Εκστρατεία ευαισθητοποίησης

Ο άδικος χαμός του ψαροντουφεκά Στέλιου Ξυδάκη, που παρασύρθηκε από σκάφος ενώ έκανε τις διακοπές του στη Χίο, στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσει από τους φίλους του εκστρατεία ευαισθητοποίησης των οδηγών ταχυπλόων.
Ο άτυχος Στέλιος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 27 χρόνων στις 6 Αυγούστου 2009, όταν, σύμφωνα με δημοσιεύματα εκείνης της περιόδου, παρασύρθηκε από  ταχύπλοο λίγο έξω από το λιμάνι της Βολισσού στη ΒΔ Χίο. Την Κυριακή 8 Αυγούστου η οικογένεια και οι φίλοι του Στέλιου τέλεσαν μνημόσυνο στο κοιμητήριο Αμαρουσίου.
Οι φίλοι του συνέταξαν ένα κείμενο, ενώ έφτασε και μια σχετική επιστολή για την υπόθεση αυτή στον συνεργάτη των ´Χανιώτικων νέων´ Γιώργο Ουντράκη.
Στο κείμενο ευαισθητοποίησης που έχει αναρτηθεί και στην ιστοσελίδα για τον Στέλιο Ξυδάκη (http://steliosxydakis.blogspot.com) αναφέρεται μεταξύ άλλων:
´Θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν ατύχημα ή κακή στιγμή. Ομως οι 5,2 νεκροί και 8,2 τραυματίες τον χρόνο από ατυχήματα προκληθέντα από ταχύπλοα σκάφη και λοιπά θαλάσσια μέσα αναψυχής επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μιας νοοτροπίας που αγνοεί κανονισμούς και περιφρονεί την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Μια νοοτροπία που ο Στέλιος συναντούσε χρόνια στη θάλασσα, την πολεμούσε και εκπαίδευε όλους μας να την αποφεύγουμε. Δυστυχώς η τελευταία του βουτιά τέλειωσε μαζί με τη ζωή του σ? ένα κομμάτι του Αιγαίου που, όπως κάθε καλοκαίρι, κάποιος ιδιοποιήθηκε κι αφού το «όργωσε», αποφάσισε ποιους θ? αφήσει πίσω του ζωντανούς, ποιους τραυματίες και ποιους νεκρούς.
Πόσο ειρωνικό και πόσο άδικο είναι να χάνεται ένας άνθρωπος που στα ούτε 30 χρόνια ζωής του, είχε σώσει 4 συνανθρώπους μας απο πνιγμό. Το θάρρος και η κολυμβητική του δεινότητα έκανε για όλους όσους τον γνώριζαν την καταδυτική εμπειρία μαζί του ασφαλή και αξέχαστη, αλλά εμείς δεν τον θυμόμαστε μόνο γι? αυτό. Τον θυμόμαστε γιατί ήταν ο ορισμός της λέξης «φίλος», έτοιμος να μοιραστεί και να δώσει τα πάντα για τους φίλους του όποτε και αν χρειαστεί.
Τον θυμόμαστε γιατί μας έμαθε την αξία της οικολογικής συνείδησης και πόσο άρρηκτα δεμένοι είμαστε με το περιβάλλον. Τον θυμόμαστε γιατί μας έμαθε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με κριτική σκέψη και να μη βάζουμε ποτέ νερό στο κρασί των αξιών μας. Εν τέλει τον θυμόμαστε γιατί αδιαφορούσε για οτιδήποτε ματαιόδοξο και επικεντρωνόταν μόνο στις σημαντικές αξίες αυτής της ζωής, αξίες που εμφύσησε σε όλους εμάς που ήμασταν τόσο τυχεροί ώστε να είμαστε φίλοι του. Αυτό το μήνυμα εκτός απο χαιρετισμός έχει και έναν άλλο σκοπό: να θυμίσει σε όλους τους οδηγούς ταχυπλόων να έχουν πάντα σα πρώτη προτεραιότητα στο μυαλό τους την ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Ειδικά όταν πλέουν κοντά στην ακτή, να μη ξεχνούν τα παρακάτω:
1) Κρατάτε απόσταση τουλάχιστον 150 μέτρα από σημαδούρα δύτη.
2) Σε περιοχές οπου υπάρχουν λουόμενοι, καθώς και σε απόσταση μέχρι 200 μέτρα απο την οποιαδήποτε ακτή, βράχο η βραχονησίδα, η ταχύτητα δε θα πρέπει να υπερβαίνει τους 3 κόμβους και δε θα πρέπει να δημιουργεί επικίνδυνο κυματισμό για οποιονδήποτε.
3) Ο μόνος τρόπος να σε σεβαστεί η θάλασσα είναι να τη σεβαστείς πρώτα εσύ.
Γιατί ο καλός καπετάνιος είναι αυτός που στο τέλος της μέρας έχει σώσει και δεν έχει πάρει ζωές.
Φίλε Στέλιο, σου ευχόμαστε καλά νερά να έχεις… καλά νερά.
Οι φίλοι σου´.

