Κύριε διευθυντά,
στην Αυτοδιοίκηση υπάρχουν δυο λογιών πολιτικοί· αυτοί που είναι συμφιλιωμένοι με το θεσμικό πλαίσιο, επενδύουν πολιτικά στις προκλήσεις (όχι από ρητορική συνήθεια) με στοχευμένες στρατηγικές και επικαιροποιημένη σκέψη, υπάρχουν, όμως, και αυτοί που διανύουν μια ανιαρή απόσταση, καριέρας τεσσάρων ετών, που τελματώνει τις τοπικές κοινωνίες. Ο ´Καλλικράτης´ δεν είναι μια ιδεατή, παραδείσια ´εκδρομή´ που όσοι συμμετέχουν βαπτίστηκαν, αυτοδίκαια, στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Είναι κατ? αρχήν ένα πλαίσιο, που απαιτεί όμως εξειδικεύσεις και ενεργό συμμετοχή. Θέλει να μπολιαστεί με δημιουργικές ιδέες και πειθαρχημένο ζήλο. Ισως να είναι και το τελευταίο στοίχημα του πολιτικού προσωπικού. Εκεί που χτυπά ο παλμός της κοινωνίας, εκεί δίνονται και οι καθοριστικές εξετάσεις για τη βιωσιμότητα του συστήματος. Γι? αυτό όσοι ανέλαβαν ενεργό ρόλο, καλύτερα ας απεγκλωβιστούν? από την πεπατημένη. Και από ´την πολιτική τσιχλόφουσκα? μιας χρήσης´.
Γ. Ουν.
