Κυριακή, 1 Σεπτεμβρίου, 2024

Δεντροφύτευση ενάντια στα τροχαία

´Για εμάς η δεντροφύτευση είναι μια συμβολική ενέργεια, η οποία, όμως, έχει μεγάλη αξία, διότι δένει την ελπίδα με το ρίζωμα του δέντρου σε αντίθεση με την καταστροφή, που φέρνουν ο θάνατος και η ξαφνική απώλεια των ανθρώπων´.
Αυτά τόνισε σε δήλωσή του ο πρόεδρος του Συλλόγου ΠΡΟ.Τ.Α., Ευτύχης Μαυρογένης, στη διάρκεια  εκδήλωσης, προχθές,  στην περιοχή των Αγίων Αποστόλων, κατά την οποία  μέλη -αλλά και πολλοί εθελοντές- βοήθησαν στο φύτεμα  250 περίπου μικρών  δέντρων, τα οποία αφιέρωσαν στη μνήμη των θυμάτων της ασφάλτου.
Ο κ. Μαυρογένης πρόσθεσε ακόμα ότι ´η πρωτοβουλία αυτή είναι συνεργασία του Συλλόγου Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων (ΠΡΟ.Τ.Α.) της Νευροχειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου Χανίων καθώς και της ΕΠΑΣ Χανίων. Με αυτή την κίνηση καταδεικνύουμε  την ανάγκη που υπάρχει να ευαισθητοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο καθώς και με άλλες ενέργειες,  τον κόσμο γύρω από τα τροχαία δυστυχήματα. Η άσφαλτος αποδεικνύεται ότι είναι το μεγαλύτερο σύγχρονο έγκλημα που υφίσταται, διογκώνεται καθώς προφανώς  δεν έχει γίνει κατανοητό σε όλες του τις διαστάσεις από τον πολύ κόσμο´.
Ο νευροχειρουργός κ. Γιώργος Αρχοντάκης από την πλευρά του τόνισε για μία ακόμα φορά τις ελλείψεις αλλά και τις καθυστερήσεις  που αφορούν στη βελτίωση αλλά και τη δημιουργία σύγχρονου  οδικού δικτύου  στην  Κρήτη λέγοντας ότι ´το οδικό δίκτυο των Χανίων και όχι μόνο είναι το χειρότερο σε όλη την Ευρώπη, ενώ δεν βλέπουμε να γίνονται σημαντικά βήματα τόσο από την πλευρά της Νομαρχία όσο και από τον Δήμο´. Στη δεντροφύτευση  έδωσαν το ´παρών´ ο πρώην διοικητής Τροχαίας Χανίων κ. Γιώργος  Λυμπινάκης, ο νευροχειρουργός κ. Αντώνης Κρασουδάκης, γονείς θυμάτων της ασφάλτου και πολλοί εθελοντές και μικρά παιδιά.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

1 Comment

  1. Μια φορά και ένα καιρό ήταν κάτι τέρατα με ρόδες άλλα με δυο και άλλα με τέσσερις ρόδες, αυτά μέρα με την μέρα αυξανόντουσαν γινόταν πιο γρήγορα πιο έξυπνα, και είχαν την συνήθεια να κινιόντουσαν σε κάτι περιοχές που της έφτιαχναν κάτι όντα με μορφή ανθρώπου αλλά με μυαλό τούβλου, δηλ. κόβανε μια περιοχή έφτιαχναν σπίτια ένα επάνω στο άλλο, άφηναν και ένα άνοιγμα για να περνάνε τα τέρατα, αλλά επειδή είναι πονηροί όχι μόνο δεν άφησαν χώρο για μια μάνα με το καροτσάκι για έναν γέρο για ένα παιδί, αλλά το γέμισαν το άνοιγμα με παγίδες, και το βράδυ συζητούσαν ποιος σκοτώθηκε, ευτυχώς που δεν ήμασταν εμείς.
    Που λέει και ο ποιητής πάντα για άλλους μιλάμε και έτσι δεν πονάμε.

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα