Επίσκεψη της Greenpeace στο Υ.Θ.Υ.Ν.ΑΛ.

Αθήνα
Τη στήριξη κάθε πρότασης για μείωση της αλιείας του κόκκινου τόνου, ζήτησαν ακτιβιστές της Greenpeace που επισκέφτηκαν χθες το Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, προκειμένου να ενημερώσουν τον υπουργό για τις θέσεις της οργάνωσης, εν όψει της Ετήσιας Συνόδου της ICCAT που θα διεξαχθεί στο Παρίσι στο τέλος Νοέμβρη.
Αντιπροσωπία της συζήτησε με τους συμβούλους του υπουργού που παρέλαβαν εκ μέρους του και το ´´Εγχειρίδιο του καλού Υπουργού Αλιείας´´ που έχει συντάξει η Greenpeace.
Συμφωνήθηκε να γίνει σύντομα συνάντηση προκειμένου ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας, Γ. Διαμαντίδης, να ενημερωθεί επί του συνόλου των θεμάτων που θέτει η Οργάνωση.
Η υπεύθυνη εκστρατείας της Greenpeace για το θαλάσσιο Περιβάλλον, Άντζελα Λάζου, σε δηλώσεις της ανέφερε ότι “η Ευρωπαία Επίτροπος, Μαρία Δαμανάκη, είχε μία καλή πρόταση για μεγάλη μείωση και προστασία των τοποθεσιών παραγωγής κόκκινου τόνου, δυστυχώς όμως ο κ. υπουργός απέρριψε την πρόταση αυτή”, ανέφερε.
´Εμείς δεν διαφωνούμε με την μείωση της αλιείας του κόκκινου τόνου επιθυμούμε όμως πρώτα αντιστάθμιση οικονομική για τους αλιείς, το εισόδημα των οποίων δεν ξεπερνά τα 700 ευρώ περίπου´, τόνισε ο σύμβουλος του υπουργού. Πρόσθεσε ότι “το διοικητικό κόστος για τη χώρα μας είναι τεράστιο από το σύστημα ελέγχου που έχουμε αναπτύξει για την αλιεία του τόνου”.
Σε ερώτηση της Greenpeace αν η ICCAT θα δεχθεί κάποιες προτάσεις και θα συζητήσει για προστατευόμενες περιοχές για θαλάσσια καταφύγια σε περιοχές όπου αναπτύσσεται ο τόνος, ο σύμβουλος του υπουργού τόνισε ότι η ´Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει πει ότι θα φέρει τις προτάσεις αυτές σε τρία χρόνια -εμείς έχουμε προσχέδια μελετών και θα στηρίξουμε τέτοια πρόταση”. Πρόσθεσε ότι “το Υπουργείο στηρίζει της προτάσεις της Επιτρόπου, Μαρίας Δαμανάκη, στην προσπάθειά της να αυξήσει την επιβίωση του αποθέματος και να μειώσει την τελική ποσόστωση”. Δήλωσε ότι “προαπαιτείται η ενίσχυση των αλιέων και κάποια επιστημονικά δεδομένα που να μας διασφαλίζουν ποιες περιοχές προτείνει η επιστημονική κοινότητα ώστε να μπορέσουμε και εμείς νομοθετικά να τις κατοχυρώσουμε”.
Υπενθυμίστηκε στην Greenpeace ότι στη χώρα μας, γίνεται χρήση κυρίως αγκιστρωτών εργαλείων, μία μέθοδος επιλεκτική που στοχεύει σε ψάρια μεγάλου μεγέθους, τα οποία είναι σχετικά λίγα ως συνολική ποσότητα, συμβάλλουν όμως σημαντικά στη βελτίωση του εισοδήματος μεγάλου αριθμού αλιέων, ιδίως στις απομακρυσμένες νησιωτικές περιοχές, ενώ η ποσόστωση των 130 τόνων κόκκινου τόνου που αναλογεί στη χώρα μας, επί συνόλου 13.500 τόνων κόκκινου τόνου, αντιστοιχεί κατά μέσο όρο σε μόλις 1 ψάρι ανά σκάφος τον μήνα αλλά και σε 25% του μέσου μηνιαίου εισοδήματος των αλιέων κι ότι ήδη έχουμε περιορίσει τα σκάφη μας από περίπου 350 μέχρι πρόπερσι, σε 250 από το 2010 μέχρι και το 2012, με πρόθεση να τα μειώσουμε κι άλλο.