Η νομοθεσία

Στις 19 Ιουνίου 2010 στην εφημερίδα: ´Καθημερινή´ δημοσιεύτηκε ρεπορτάζ της Ιωάννας Φωτιάδη που αφορούσε και την υπόθεση του Στέλιου Ξυδάκη. Μεταξύ άλλων αναφέρεται:
´Σύμφωνα με τη νομοθεσία τα σκάφη πρέπει να κρατούν απόσταση 200 μ. από την ακτογραμμή και να χαμηλώνουν την ταχύτητα πλεύσης (όχι πάνω από 3 κόμβους), όσο πλησιάζουν στην παραλία. Η απόσταση ασφαλείας από τη σημαδούρα του δύτη ορίζεται στα 150 μ. Το εν λόγω ατύχημα έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο θυμάτων: υπολογίζονται 5,2 νεκροί και 8,2 τραυματίες τον χρόνο από ταχύπλοα και λοιπά θαλάσσια μέσα. Πίσω από τους αριθμούς κρύβεται μια λανθασμένη νοοτροπία.
«Η διαδικασία με την οποία δίνονται τα διπλώματα και νοικιάζονται τα σκάφη είναι στρεβλή», δηλώνουν στην «Κ» οι Αποστόλης Κολτσίδας, Δημοσθένης Αρκουδέας και Σπύρος Βεσσαλάς, που εδώ και δέκα μέρες έχουν ξεκινήσει ενημερωτική καμπάνια για τον κώδικα «θαλάσσιας κυκλοφορίας». «Τα μικρά σκάφη ελεύθερου χρόνου απαιτούν ένα δίπλωμα που δίδεται έπειτα από υποτυπώδεις εξετάσεις – συχνά έναντι μικρής αμοιβής», εξηγεί ο κ. Αρκουδέας. «Στο θεωρητικό κομμάτι διαβάζεις ένα βιβλιαράκι του Λιμενικού, στο οποίο μέχρι τώρα δεν αναφέρεται το θέμα της απόστασης», σημειώνει ο κ. Βεσσαλάς, που είναι και ο ίδιος χειριστής ταχύπλοου. «Ο κόσμος νοικιάζει ένα τέτοιο σκάφος χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία και γνώση», υπογραμμίζει ο κ. Κολτσίδας.
Κινητήριος δύναμη για την καμπάνια, που θα συνεχιστεί όλο το καλοκαίρι, είναι το πένθος των τριών ανδρών για τον κοινό τους φίλο, Στέλιο Ξυδάκη. Ο 29χρονος Στέλιος, ψαροντουφεκάς, καθηγητής καταδύσεων με 18 χρόνια εμπειρία, αρθρογράφος σε ανάλογα περιοδικά και μέλος επιστημονικών αποστολών για την προστασία θαλασσίων ειδών, χάθηκε απρόσμενα στις 6 Αυγούστου 2009 στο λιμανάκι της Βολισσού στη Χίο. Παρά τις δύο σημαδούρες, ο οδηγός του ταχύπλοου συνέχισε ακάθεκτος την κούρσα του.
Μετά ακούστηκαν οι φωνές του νέου που καλούσε σε βοήθεια, καθώς αιμορραγούσε ακατάσχετα. «Επρεπε να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο ή να του δοθούν οι πρώτες βοήθειες από κάποιον γνώστη», επισημαίνει ο κ. Αρκουδέας. «Η τραγική ειρωνεία είναι ότι μόνο ο ίδιος γνώριζε πώς να περιορίσει την αιμορραγία σε τέτοια τραύματα…». Εχουν περάσει 11 περίπου μήνες από τότε και ακόμα δεν έχει ορισθεί δικάσιμος για την υπόθεση´.

Αντίο άγνωστε φίλε

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΟΥΝΤΡΑΚΗ

Την επιστολή την έλαβα το απόγευμα της 1ης Σεπτεμβρίου. Ήταν ένα αμήχανο απόγευμα του Κρητικού καλοκαιριού.
Ο αείμνηστος Στέλιος Ξυδάκης είναι μόνο η αφορμή…
Η αφορμή για μια ενδοσκόπηση με τη μορφή φραγγελίου στη συνείδηση όλων μας. Ο ανώνυμος επιστολογράφος, που θύμισε τον Γκίνσμπεργκ:
´…Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου´.
Από το γράμμα συγκρατώ βουβά δυο λέξεις: ´κόμπλεξ κατωτερότητας που γεννά επιδειξιομανία…´ σκιάχτρο μιας κοινωνικής συμπεριφοράς που ατιμάζει την ανθρώπινη υπόσταση και βιάζει κατ? εξακολούθηση τον αξιακό κώδικα της ζωής.
Ο Στέλιος με την ομηρική αντάρα του Ποσειδώνα στα μάτια και την ανθρωπιστική, εξεγερτική δράση, δεν είναι πια κοντά μας.
Έγινε θυσία, σε έναν ολέθριο εγωκεντρικό παχυδερμισμό, σημάδι μιας εποχής που καταβροχθίζει τα παιδιά της, σημάδι μιας ανηλεούς οίησης που μετατρέπει τον άνθρωπο …. σε ´δαμόκλειο σπάθη´.
Τον θάνατο του Στέλιου δεν πρέπει να τον γκρούψουμε.
Να γίνει φωτιά συνείδησης και ανήσυχος ύπνος των μουγκών…
Να γίνει αφορμή για νέο ξεκίνημα, με κέντρο τον άνθρωπο και τα ηρωικά όνειρά του.
Αντίο ´πατριωτάκι´…