Διαστάσεις επιδημίας λαμβάνουν τα αλλεργικά νοσήματα καθώς προσβάλλουν το 20 – 25% του γενικού πληθυσμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας στους τέσσερις θα νοσήσει κατά τη διάρκεια της ζωής του από ένα τουλάχιστον αλλεργικό νόσημα.
Μάλιστα οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μέχρι το 2030 το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί στο 50% του γενικού πληθυσμού, δηλαδή ένας στους δύο θα εκδηλώσει κάποιο επεισόδιο αλλεργικού νοσήματος, λόγω της αύξησης της μόλυνσης στην ατμόσφαιρα, της ποιότητας ζωής, της κληρονομικότητας κ.ά.
Οι ενδιαφέρουσες αυτές επισημάνσεις έγιναν χθες το απόγευμα κατά τη διάρκεια διάλεξης με θέμα ´Αλλεργίες: Η επιδημία του 21ου αιώνα´ στο πλαίσιο του Α? κύκλου μαθημάτων του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου του Δήμου Χανίων. Ομιλητής ήταν ο κ. Δημήτρης Καλογερομήτρος, αλλεργιολόγος, αναπληρωτής καθηγητής Αλλεργιολογίας Ιατρικής Σχολής Αθηνών και διευθυντής της Αλλεργιολογικής Μονάδος του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου ´Αττικόν´. Όπως τόνισε ο κ. Καλογερομήτρος, οι αλλεργίες χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: Αλλεργίες του αναπνευστικού, όπως είναι η ρινίτιδα, η επιπεφυκίτιδα, το άσθμα, αλλεργίες του δέρματος, όπως η τοπική δερματίτιδα, η κνίδωση, το αγγειο-οίδημα. Επίσης, τροφικές αλλεργίες, οι φαρμακευτικές ή αλλεργίες που αφορούν περισσότερα συστήματα, όπως το αλλεργικό σοκ και η αναφυλαξία. ´Πρόκειται για καλοήθεις παθήσεις, που δεν ενέχουν κίνδυνο για τη ζωή του ασθενούς. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες σπάνιες περιπτώσεις, που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρό κίνδυνο ή και απώλεια της ζωής του ασθενούς´, επεσήμανε.
Σύμφωνα με τον κ. Καλογερομήτρο, οι αλλεργίες, οι οποίες χαρακτηρίζονται επικίνδυνες για τη ζωή του ασθενούς είναι οι τροφικές, οι φαρμακευτικές και οι αλλεργίες στο τσίμπημα της μέλισσας και της σφίγγας.
ΑΙΤΙΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ
Καθοριστικός παράγοντας για την εκδήλωση της αλλεργίας είναι κατά 50% η κληρονομικότητα.
´Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι, όταν ο ένας από τους δύο γονείς έχει αλλεργία, τότε το παιδί έχει ένα ποσοστό της τάξεως του 60% να αναπτύξει το νόσημα. Όταν και οι δύο γονείς έχουν αλλεργία τότε το ποσοστό αυτό εκτινάσσεται στο 90%. Επίσης, άλλοι λόγοι εκδήλωσης αλλεργίας είναι η μόλυνση του περιβάλλοντος αλλά και η συνθήκες υγιεινής της καθημερινότητας που έχουν αλλάξει´, υπογράμμισε ο κ. Καλογερομήτρος.
´Σύμφωνα με τη θεωρία της υγιεινής, που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, όταν οι γονείς με την παραμικρή ίωση ή μόλυνση δίνουν αμέσως φάρμακα και αντιβιοτικά στα παιδιά, δεν πυροδοτείται το αμυντικό σύστημα προς μια σειρά κυττάρων που ενεργοποιούν την άμυνα και δίνουν τη δυνατότητα στον οργανισμό να παράγει τα αντισώματα της αλλεργίας. Άρα έτσι έχουμε μεγαλύτερη αύξηση των αλλεργικών νοσημάτων´, επεσήμανε.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Ο ίδιος τόνισε ότι οι αλλεργίες έχουν δύο είδη αντιμετώπισης: τη συμπτωματική αγωγή και τη ριζική ανοσοπαρέμβαση.
´Η συμπτωματική αγωγή ακολουθείται, όταν κάποιος έχει συμπτώματα ρινίτιδας, άρα για το μπούκωμα, την καταρροή, το φτάρνισμα θα πάρει κάποια φάρμακα, όπως αντισταμινικά, αποσυμφορητικά, τοπικά στεροειδή. Αυτή όμως είναι μια συμπτωματική αντιμετώπιση καθώς η νόσος δεν φεύγει. Διότι η νόσος προκαλείται, όταν ο οργανισμός παράγει αντισώματα απέναντι σε κάποια αλλεργιογόνα. Αλλεργία σημαίνει «άλλο έργο», δηλαδή, όταν ο οργανισμός αναγνωρίζει κάτι φυσιολογικό όπως η γύρη, οι σκόνες, οι τροφές σαν «άλλο», ως κάτι επικίνδυνο. Και γι? αυτό παράγει αντισώματα. Άρα η συμπτωματική αγωγή δεν θεραπεύει τα αντισώματα αλλά τα συμπτώματα που παράγουν τα αντισώματα´, τόνισε ο κ. Καλογερομήτρος.
Και πρόσθεσε: ´Παράλληλα υπάρχει και η ριζική θεραπεία με νέες ανοσοπαρεμβατικές θεραπείες, εμβόλια που εκεί μπορούμε να μιλήσουμε ακόμη και για ίαση. Τα τελευταία 20 – 25 χρόνια στη φαρέτρα των αλλεργιολόγων υπάρχουν σύγχρονες μέθοδοι που μπορούν να μπλοκάρουν τη νόσο σε επίπεδο ανοσολογικού μηχανισμού, την πυροδότηση και παραγωγή αυτών των αντισωμάτων´.