«Αν ήσασταν δήμαρχος Χανίων για μια ημέρα τι θα αλλάζατε;». Θέσαμε το ερώτημα σε πέντε συνεργάτες των «Χανιώτικων νέων», οι οποίοι ανά τακτά χρονικά διαστήματα καταθέτουν στην εφημερίδα, με τη γραφίδα τους, προβληματισμούς, προτάσεις
και θέσεις για μια σειρά από θέματα, που αφορούν -και- την τοπική μας κοινωνία.
Οι απαντήσεις τους ποικίλουν, όπως αναμενόταν άλλωστε, και παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς «ακουμπούν» θέματα που, σε αρκετές περιπτώσεις, είναι πρωτότυπα
και δείχνουν την επιθυμία για τον ευρύτερο κοινωνικό ρόλο που θα πρέπει να έχουν
οι αιρετοί τοπικοί άρχοντες. Αναλυτικότερα:
Συνεργασία πολιτών και όχι κομμάτων
Τίποτα. Εδώ δήμαρχοι και δήμαρχοι σε 4 χρόνια απλά διαχειρίζονται τα προβλήματα του Δήμου και δεν κάνουν τίποτα, εγώ σε μια μέρα θα τα λύσω όλα; Τι είμαι ή τι θα παραστήσω: Τον παντοδύναμο; Ακόμα κι αυτός χρειάστηκε 7 μέρες.
Στα σοβαρά τώρα: Θα προσπαθούσα με το μαγικό ραβδάκι του φανταστικού δημάρχου να αλλάξω τους συμπολίτες μου. Να τους πείσω πως δεν αξίζει να στοιχίζονται πίσω από κομματικούς υποψηφίους αλλά να δημιουργήσουν μια τέτοια Κίνηση πολιτών που θα ενδιαφέρεται για τα προβλήματα της γειτονιάς, της συνοικίας, του Δήμου. Πως κανείς δεν είναι ο Πάπας, που μόνος του μπορεί να διοικήσει έναν Δήμο και μάλιστα του μεγέθους των «Καλλικρατικών» Δήμων.
Ότι μόνο η συνεργασία μεταξύ πολιτών -και όχι κομμάτων- μπορεί και είναι ικανή να δώσει λύση στα δημοτικά μας προβλήματα. Και έτσι, τη μια μέρα της «δημαρχίας» μου, θα φώναζα όλους τους νέους, απ? όλες τις δημοτικές παρατάξεις, να ανταλλάξουν απόψεις για τη λύση των προβλημάτων του Δήμου, να καταλήξουν σε προτάσεις και αμέσως μετά να τις υλοποιήσουν. Όλοι μαζί. Αλλά, θα μου πείτε: Και τα κόμματα δεν θάχουν λόγο;
Ναι, θάχουν. Για τις κυβερνήσεις. Για τα δημοτικά πράγματα λόγο θάχουμε μόνο εμείς, οι πολίτες – δημότες.
Αντώνης Κ. Γκαζής
Ανάπτυξη τοπικής
καταναλωτικής συνείδησης
Οπωσδήποτε σε μια μέρα δεν μπορείς να αλλάξεις πολλά πράγματα αλλά ούτε καν λίγα. Γι? αυτό θεωρώ το ερώτημα ρητορικό και παραθέτω απλά μερικές απόψεις, στηριζόμενες στο ότι ο νέος Δήμος θα έχει περίπου 100.000 κατοίκους (τα 2/3 του Νομού) και ότι θα έχει έντονο τουριστικό και αγροτικό χαρακτήρα.
Απασχόληση και τα εισοδήματα
? Σχεδιασμός ενεργειών για ανάπτυξη τοπικής καταναλωτικής συνείδησης.
? Προώθηση της κρητικής διατροφής σε σπίτια, ταβέρνες και ξενοδοχεία.
? Οργάνωση μόνιμου Εκθετηρίου Πολιτισμού και Προϊόντων Ελιάς.
