδημα αυτών των περιοχών, οι οποίες, για μας, χρειάζονται προτάσεις βελτίωσης και όχι καταδίκης.
Εμείς προσπαθούμε να έχουμε ποιοτική επισκεψιμότητα (γιατί δεν απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στους τουρίστες) και χρειαζόμαστε ενθάρρυνση γι? αυτό, όχι αντιπαράθεση.
Σήμερα είναι σε εξέλιξη γεγονότα διεθνή και εθνικά, τα οποία οδηγούν στον προβληματισμό για τις μέχρι τώρα επιλογές μας, όπου φαίνεται καθαρά η ανάγκη αλλαγής πορείας των ανθρώπινων συμπεριφορών. Όχι πλέον να ανταγωνιζόμαστε τον διπλανό μας όταν πάει κάτι να δημιουργήσει. Ας του δώσουμε την ευκαιρία αποδεχόμενοι και επικοινωνώντας μαζί του διαλεκτικά.
Ο κάθε ένας θα μπορούσε να μαζέψει 100, 1000 υπογραφές για ένα ζήτημα τόσο ευαίσθητο όσο το περιβάλλον. Το θέμα όμως είναι, να βρεθεί ο κοινός τόπος ανάμεσα στους ανθρώπους, για μια ζωή αντάξια τους. (ανθρώπινη και ποιοτική).
Οι ιδιοκτήτες
Γεώργιος και Γεώργιος Δασκαλάκης
