Μπρρρ? ανατριχιάσαμε? με τα προβλήματα του χρηματιστηρίου αξιών της Νέας Υόρκης?
(2010 ΕΓΧ 133?)
Κοινωνική, σίκουελ της ταινίας του 1987 του ίδιου σκηνοθέτη
Σκην.: Όλιβερ Στόουν Μουσ.: Κρεγκ Άρμστρονγκ ΗΘ.: Μάικλ Ντάγκλας, Σάια Λα Μπεφ, Κάρεϊ Μάλιγκαν, Τζος Μπρόλιν
Ο Γκόρντον Γκέκο, πρώην μεγιστάνας του χρήματος, αποφυλακίζεται έπειτα από χρόνια και ξαφνικά βρίσκεται στο περιθώριο ενός κόσμου που μέχρι πρότινος κυριαρχούσε εξαιτίας της σκληρής του προσωπικότητας. Στην προσπάθειά του ώστε να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με την κόρη του Γουίνι, ο Γκέκο συνεργάζεται με το μέλλοντα γαμπρό του, Τζέικομπ.
Οι δυο νέοι, όμως, φαίνεται πως δεν
έχουν πεισθεί για τις αληθινές προθέσεις του Γκέκο, οι επίμονες προσπάθειες του οποίου, αποσκοπούν στο πως να επανέλθει από το παρασκήνιο, στο προσκήνιο…
Το σίκουελ στην κλασική ταινία «Wall Street» δεν είναι δυνατόν να είναι πιο επίκαιρο, δεδομένου του παγκόσμιου σημερινού οικονομικού κλίματος. Ο Oλιβερ Στόουν επιστρέφει στην καρέκλα του σκηνοθέτη και ο Μ. Ντάγκλας υποδύεται και πάλι τον Γκόρντον Γκέκο, έναν από τους πιο θρυλικούς του ρόλους, που μάλιστα του χάρισε Όσκαρ Α? Ανδρικού Ρόλου το 1988.
Λαμβάνοντας υπ? όψη το πώς ο Μ. Ντάγκλας ανέδειξε τον Γκόρντον Γκέκο σε εικονικό ρόλο, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως η επιλογή του Ντάγκλας ήταν απρόσμενη, αν και ποτέ δεν είχε υποδυθεί μέχρι τότε έναν ρόλο στο στιλ του Γκέκο, έναν χαρακτήρα αδίστακτο από την ίδια του τη φύση.
Η Wall Street μπορεί να παρομοιαστεί και με ένα είδος Θεάτρου, με θεατές που λατρεύουν τις ιστορίες εξουσίας και σαγηνεύονται από το ρόλο που ασκούν οι δυνατοί στους αδύναμους. Η γοητεία του Γκέκο και η αμείλικτη προσέγγιση του στη δημιουργία συμφωνιών και στην συσσώρευση πλούτου, τον έχουν κάνει απροσδόκητο ήρωα στο χώρο των νέο-γιάππηδων. Πολλοί νέοι άνθρωποι στην Wall Street έχουν υιοθετήσει το φιλμικό του στιλ, ενώ ακόμα περισσότεροι έχουν ενστερνιστεί τον αξέχαστο λόγο του και την ιδιότυπή του προσέγγιση: πώς η απληστία παραμένει θετική ενέργεια.
Απληστία που ωστόσο θάφτηκε από την απληστία των τραπεζών, εγκαταλείποντας στο έλεος το θεωρητικό κομμάτι του μεγιστάνα του πλούτου. Το 2008, η ύπαρξη ενός Γκόρντον Γκέκο δεν είναι πλέον εφικτή.
Ο χαρακτήρας αυτός, το είδος αυτού του τυχοδιώκτη, έχει εκλείψει, έχει αντικατασταθεί από θεσμούς που κάποτε ορίζονταν από συγκεκριμένα πλαίσια.
Στο παρελθόν, μια τράπεζα ήταν τράπεζα, μια ασφαλιστική εταιρία ήταν ασφαλιστική εταιρία. Ο διαχωρισμός των λειτουργιών αυτών εξαλείφθηκε από την καθιέρωση καθεστώτος ελεύθερου ανταγωνισμού, κατά τη διάρκεια των 1980s και 1990s… ενώ τα υπόλοιπα ήδη τα γνωρίζουμε
Εύγε αμερικανάκια μου.. άντε και σε ανώτερα… να κινηματογραφήσουμε κι άλλο τη δυστυχία μας… με όποια μορφή κι αν αυτή πρόκειται να μας έρθει στην πλάτη…
