Κύριε διευθυντά,
από τις αρχές του χρόνου ενημερώθηκα για την ιδέα ενός συμπατριώτη μας από τον Αποκόρωνα Χανίων, του Σπύρου Πρεβεζάνου, άγνωστου σε μένα και πιστεύω στους περισσότερους απόδημους Κρήτες, να γίνει ο «χορός της Κρήτης», με αποκλειστικό συμβολικό σκοπό τη συναδέλφωση των λαών του πλανήτη μας, αλλά συγχρόνως και την προβολή του νησιού μας. Δεν θα αναφερθώ σε περισσότερες λεπτομέρειες γιατί έχουν γίνει γνωστές, εδώ και αρκετό καιρό, από όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Χωρίς κανένα ενδοιασμό γράφτηκα ιδρυτικό μέλος, του υπό σύσταση Σωματείου με την επωνυμία «Πλανήτης Κρήτη» και αποδέχτηκα κάποιο ρόλο, εκτός του Δ.Σ, προκειμένου να βοηθήσω για την επιτυχία της εκδήλωσης, που είχε προγραμματιστεί να γίνει στις 7 Αυγούστου του 2010. Μπορεί η βοήθειά μου να ήταν πολύ μικρή, αλλά η πίστη μου γι? αυτή την ιδέα πολύ μεγάλη. Παρά το λίγο χρονικό διάστημα προετοιμασίας, εκτίμησα ότι δεν ήταν επιτρεπτό το πισωγύρισμα. Εδώ χρειαζόταν η ομόνοια, η σύμπνοια, η συστράτευση ολόκληρου του κρητικού στοιχείου και ιδιαίτερα του κρητικού πολιτιστικού κινήματος, αυτό που λέμε συγκρητισμό. Συμμετείχα σε αρκετά Διοικητικά Συμβούλια της Διοικούσας Επιτροπής του Σωματείου και γνωρίζω την προσπάθεια και την αγωνία πολλών συμπατριωτών, προκειμένου να γίνει πράξη και να επιτύχει αυτή η πρωτότυπη παγκόσμια ιδέα. Είναι γνωστό ότι η εκδήλωση έγινε, όπως είχε προγραμματιστεί στις 7 Αυγούστου του 2010 στον βόρειο οδικό άξονα της Κρήτης, με 30 – 35.000 χορευτές από όλο τον κόσμο, να χορεύουν πιασμένοι αδερφικά χέρι – χέρι πεντοζάλη, γεγονός που επιβραβεύτηκε και κατεγράφη στο Βιβλίο ρεκόρ Γκίνες (Guinness).
Δυστυχώς, όμως, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, την οποία δεν πρέπει να αποκρύπτουμε, με την ελπίδα κάποτε να ομονοήσουμε. Διαπίστωσα την άρνηση, τη ζήλεια, τις λασπολογίες και πολλές άλλες απρέπειες «συμπατριωτών», που για ιδιοτελείς σκοπούς, όχι μόνο αρνήθηκαν να συμμετάσχουν και να βοηθήσουν, αντίθετα προσπάθησαν να αποτύχει η εκδήλωση. Είχα σκεφτεί να μην ασχοληθώ μαζί τους, γιατί ίσως δεν το αξίζουν, μα άλλαξα γνώμη ιδιαίτερα μετά από την πρόσφατη επιβράβευση της προσπάθειας με το « Βραβείο Γκίνες» που απέσπασε το Σωματείο «Πλανήτης Κρήτη», εκτιμώ πως σ? εκείνους αξίζει το « βραβείο ντροπής». Ντροπή για την απόφασή τους να μη συμμετάσχουν, αλλά και για το κατάπτυστο κείμενο που δημοσίευσαν σε όλες τις κρητικές εφημερίδες, λίγο πριν την εκδήλωση, επιδιώκοντας την αποτυχία της. Δεν τους έγινε όμως το χατίρι. Νόμισαν πως θα βάλουν τα «πρόβατα στη μάντρα» να τα αρμέξουν, μα μια σοφή φράση λέει: «στραβή ?ναι η μάντρα και δεν αρμέγει». Και τώρα, τι έχουν να πουν για τη μεγάλη αυτή επιτυχία της Κρήτης, που προήλθε από την προσπάθεια του Σωματείου «Πλανήτης Κρήτη», κατά την οποία ήσαν απόντες – λιποτάκτες; Τι έχουν να πουν στους Κρήτες, απόδημους και μη, που θεωρητικά τους εκπροσωπούν; Μια δημόσια συγνώμη, αλλιώς να συνεχίσουν τις φιέστες των αδελφοποιήσεων και το μοίρασμα πλακετών με το τσουβάλι, γιατί ως φαίνεται δεν ξέρουν να κάνουν τίποτε άλλο.
Μπράβο στον εμπνευστή της ιδέας Σπύρο Πρεβεζάνο, στον Μιχάλη Πριναράκη και στα υπόλοιπα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής, για την εξαιρετική αυτή επιτυχία. Μπράβο σ? όλους όσοι συμμετείχαν και ανέβασαν την Κρήτη ψηλότερα. Καλή συνέχεια.
Σταύρος Φωτάκης
