Μια εξαιρετικά πετυχημένη παρομοίωση κάνει ο αρθρογράφος των «Νέων» κ. Γιώργος Μαλούχος παριστώντας την Ελλάδα ως φρούριο της Εθνοφυλακής, καταμεσής στην έρημο της άγριας Δύσης, να δέχεται επίθεση από όλες τις φυλές των Ινδιάνων. Στο ρόλο των… Ινδιάνων: η εντεινόμενη ύφεση, η καλπάζουσα ανεργία, η φορολογική πίεση, τα μη εισπραττόμενα δημόσια έσοδα, τα πολύ φιλόδοξα σχέδια του οικονομικού επιτελείου που δεν αποδίδουν κ.α. Και ενώ τα… πυρομαχικά, τα τρόφιμα, το νερό, τα φάρμακα και όλα τα χρειώδη έχουν τελειώσει και ο πάστορας μαζεύει τις γυναίκες στο παρεκκλήσι του φρουρίου για την ύστατη προσευχή… ταρατατούμ ταρατατούμ τατούμ τατούμ, ως από μηχανής θεός (του Ευριπίδη) το ιππικό…! Οι Κινέζοι δηλαδή και οι Εμίρηδες του Κατάρ με τις επενδύσεις και τα λεφτά που θέλουν να αξιοποιήσουν στην (και για την) Ελλάδα. Τα προβλήματα όμως που έχουμε κατά τον σχολιαστή, δεν πρόκειται να τα θεραπεύσει ούτε ο «από μηχανής θεός» του αρχαίου προγόνου μας Ευριπίδη, ούτε οι Κινέζοι με τον κόκκινο δράκο τους, ούτε οι πρίγκιπες του Κατάρ με τα πετροδολάριά τους. «Το μόνο που μπορεί να γίνει για να αντιμετωπιστούν (τα προβλήματά μας) είναι να αλλάξουμε ριζικά. Και αυτό δεν γίνεται ούτε ανώδυνα ούτε εύκολα. Δεν είναι καν βέβαιο αν γίνεται. (?)Υπάρχουμε μόνον εμείς, η σοβαρότητα και το κουράγιο μας. Και αν λείψουν αυτά, το τέλος του έργου δεν θα φέρει την υπογραφή του Ευριπίδη. Αλλά του Αισχύλου?» καταλήγει με δέος ο αρθρογράφος.
ΑΕΣ
