Ολοι στο βίντσι…

Τριάντα δυο Χιλιανοί κι ένα Κολομβιανός μεταλλωρύχοι έζησαν σε βάθος περίπου 650 μέτρων επί 69 ολόκληρες ημέρες περιμένοντας τον θαλαμίσκο «Φοίνιξ» για να τους επαναφέρει στην επιφάνεια. Ένα τεχνολογικό αλλά και ψυχολογικό θαύμα συντελέστηκε και ο Φοίνιξ σε 15 λεπτά ανέβαζε έναν – έναν τους εγκλωβισμένους από την κόλαση στη ζωή. Ενωμένοι σαν μια γροθιά, στα έγκατα της γης δώσανε έναν αγώνα επιβίωσης και ομοψυχίας και πέτυχαν να διαπλεύσουν την Αχερουσία λίμνη αντίστροφα. Από εδώ και στο εξής, η ευτυχής κατάληξη του μαρτυρίου τους θα αποτελεί πηγή άντλησης αισιοδοξίας και παράδειγμα ότι τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί τελειωτικά χαμένο, αν δεν καταθέσεις τα όπλα και δεν παραδοθείς στη μοίρα σου, άβουλος και απογοητευμένος. Στο βάθος υπόγειας στοάς είμαστε και εμείς ως χώρα. Η αμεριμνησία των κυβερνητών της προηγούμενης εξαετίας, κυρίως αλλά όχι μόνο, μας έριξε στα έγκατα της γης και σφράγισε την έξοδο με ασήκωτα βάρη, καθιστώντας τη διαφυγή μας σχεδόν αδύνατη. Κι όμως «Φοίνιξ» μπορεί να υπάρξει και για μας. Αρκεί με ομοψυχία, ενότητα και συνεργασία να δώσουμε τον αγώνα επιβίωσης που απαιτείται δουλεύοντας όλοι μαζί το «βίντσι» για να ανεβούμε ξανά στην επιφάνεια. Και με την ευκαιρία: μιας και μέσα στη βιομηχανία προσφορών προς τους ηρωικούς μεταλλωρύχους που έχει ήδη στηθεί, περιλαμβάνεται και επίσκεψη στον Παρθενώνα, ας φροντίσουν -κυβέρνηση και φύλακες αρχαιοτήτων- να τον βρουν ανοιχτό και όχι υπό κατάληψη την ημέρα της επίσκεψής τους?!     
ΑΕΣ