Δεν διάβασα το ιδρυτικό κείμενο της «Σπίθας» του μεγάλου συνθέτη Μίκη αλλά από τις ακριτομυθίες που δημοσιεύτηκαν, στις περιέργως ελάχιστες αναφορές στα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, δεν περίμενα τέτοια ταύτιση των στόχων του νέου κινήματος με τους προεκλογικούς στόχους του κ. Σαμαρά, Αλαβάνου, Δημαρά, Μητρόπουλου κ.λπ. κ.λπ., οι οποίοι απερρίφθησαν από την πλειοψηφία του προσελθέντος στις κάλπες εκλογικού σώματος. Ξέρω βέβαια ότι στο πολιτικό παιχνίδι δεν ισχύει το «copyright» ιδεών, αλλά πίστευα ότι, στις προτροπές της «Σπίθας» θα εύρισκα ολίγο Κάλβο, Σολωμό, Σεφέρη και Ελύτη και όχι την «επαναστατική αδεία» ιδιοποίηση του κατά την κυρία Παπαρήγα κοινωνικού προτάγματος της «ανυπακοής», τοποθέτηση την οποία θεωρεί θεμιτή, ακόμη κι αν οδηγεί σε παρεμπόδιση κάθε παραγωγικής δραστηριότητας «προς χάριν των συμφερόντων του λαού»! Εν πάση περιπτώσει, αν δεν διευκρινιστεί ο όρος «ανυπακοή», θα έχουμε προβλήματα ερμηνείας μεταξύ του νοήματος που του δίνει ο Μίκης και αυτού που του δίνει ο κ. Μεντρέκας?
ΑΕΣ
Ανυπακοή
Δημοφιλή άρθρα
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Η Αριστερά και όλοι οι άλλοι που απλώς είναι κατά ,ποτέ δεν διευκρινίζουν αυτά που λεν. Απλά ,γιατί αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αδεια λόγια, άδεια συνθήματα αυτών που νομίζουν πως είναι οι καλοί και οι άλλοι οι κακοί. Μεγάλος συνθέτης ο Μίκης, αλλά στην ανάλυση της πραγματικότητας ήταν πάντα
γραφικός. Δεν πειράζει, κανείς δεν μπορεί να είναι σε όλα Μεγάλος.