? Προβολή των Χανίων ως προορισμού «Παραδοσιακής Κρητικής Διατροφής».
? Σχεδιασμός ανάπτυξης συνεργικών δράσεων Τουρισμού – Γεωργίας.
? Προβολή και κατανάλωση κρητικών προϊόντων από τις επιχειρήσεις τουρισμού.
Ζωή στην πόλη και την ύπαιθρο
? Βελτίωση κυκλοφοριακού με πάρκινγκ και αυστηρή αστυνόμευση.
? Αποσυμφόρηση πεζοδρομιών και πλατειών από εμπορεύματα, μικροπωλητές και εισαγόμενους ζητιάνους.
? Απαγόρευση αφόδευσης ζώων στα πεζοδρομία και επιβολή προστίμων στους παραβάτες συνοδούς τους.
? Αποκατάσταση, βελτίωση και επέκταση πάρκων και δενδροστοιχιών.
? Βελτίωση διαχείρισης αποβλήτων ελαιοτριβείων.
Διοίκηση και λειτουργία Δήμου
? Εφαρμογή διαύγειας σε όλες τις διοικητικές και οικονομικές πράξεις.
? Περιορισμός «χρηματοκαρεκλών» και αποκλεισμός διαπλοκών κατά την εκτέλεση έργων και προγραμμάτων.
? Δημιουργία Εθελοντικών Επιτροπών για συγκριμένες δράσεις.
Νίκος Μιχελάκης
Χάρτης ενημέρωσης
κατ? αρχήν!
Μια ημέρα δήμαρχος; Ω!
Υποθετικά, λοιπόν, το μαγικό ραβδάκι με… «χρίζει» στην αγαπημένη μου Κίσαμο πόλη!
Τι κάνω τώρα άπειρη κι ακάτεχη;
Χάρτης! Το κατά πρώτον, χάρτης του τόπου, του χώρου, των προβλημάτων των αναγκών!
Γνώση του αντικειμένου, των αντικειμένων δηλαδή, βαθεία, ευρεία, ουσιαστική!
Ώστε να φανούν τα δεδομένα, να δοθούν οι προτεραιότητες, να οργανωθεί η -κατά το δυνατόν- πια επιτυχής αντιμετώπισή τους!
Τι χρήζει, τι επείγει, τι αδημονεί!
«Χάρτης» του ιστορικού και πολιτισμικού προσώπου μας και ιδέες προβολής του.
«Χάρτης» του δυναμικού ομάδων ή προσώπων πλουραλιστικά, με δυνατότητες να καταθέσουν γνώσεις, κλίσεις και ταλέντα στη γενέθλια γη!
Ακόμη:
Να αφεθεί δρόμος ανοιχτός στη νεότητα, που σφύζει δυναμισμού και ιδεαλισμού…
Ακόμη:
Ο Δήμος με ανοιχτή πόρτα, ανοιχτά ώτα και καρδιά και «ανοιχτή» πρόθεση!
Ασφαλής γνώση του ότι, ένα ζήτημα υ-φί-στα-ται και είναι εις τα υπ? όψη! Με εγρήγορση, συνέπεια, με αγάπη.
Μια «σημαία» δηλαδή αγωνιστικότητας και προσφοράς, νυχθημερόν «επηρμένη» στην υπηρεσία των δημοτών!
… Τι; Δεν αρκεί η πρόοδος που συνιστά η ενημέρωση σε μια μέρα δημαρχίας; Αρκεί, πώς δεν αρκεί!
Τις… λοιπές 1.439 της θητείας, ο Άρχων κι οι συνεργάτες του, θα επεξεργάζονται τη δυναμική του «Χάρτη» τους, αναδεικνύοντας και βελτιώνοντας τον Δήμο τους.
