Το πρωί της προηγούμενης Παρασκευής η κα Κανέλλη, βουλευτής του ΚΚΕ και ο υφυπουργός Παιδείας, κ. Πανάρετος, είχαν μέσα στο ιερό τέμενος (έτσι δεν μας το περιγράφουν;) της Βουλής άγριο και ακουστικώς σόκιν καυγά, στον οποίο οι χαρακτηρισμοί που ακούστηκαν θεωρήθηκαν βαρείς για να συμπεριληφθούν στα πρακτικά και η προεδρεύουσα έδινε επανειλημμένες εντολές στους στενογράφους (και τα μαγνητόφωνα;) να μη γραφτεί τίποτα στα πρακτικά..! Εν τω μεταξύ μέσω των καναλιών ο καυγάς είχε μεταδοθεί? διακαναλικώς.
Το ερώτημα είναι γιατί κάτι που, κατά κοινή γνώση και ομολογία, ελέχθη πρέπει να μην γραφτεί στα πρακτικά; Τα κιτάπια που καταγράφουν την κοινοβουλευτική Ιστορία πρέπει να μην περιέχουν ασχήμιες; Και επιτρέπεται γι? αυτό να λογοκρίνουμε την πραγματικότητα; Δεν μπορούν να περιέχουν τις, κατά την εκτίμηση του προεδρείου, ύβρεις αλλά μπορούν να περιέχουν λογοκριμένες αλήθειες. Δηλαδή, ψέματα. Αντί ο λαός να εθίζεται στη γνώση της αλήθειας ´προστατεύεται´ με παραποίηση της πραγματικότητας, η οποία στην πολιτική θα έπρεπε να θεωρείται μείζον αμάρτημα. Βλέπετε, ήταν και αυτός ο εθνικός μας ποιητής που έλεγε ότι πρέπει να μάθουμε να θεωρούμε ως εθνικό, το αληθινό. Δεν είχε προβλέψει να εξαιρέσει τα? στενογραφημένα πρακτικά της Βουλής..!
ΑΕΣ
