Μια χαμένη γενιά στα σκουπίδια της τρόικα. Έτσι απλά, κυνικά, χωρίς υστερόγραφα, χωρίς επεξηγήσεις. Και αυτό το βαρέλι των περιοριστικών μέτρων είναι χωρίς ´πάτο´, γεμάτο από τρύπες απόγνωσης, οργής και θυμού.
Τι κόκκινες γραμμές να βάλεις, όταν έχεις παραδοθεί άνευ όρων;
Να κοιτάξετε να σώσετε την επόμενη γενιά, μα να κοιτάξετε κατάματα και τούτη τη γενιά και να πείτε την αλήθεια, ίσα – ίσα για το ιστορικό μνημόσυνο και τα κόλλυβα που έχετε? στο ζωνάρι σας!
Κρίμα γιατί η πολιτική είναι αντίσταση στη νομοτέλεια της φθοράς και επωάζει την ελπίδα.
Μα πνίγηκε και η ελπίδα στα κατάστιχα? της λογιστικής ´δικτατορίας´.
Γ. Ουν.