Σε τι θέση φυτεύουμε τις καμέλιες για να ευδοκιμήσουν;
Επιλέγουμε για την καμέλια μια θέση σχετικά σκιερή και δροσερή, προστατευμένη από τους δυνατούς ανέμους. Η καμέλια δεν αντέχει στην άμεση έκθεση στον ήλιο και υποφέρει στα ζεστά και ξηρά κλίματα. Ειδικά αν βλέπει την καμέλια ο πρωινός έντονος ήλιος, η υψηλή θερμοκρασία μετά την παγωνιά της νύχτας προκαλεί έντονη ανθόρροια. Αν φυτέψουμε την καμέλια σε γλάστρα, πρέπει να εξασφαλίσουμε καλή αποστράγγιση, καθώς η καμέλια υποφέρει εξίσου στην υπερβολική υγρασία. Χρησιμοποιούμε φυτόχωμα για οξύφιλα φυτά ανανεμιγμένο με κομπόστ του κήπου σας σε αναλογία 2:1. Σχετικά με το πότισμα της καμέλιας, διατηρούμε σχετικά υγρό το χώμα με συχνό πότισμα, καθώς οι λεπτές επιφανειακές ρίζες της καμέλιας καταπονούνται όταν ξεραίνεται το εδαφικό υπόστρωμα, ενώ ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες. Σχετικά με τη λίπανση της καμέλιας, προσθέτουμε υγρό λίπασμα ανθοφορίας για οξύφιλα φυτά κατά τη περίοδο της άνθισης ανά 20 μέρες. Για την υπόλοιπη περίοδο του χρόνου, περιορίζουμε τη λίπανση ανά δυο μήνες καθώς η καμέλια δεν αντιδρά θετικά στις έντονες λιπάνσει
Πότε και πως κλαδεύουμε τις δαμασκηνιές;
Το κλάδεμα είναι βασική καλλιεργητική εργασία που κάνουμε για την ανάπτυξη και την καρποφορία της δαμασκηνιάς που γίνεται στα τέλη του χειμώνα. Υπάρχουν δύο είδη κλαδέματος: το κλάδεμα διαμόρφωσης που αναφέρεται στο σχήμα που θα δώσουμε στα νεαρά δενδρύλλια δαμασκηνιάς και το κλάδεμα καρποφορίας που αναφέρεται στο ετήσιο κλάδεμα σε μεγάλα δένδρα δαμασκηνιάς για την διατήρηση της παραγωγικότητας. Το κλάδεμα καρποφορίας της δαμασκηνιάς έχει ως βασικούς στόχους τη διατήρηση του σχήματος των δένδρων, στη δημιουργία νέας καρποφόρας βλάστησης, τον επαρκή φωτισμό και αερισμό του δέντρου και την εξασφάλιση καλής παραγωγής. Το κλάδεμα της δαμασκηνιάς θα πρέπει να είναι σχετικά αυστηρό και περιλαμβάνει στην αφαίρεση ξερών κλαδιών και λαίμαργων, στην αυστηρή σύντμηση των αδύνατων κλάδων και στο σχετικά αυστηρό αραίωμα των καρποφόρων βλαστών στο εσωτερικό της κόμης των δέντρων. Σχετικά με τους κλάδους της δαμασκηνιάς που πηγαίνουν προς την κορυφή, αφήνουμε 1-2 βλαστούς κατά κλάδο συντέμνοντας σε κάποια πλάγια βλάστηση.
Θα μου πείτε λίγα λόγια για να φροντίσω τη νεραγκούλα;
Η νεραγκούλα είναι πολυετές κονδυλώδες καλλωπιστικό φυτό που συνήθως καλλιεργείται ως ετήσιο. Ξεχωρίζει για την πλούσια ανθοφορία σε πολλούς χρωματισμούς, κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο, ροζ και λευκό, καθώς και για το ότι τα κομμένα λουλούδια της διατηρούνται στο βάζο για αρκετό διάστημα. Οι κονδυλόμορφες ρίζες της νεραγκούλας έχουν χαρακτηριστικό σχήμα που μοιάζει με πόδια χταποδιού.
Η νεραγκούλα ευδοκιμεί σε ελαφρύ έδαφος που εμφανίζει αρκετή υγρασία, καλή αποστράγγιση και αερισμό. Προτιμούμε να φυτεύουμε τη νεραγκούλα σε ηλιοφανή σημεία για να εξασφαλίσουμε μεγαλύτερη ανθοφορία. Είναι ανθεκτική στο κρύο, ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες συντελούν στη γρήγορη ωρίμανση των λουλουδιών της. Κατάλληλη εποχή φύτευσης των κονδύλων της νεραγκούλας είναι το φθινόπωρο και μπορούμε να την προμηθευτούμε ως έτοιμο φυτό σε γλάστρα στις αρχές της άνοιξης. Πριν τη φύτευση, καλό είναι να ενσωματώνουμε κοπριά και κομπόστ στο έδαφος ή φυτόχωμα που να περιέχει περλίτη αν φυτεύουμε την νεραγκούλα σε γλάστρα. Φυτεύουμε τις κονδυλόμορφες ρίζες της νεραγκούλας έτσι ώστε να δείχνουν προς τα κάτω, σε βάθος περίπου 5 εκατοστά.
Θα ήθελα να ρωτήσω τι φυτό είναι η αψιθιά;
Η αψιθιά είναι ποώδες πολυετές αρωματικό φυτό με ύψος που φθάνει μέχρι το ένα μέτρο. Είναι γνωστή και ως αψινθιά, αγριαψιθιά, απιστιά και αβροβότανο, ενώ βοτανολογικά ανήκει στο γένος Αρτεμισία. Η αψιθιά ευδοκιμεί σε εύκρατες και θερμές χώρες και τη συναντάμε ως αυτοφυές σε άγονους και βραχώδεις τόπους. Διαθέτει όρθιο βλαστό με ελαφρώς αρωματικά, φύλλα, πράσινο-ασημένιου χρώματος, και μικρά κιτρινοπράσινα άνθη που εμφανίζονται από τον Ιούνιο ως τον Σεπτέμβριο.Η αψιθιά αναπτύσσεται σε ποικίλης σύστασης εδάφη, ακόμα και σε ξηρά, αρκεί να στραγίζουν ικανοποιητικά. Προτιμά ηλιοφανείς θέσεις, είναι ανθεκτική στις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά είναι σχετικά ευαίσθητη στην παγωνιά του χειμώνα και στους βοριάδες. Από το φυτό της αψιθιάς εξάγεται αιθέριο έλαιο πράσινου χρώματος, η αψίνθη, που χρησιμοποιείται για την παρασκευή του γνωστού ποτού αψέντι.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
