Κάτω και από την κρισιμότητα των σημερινών περιστάσεων κάποιοι, επικίνδυνα, επιχειρούν να διαχωρίσουν τους πολίτες σε «μνήμονες» και «αντιμνήμονες»!
Και σαν «μνήμονες» φαίνεται ότι εννοούν εκείνους, τους προφανώς «μαζοχιστές», που αποδέχονται τα οικονομικά μέτρα που επιβάλλονται τελευταία προκειμένου η χώρα να αποφύγει τη χρεοκοπία και οι υπάλληλοι και συνταξιούχοι να μην χάσουν τελείως τον μισθό τους, οι επιχειρηματίες και επαγγελματίες να μην χάσουν όχι μόνο τις επιχειρήσεις και καταθέσεις τους στις Τράπεζες αλλά και ενδεχόμενα τις περιουσίες τους.
Απο την άλλη μεριά, σαν «Αντιμνήμονες» εννοούν εκείνους που δεν αποδέχονται τα οικονομικά μέτρα γιατί θεωρούν ότι κακώς ή λάθος επιβάλλονται και ότι κάποια άλλη μαγική λύση θα μπορούσε να βρεθεί για να μηδενίσει σε χρόνο ρεκόρ τα ελλείμματα και να διορθώσει τα πράγματα! Και, ανέξοδα, διαλαλούν την εύκολη και ευπρόσδεκτη αντίθεση τους χωρίς όμως να διατυπώνουν κάποια σοβαρη αντιπρόταση και να αναλαμβάνουν κάποια ευθύνη για την υλοποίησή της.
Και είναι να απορεί κανείς όχι μόνο με τη λαϊκίστικη νοοτροπία των απόψεων αυτών, όπως «υψηλού αναστήματος» πολιτικός αυτές τις μέρες τις χαρακτήρισε αλλά και την επικινδυνότητα που εμπεριέχουν. Ξεχνούν άραγε αυτοί που τις διατυπώνουν έτσι εύκολα πώς φθάσαμε ως εδώ;
Είναι τόσο αμνήμονες;
Ν.Μ.
