ΜΙΑ βόλτα, οποιαδήποτε μέρα, στην παλιά πόλη σού επιφυλάσσει εκπλήξεις. Ίσως να είναι λιγότερες το φθινόπωρο και τον χειμώνα, όμως έχουν τη δική τους γοητεία και το δικό τους ενδιαφέρον. Ας πούμε, μια ξενάγηση στα εναπομείναντα παλιά τείχη που βρίσκονται στο τέρμα της οδού Αρχιεπισκόπου Χρυσάνθου και επί της Καραολή και Δημητρίου είναι ευχάριστη και επιμορφωτική. Αυτό που όμως προκαλεί άσχημη εντύπωση είναι η τοποθέτηση -χρόνια τώρα- κάδων σκουπιδιών ακριβώς μπροστά από το μνημείο (φωτ. α). Μάλλον η επιλογή είναι κακή -όσο προσωρινή κι αν δείχνει. Όσο για το αντιαισθητικό της υπόθεσης, δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο?
Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ του πεζού θα ?πρεπε να είναι ένα από τα βασικότερα μελήματα ενός σωστού οδηγού. Αλλά, βλέπετε, το «Ξέρεις, ποιος είμαι εγώ?;», ζει και βασιλεύει και μάλιστα με οποιαδήποτε πολιτική ή οικονομική κατάσταση. Απόδειξη; Το? ορθόδοξο παρκάρισμα (φωτ. β) στο οποίο φαίνεται ξεκάθαρα το πόση σημασία δίνει ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου στην έννοια πεζοδρόμιο (δρόμος για τους πεζούς). Αλλά και πόσο σεβασμό επιδεικνύει για τα ΑμΕΑ ή τις μανάδες με τα καροτσάκια των μωρών τους, που τυχόν θα θελήσουν να χρησιμοποιήσουν το πεζοδρόμιο? Αθάνατη Ελλάδα, αθάνατα Χανιά!
Στ.Γ.Κ.