Φωτεινή Σεγρεδάκη
Οι ζωγραφιές θεμέλια
για πιο ανθρώπινη ζωή
Πρώτον, θα διοργάνωνα διαγωνισμό ζωγραφικής για μαθητές Δημοτικών Σχολείων και Γυμνασίων, για να δω πώς τα παιδιά βλέπουν τη γειτονιά τους σήμερα και πώς θα ήθελαν να είναι, ώστε οι ζωγραφιές και τα όνειρά τους να γίνουν θεμέλια για μιαν πιο ανθρώπινη ζωή στην πόλη μας.
Και, συνάμα, θα έθετα τις βάσεις να γνωρίσουν, μέσα από δράσεις του δήμου, τα παιδιά τη Μουσική, τη Ζωγραφική και τις Καλές Τέχνες…
Δεύτερον, θα σχημάτιζα ομάδες εργασίας από όλες τις δημοτικές παρατάξεις, μακριά από κομματικές «αντιπαραθέσεις». Και κάθε ομάδα να «χρεωθεί» μια συνοικία και τα καθημερινά προβλήματά της, να ?ναι το αφτί και το μάτι των δημοτών στο Δημοτικό Συμβούλιο, να μεταφέρει, χωρίς «χαλκεύσεις» και ψηφοθηρική εκμετάλλευση, όσα τους απασχολούν στη Δημοτική Αρχή και, ταυτόχρονα, να λογοδοτεί σ? αυτούς ανά πάσα στιγμή.
Γιώργος Ορφανός
Το ακατόρθωτο
«Μέσω του ανθρώπου,
το ακατόρθωτο ασκεί πίεση πάνω στο πραγματικό»
Βαλερύ
Νοιάζομαι για τον διπλανό μου; Mόνο τότε θα έσπαγα το τείχος του ακατόρθωτου, με τα φοβερά κάγκελα, πραγματικά και συμβολικά.
Αφού καλούσα τους αποδεδειγμένα ευαισθητοποιημένους – ψαγμένους πολίτες να μου προτείνουν για τον πολιτισμό συνολικά (προσωπικά θα μπορούσα να προσκομίσω ένα αμάξι υλικό), ιεραρχώντας άμεσα τις πολεοδομικές – κοινωνικές αναγκαιότητες του Δήμου, θα προέτασσα τρία κέντρα: α) Διοικητικών υπηρεσιών (ανιχνεύσιμος ενιαίος χώρος), β) Πνευματικής καλλιτεχνικής δραστηριότητας (παλιό λιμάνι, Νεώρια, ΚΑΜ, Τζαμισί κ.λπ.) και γ) Κέντρο Αθλοπαιδιών, καθημερινής αναψυχής και δημιουργικής απασχόλησης, δηλαδή θα προχωρούσα σε έναν αναπλασμένο χώρο πολλαπλών δυνατοτήτων – παγκόσμιων προδιαγραφών, επισκέψιμο. Εθνικό στάδιο (χωρίς το γήπεδο και το κλειστό που θα το μετέφερα). Δημοτικός Κήπος, πάρκο Ειρήνης και Φιλίας (με σκεπασμένα τα μπετά με πράσινο), χώρος πρώην «Ρεγγίνα» μέχρι την Ανατολική Τάφρο, ένα ενιαίο σύνολο με ελεγχόμενους αυτοκινητοδρόμους, θα έκανα δακτύλιο και κεντρικό δίκτυο με ποδηλατοδρόμους που θα συνδέονταν με τους περιφερειακούς μικροπνεύμονες πολιτισμού.
Στη θέση της μάντρας του σταδίου Παπανδρέου – Βενιζέλου με τα κάγκελα, θα έφτιαχνα καταστήματα μισθωμένα με χαμηλό ενοίκιο που θα εναλλασσόταν με μικρές αίθουσες για δωρεάν δημιουργική – αθλητική προσφορά στον πολίτη. Φυσικά και ανάδειξη – αξιοποίηση αρχαιοτήτων -σε συνεργασία με την Εφορεία- και υπαίθριο πάρκινγκ.
Γιάννης Μαρκαντωνάκης
