O κ. Σαμαράς στη Θεσσαλονίκη, παρά την προετοιμασμένη με υπερβολική προσοχή παρουσία του εκεί, δεν κατάφερε να αποφύγει το χαρακτηριστικό λάθος της παράταξής του, το οποίο επαναλαμβάνεται ως και να έχει τυπωθεί στο DNA των αρχηγών της. Προσπάθησε να πείσει ότι είναι διαφορετικός (καλύτερος) από τον εν ΗΠΑ συγκάτοικό και φίλο του κ. Παπανδρέου, διαβεβαιώνοντας τους δημοσιογράφους ότι? «Εγώ δεν είμαι Παπανδρέου». Προφανώς, προσπάθησε να πείσει για το «τι δεν είναι», φοβούμενος ότι δεν έχει πολλά ενδιαφέροντα να πει για το «τι είναι». Έτσι συνέβαινε πάντα με τους ηγέτες της παράταξής του. Ισχυριζόντουσαν αυθαίρετα ότι αυτοί και οι οπαδοί τους είναι «καλύτεροι Έλληνες» από όσους πήγαιναν κόντρα στο κόμμα τους. Θεωρούσαν τη χώρα ως φέουδό τους και τους υπόλοιπους Έλληνες κατώτερούς τους κατοχυρώνοντας την εθνικοφροσύνη ως προσόν μόνο για τους κομματικούς «ημέτερους». Αυτό εξέφρασε ο κ. Σαμαράς με τον ετεροπροσδιορισμό της προσωπικότητάς του. Προσπάθησε να υποτιμήσει τον πρωθυπουργό μεταφέροντας το πολιτικό παιχνίδι σε εποχές που στην πολιτική κυριαρχούσε η προσωπική αντιπαράθεση νομίζοντας ότι θα απαξίωνε μόνο τον αντίπαλό του. Ενδόμυχα προσπάθησε να αποδώσει στον κ. Παπανδρέου όλα τα ελαττώματα τα οποία ο ίδιος ήθελε να διαβεβαιώσει ότι δεν είχε. Ποιος τον ερώτησε αν έτσι είναι ; Μόνο η συνείδησή του. Και έτσι ο κ. Σαμαράς, ο πολιτικός ο οποίος από τον καιρό της «Πολιτικής Άνοιξης» δήλωνε ότι είχε κάνει υπέρβαση των παλαιών αμαρτωλών πολιτικών συμπεριφορών, κατάντησε να κατέβει χαμηλότερα από την αήθη στιγμή που ο προκάτοχός του κ. Καραμανλής, παρότρυνε στη Βουλή τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Παπανδρέου: «κάτσε να ακούσεις Γιώργη, θα έχει πλάκα». Προφανώς κ. Σαμαρά, δεν είστε Παπανδρέου. Όχι πως αυτός δεν έχει ελαττώματα, αλλά αρχηγοί της αντιπολίτευσης απέναντι του, όπως εσείς, του επιτρέπουν να τα περνά απαρατήρητα.
ΑΕΣ
