(2010 ΕΓΧ 107?)
Τρόμου
Σκην.: Γουές Κρέιβεν. Μουσ: Μάρκο Μπελτράμι. Ηθ.: Μαξ Τιεριότ, Τζον Μαγκάρο, Έμιλι Μιντ, Φρανκ Γκρίλλο, Χάνα Χόντσον, Ντένζελ Γουίτακερ, Ζίνα Γκρέι, Ραούλ Εσπάρτζα, Νικ Λασαγούεϊ.
«Τώρα που πέφτω για να κοιμηθώ,
την ψυχή μου να φυλάει,
τον Θεό παρακαλώ.
Και αν είναι να πεθάνω,
προτού να σηκωθώ…
τον Θεό παρακαλώ…
την ψυχή μου Αυτός να πάρει»
– παιδική προσευχή του 18ου αιώνα
Η ήρεμη πόλη του Ρίβερτον, στη Μασαχουσέτη, ταράζεται από τον θρύλο του Αντεροβγάλτη του Ρίβερτον, ενός κατά συρροή δολοφόνου με πολλαπλές προσωπικότητες, ο οποίος ορκίστηκε να επιστρέψει, για να δολοφονήσει τα επτά παιδιά που γεννήθηκαν τη νύχτα που πέθανε.
Σύμφωνα με τον θρύλο, ο άνθρωπος αυτός είχε επτά διαφορετικές προσωπικότητες -μόνο μία από αυτές ήταν του δολοφόνου- οι οποίες υποτίθεται ότι πέθαναν μαζί του. Η προσωπικότητα του Αντεροβγάλτη, ωστόσο, συνεχίζει να ζει και όχι μόνον ζει αλλά αναζητά και την εκδίκηση.
Όλα αυτά είναι μια απλή ιστορία που διασκεδάζει τα παιδιά της πόλης… μέχρι τη νύχτα των 16ων γενεθλίων των ?Επτά? του Ρίβερτον, όταν ένας άγνωστος δολοφόνος, αρχίζει να τους σκοτώνει έναν – έναν.
Τι συνέβη; Μετενσαρκώθηκε, μήπως, ο ψυχοπαθής δολοφόνος, σε έναν από τους Επτά του Ρίβερτον? ή μήπως επέζησε εκείνη τη νύχτα μετά την ανατροπή του ασθενοφόρου που τον μετέφερε; Η σορός του δεν ανακαλύφθηκε ποτέ, συνεπώς η Αστυνομία προσανατολίζεται στο δεύτερο σενάριο, ως τη μοναδική λογική εξήγηση.
Είναι όμως και η σωστή; Ένα αγόρι πρέπει να βρει την απάντηση… πριν ο ίδιος και οι υπόλοιποι Επτά καταλήξουν στον τάφο και μάλιστα με οδυνηρό τρόπο?
Ο Άνταμ Χέλερμαν είναι ένα από τα παιδιά που γεννήθηκαν την αιματοβαμμένη νύχτα που έφυγε από τη ζωή ο Αντεροβγάλτης. Ο Άνταμ, απλό και αθώο παιδί, μεγάλωσε ακούγοντας τις διάφορες ιστορίες για τον δολοφόνο, ενώ από τη μικρή του ηλικία, υποφέρει από εφιάλτες. Σε αυτόν, τον μάλλον απίθανο ήρωα, πέφτει ο κλήρος να σώσει τους φίλους του από το κτήνος που επιστρέφει είτε ως φυσική παρουσία είτε ως μεταφυσική οντότητα. Ο Άνταμ, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα ?κακό φρικιό? και γνωρίζει πολύ καλά ότι εκείνος δεν πρόκειται να ηρεμήσει, αν πρώτα δεν πάρει την εκδίκηση που ορκίστηκε τη νύχτα που γεννήθηκε ο Άνταμ.
Έπειτα από 16 χρόνια κινηματογραφικής απουσίας (τελευταία του σκηνοθεσία στο σινεμά ήταν το 1994 με την ταινία του «Ο Νέος Εφιάλτης») ο μετρ του τρόμου Γ. Κρέιβεν επιστρέφει με μια ιστορία πρόωρης ενηλικίωσης γεμάτη ένταση, χιούμορ αλλά και τρόμο, συνταγή χιλιοειπωμένη τόσο από τα σενάρια όσο και από τις ταινίες του.
Σε αυτήν, την τελευταία του συνάντηση με την κάμερα, ο συγγραφέας – σκηνοθέτης του Φρέντι Κρούγκερ, επαναλαμβάνει τη χαρισματική του διάθεση και την ικανότητά του στο να τροφοδοτεί με τρόμο την ψυχή του θεατή, αναβαπτίζοντας ιστορίες γεμάτες ανατροπές και σεναριακά ξεσπάσματα, που και αυτή τη φορά, είναι σημαδεμένες με τη δική του σφραγίδα.
Ένας νέος ?κακός?, εξίσου τρομακτικός με τον Φρέντι Κρούγκερ ή τον Γκόστφεϊς, μέσα από την οντότητα του οποίου ο άρχοντας του τρόμου μας υπενθυμίζει ότι: τα πλέον τρομακτικά τέρατα, προέρχονται από την ίδια, την ανθρώπινη φυλή και καθόλου σπάνια έχουν πρόσωπα τόσο γνώριμα, που θα μπορούσαν να είναι ακόμη και τα δικά μας?
