Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Ν.Δ., ο κ. Σαμαράς, εισήγαγε έναν κινηματογραφικό όρο για το κόμμα του. Μίλησε για «ολική επαναφορά» της Ν.Δ. (σε στιλ Σβαρτσενέγκερ), αν και γνωρίζει πολύ καλά πως με την απώλεια 550.000 ψήφων κάθε άλλο παρά περί? ολικής επαναφοράς μπορεί να μιλήσει. Πρόκειται για μια «αυθάδικη» άποψη, που δεν συμμερίζονται πολλά στελέχη της Ν.Δ., τα οποία, παρόλο το «στραπάτσο» της κυβέρνησης (απόκλιση 8 μονάδων από το 2009) βλέπουν τη Ν.Δ. να μην έχει καρπωθεί τίποτε. Αντίθετα να φθίνει περεταίρω. Το «χρειάζεται ακόμη μεγάλη προσπάθεια» και «πολλή δουλειά» είναι ένα μοτίβο που κυκλοφορεί στις «αυλές» των γαλάζιων.
ΕΚΕΙ ΠΟΥ θα συμφωνούσαμε ότι επήλθε «ολική επαναφορά» της δεξιάς πολιτικής είναι το καθαρά «ακροδεξιό» αυταρχικό στιλάκι που έδειξε ο κ. Σαμαράς, ευθύς αμέσως μετά το απογοητευτικό αποτέλεσμα Κικίλια στην Αττική: «Σας παρακολουθώ όλους(!)», είπε στους βουλευτές του. Και πρόσθεσε: «Κάποιοι σκοτώθηκαν (sic) να βοηθήσουν και κάποιοι όχι». Απαίτησε δε -Άκουσον! Άκουσον!- τα εξής: «Θέλω να δω κάποιους που δεν λειτούργησαν ως τώρα να κινητοποιηθούν αυτήν την εβδομάδα».
Η «ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ», λοιπόν, αφορά τον ίδιο τον κ. Σαμαρά που, κατά τα φαινόμενα, εδραιώνοντας τη θέση του στην αρχηγία του κόμματος θέλει και να διαμορφώσει στα δικά standards προσβλέποντας πια στις βουλευτικές -όποτε κι αν γίνουν αυτές- εκλογές.
ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ, διαβάζοντας πίσω απ? τις ψήφους της Ν.Δ., οι κάλπες προφέρουν στον κ. Σαμαρά ένα στρατηγικό πλεονέκτημα: του δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για μια ανάκαμψη της παράταξης (αφού πρώτα ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με την κα Μπακογιάννη) καθιστώντας τον αδιαμφισβήτητο αρχηγό της Ν.Δ.
Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr
