Τώρα τρέχουμε?

Δεν ξέρω αν είναι τόσο ευχάριστο όσο λένε μερικοί το γεγονός ότι κερδίσαμε απρόοπτα επιμήκυνση εξόφλησης του δανείου των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ που είχαμε πάρει από την τρόικα υπογράφοντας το μνημόνιο. Βέβαια κερδίσαμε χρόνο και ο χρόνος είναι ως γνωστόν χρήμα, αλλά προφανώς το πρόβλημά μας δεν λύθηκε. Με το δώρο αυτό, όπως κι αν προέκυψε, μας δίδεται η ευκαιρία να καλύψουμε δανειακές υποχρεώσεις χωρίς την καταπίεση του χρόνου εξόφλησης (ποσά που έπρεπε να καταβάλουμε εντός πενταετίας θα τα αποπληρώσουμε σε ένδεκα χρόνια) και χωρίς τα φτωχότερα τμήματα του πληθυσμού να υποβληθούν ξανά σε οικονομική ασφυξία. Η κυβέρνηση όμως δεν έχει κανένα περιθώριο να φρενάρει τις αποφάσεις της διότι δεν είναι καιρός για αναβολές και αναστολές μέτρων τα οποία πρέπει να ληφθούν επειγόντως για να βελτιωθεί ο ευρύτερος δημόσιος τομέας, ο οποίος κυρίως είναι υπεύθυνος για την κρίση. Συνεπώς όλοι οι υπουργοί που έχουν αναλάβει να υλοποιήσουν αλλαγές πρέπει να αρχίσουν να τρέχουν. Μαζί τους και οι νεοεκλεγμένοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες οι οποίοι σε ένα μήνα ακριβώς θα παραλάβουν τις Περιφέρειες και τους νέους Δήμους για να τους λειτουργήσουν στα πλαίσια του ´Καλλικράτη´ τη νέα Αυτοδιοίκηση. Κι αυτοί θα πρέπει να τρέξουν για να αντιμετωπίσουν θέματα νομοθετικού πλαισίου το οποίο καθυστερεί να ολοκληρωθεί, προσωπικού το οποίο λείπει, θα απολυθεί ή θα μεταταχτεί και οικονομικά θέματα τα οποία θα αναδείξουν οργανωτικές ελλείψεις, κακοδιαχείριση και οικονομική φτώχεια.  Όπως οι υπουργοί της κυβέρνησης οφείλουν σε εκατό μέρες να αλλάξουν το κράτος και τις κακολειτουργίες του, έτσι και οι δήμαρχοι οφείλουν να αλλάξουν τις  νοοτροπίες του παρελθόντος περί τα αυτοδιοικητικά πράγματα, οι οποίες έχουν οδηγήσει αρκετούς ΟΤΑ στην περιοχή της διαφθοράς. Τρέχουμε λοιπόν.
ΑΕΣ