ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ των φετινών χριστουγεννιάτικων μηνυμάτων των προκαθημένων της Ορθόδοξης Εκκλησίας ήταν η έμμεση πολιτικοποίησή τους: η ελληνική, αλλά και η διεθνής κρίση αποτέλεσαν τον κεντρικό άξονα ενδιαφέροντός τους. Έτσι,
– Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, κ. Βαρθολομαίος, επικεντρώθηκε στην οικονομική, κοινωνική, ηθική και «κυρίως πνευματική κρίση». Αξιοσημείωτη η παρατήρησή του ότι η κρίση προκαλεί πολύ θυμό, αγωνία και φόβο για το αύριο και πως σ? αυτή τη σκοτεινή ατμόσφαιρα «γλυκιά ακούγεται η φωνή της Εκκλησίας». Η οικονομική κρίση δημιούργησε -και δημιουργεί- στρατιές ανέργων, νεόπτωχων, αστέγων και νέων με «ψαλιδισμένα όνειρα». «Είναι η ώρα -είπε- της πρακτικής εφαρμογής του Ευαγγελίου, με υψηλό αίσθημα ευθύνης».
– Από την πλευρά του ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, κ. Ιερώνυμος, περιγράφοντας τη δεινή οικονομική κατάσταση που μαστίζει τον τόπο, επισημαίνει: «?Τα φετινά Χριστούγεννα μοιάζουν να σκιάζονται από τη θλίψη, την ανησυχία, τον σκεπτικισμό και την απογοήτευση των ανθρώπων για το πού οδηγείται η πορεία της πατρίδας μας και του κόσμου ολόκληρου. Οι μεγαλύτεροι στην ηλικία αγωνιούν και οι νεώτεροι αγανακτούν, νιώθοντας την αβεβαιότητα να απειλεί το μέλλον τους». Εμβαθύνοντας δε στις δραματικές καταστάσεις που ζει πλήθος κόσμου στην Αθήνα, μας προτρέπει: «Ας μην αφήσουμε τη θλίψη και την αγωνία να φωλιάσουν στις καρδιές μας. Ο καινούργιος χρόνος ας γίνει ευκαιρία υπερβάσεως των δυσκολιών και των δοκιμασιών και αφορμή να επαναπροσδιορίσουμε τα πρωτεύοντα και τα ουσιώδη του βίου μας».
– Σχετικό με τη γενικευμένη παγκόσμια κρίση και το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, κ. Αναστασίου. Προτείνει την απόδοση της πρέπουσας θέσης στη ζωή μας των λέξεων «καθαρότητα και αγνότητα», ως «αντίδοτο» στη «διαφθορά» και κατάλληλη «θεραπευτική αγωγή» για την κοινωνία μας. Διευκρινίζει δε λέγοντας «να δώσουμε στην καθαρότητα και αγνότητα -σκέψεων, διαθέσεων, κινήτρων- την πρέπουσα θέση στη ζωή μας»?
? ΚΡΑΤΟΥΜΕ τις δυνατές λέξεις, όπως ο «θυμός» του κόσμου (γενικευμένος), η «υπέρβαση» (αιτούμενο όλων μας), «καθαρότητα και αγνότητα» σκέψης (αμφίβολης πρακτικής μέσον στην εν συγχύσει εποχή μας): δύσκολες «κινήσεις» για τα ανθρώπινα -και δη τα ελληνικά- δεδομένα, αλλά όχι και ακατόρθωτες, αν το θελήσουμε πολιτικοί και λαός, για να πάμε μπροστά?
Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr
