Δεν είναι πολλοί οι πολίτες που καταλαβαίνουν τον θυμό που προκάλεσαν οι προτάσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλου για περικοπές κάποιων δαπανών. Γιατί δηλαδή πρέπει να εξακολουθούν υπερχρεωμένοι δήμοι να συντηρούν υπερχρεωμένους δημοτικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς; Γιατί τα πέντε απολύτως και μονίμως ζημιογόνα κρατικά κανάλια να μη γίνουν δύο και η δημόσια εισφορά υπέρ ΕΡΤ να μην πάει στη μείωση του χρέους; Γιατί να μην σταματήσουν για πέντε χρόνια τα ταξίδια των ΚΑΠΗ στο εξωτερικό και να μοιραστούν τα λεφτά στους χαμηλοσυνταξιούχους; Τι θα έβλαπτε και ποιους, αν σταματούσε για μερικά χρόνια η λειτουργία της Γραμματείας Νέας Γενιάς κι αν κάποιοι στις παραμονές των φοιτητικών εκλογών στερούνταν? τις κρουαζιέρες τους στη Μύκονο; Γιατί να μη καταργηθούν άχρηστες «Επιτροπές» και «Κέντρα»; Γιατί να μη πάψει το δημόσιο ταμείο στο όνομα του κοινωνικού κράτους να επιδοτεί αεριτζήδες, να συντηρεί στρατούς ημέτερων δημοσιογράφων, να χρυσοπληρώνει ταξιδιωτικά γραφεία, να χαρτζιλικώνει στελέχη και ψηφοφόρους φοιτητικών νεολαιών, να συντηρεί κομματικούς στρατούς ?ε την προσδοκία ανταπόδοσης στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση; Και γιατί αν το χρεοκοπημένο κράτος σταματήσει να χορηγεί σε κάποιους τσάμπα «παντεσπάνι» θα μεταβληθεί η χώρα σε νέα Σπιναλόγκα; Μήπως αυτά έχουν κάτσει επάνω στο σώμα της σαν οικονομική λέπρα και δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμη την κατάλληλη αντιβίωση;
AEΣ
