“53+” Η εσωκομματική αντιπολίτευση

Αφ’ ότου ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία και η κυβέρνησή του δεν μπόρεσε να εκπληρώσει το προεκλογικό πρόγραμμά του, η πολιτική του μετατοπίσθηκε σε πράξεις που αλλοίωναν την ταυτότητα του κόμματος. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες διαμορφώθηκε η αντίληψη από στελέχη του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση.
Ετσι δραστηριοποιήθηκαν πυρήνες αντιδράσεων εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Ο πρώτος αφορούσε τους “Λαφαζάνηδες”, που αποστασιοποιήθηκαν, αυτονομήθηκαν και ίδρυσαν τη Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε.). Ο δεύτερος είναι η ομάδα των “53”, που πρωτοεμφανίσθηκε τον Ιούνιο 2014, ως μια τάση διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων και ενεργοποιήθηκε δυναμικότερα μετά την ανάληψη της εξουσίας. Πενήντα τρεις ήταν το ιδρυτικό γκρουπ και μπήκε στο 53 το συν “53+” πιθανόν για όσους πιστούς ήθελαν να προστεθούν. Ο αριθμός θεωρείται συμβολικός, διότι άλλοι δεν συμφωνούν και φεύγουν και άλλοι προσέρχονται.
Ατυπος ηγέτης της κίνησης “53+” θεωρείται κατά βάσιν ο καινοτόμος, ριζοσπαστικός, μη συγκρουσιακός, φλεγματικός με τις παιχνιδιάρικες ατάκες του και το περίεργο βάδισμά του, επηρεασμένο απ’ το… κρεμασμένο κουκλάκι στο κόκκινο σακίδιο στον ώμο του, ο εξισωτικός του Βαρουφάκη και βρετανοδίδακτος Ευκλείδης Τσακαλώτος. Ονομα ιστορικό, αφού ο στρατηγός Θρασύβουλος Τσακαλώτος, που σφράγισε με τ’ όνομά του τη δεκαετία ’40-’50, ήταν αδελφός του παππού του.
Γεννημένος στο Ρότερνταμ, το 1960 μετακόμισε με την ευκατάστατη οικογένειά του στην Αγγλία, σπούδασε στο Ητον και οικονομικές επιστήμες στο Σάσεξ, όπου γνώρισε και τον Γιάννη Στουρνάρα, δίδαξε στο Κεντ, ήρθε στην Ελλάδα το 1993, προσεχώρησε στην Αριστερά και έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Βρετανός αρθρογράφος είχε γράψει ότι «ο Τσακαλώτος προέρχεται από εκείνη τη σχολή Μαρξισμού, η οποία απ’ τη 10ετία του ’70 και μετά έμαθε να κάνει συμβιβασμούς με την καπιταλιστική πραγματικότητα…». Αρα κάτι ήξερε ο Τσίπρας που τον διάλεξε μήπως σώσει στην αριστερή αξιοπιστία της κυβέρνησής του.
Ο κ. Τσακαλώτος έδειξε με τις πράξεις του ότι το συμφέρον της ομάδας είναι να βρίσκεται μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, υπό όρους βέβαια, κάτι που κατάφερε. Απόδειξη ότι παραμένει ο ισχυρός υπουργός και η κίνηση “53+” έχει έντονη παρουσία στην Κ.Ο. Η παραμονή τους στο κόμμα «συνέβαλε καθοριστικά στη διάσωση του ΣΥΡΙΖΑ», χωρίς τούτο να σημαίνει ότι «είναι δεδομένοι». Ο κ. Τσίπρας δεν θα τολμούσε να ’ρθει σε ρήξη με κανέναν απ’ αυτούς, οι οποίοι πιστεύουν ότι «τα κόμματα της Αριστεράς δεν φτιάχνονται από αρχηγούς, αλλά από αρχές, ιδέες, προγράμματα και αγώνες…». Η κίνηση “53+” είναι ένα ανοιχτό ιδεολογικό ρεύμα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο θεωρείται ως «αντίβαρο που σταθεροποιεί και εμβαθύνει τη δημοκρατία». Μακάρι να ’ταν έτσι και να μην συνέβαινε του Αισώπου το «όμφακες εισίν», όπου «η αλεπού όσα δεν έφτανε, αγουρίδες τα ’λεγε».
Μετά την αποχώρηση της “Αριστερής Πλατφόρμας” κανείς απ’ τους “53+” δεν δημιούργησε πρόβλημα στον Τσίπρα, εκτός από γενικές θέσεις που δεν αποσταθεροποιούν την κυβέρνηση, όπως η άποψή τους για την εκλογή Π.τ.Δ. απ’ τον λαό, διότι «προσδίδει στο πρόσωπο του Προέδρου αυξημένες αρμοδιότητες και εμπλοκή του με διακριτό ρόλο στην άσκηση της εξουσίας».
Το βάρος των μελλοντικών κινήσεων των “53+” το φέρνει στους ώμους του ο κ. Τσακαλώτος. Τούτο προκύπτει απ’ την περικοπή στη διακήρυξή τους ότι «είναι σαφές, λοιπόν, ότι, αν συνεχιστούν οι εκβιασμοί… απ’ τους δανειστές, προτιμάμε να πέσουμε αμυνόμενοι ηρωικά από εξωτερική ή εσωτερική τρόικα και όχι ταπεινωτικά από την ίδια την κοινωνία…».
Η πρώτη αξιολόγηση πέρασε, ο Ευκλείδης συνεχίζει. Τι θα κάνει με τη δεύτερη, αν σκοντάψει στις απαιτήσεις των Βρυξελλών;