(2010 ΕΓΧ 116?)
Κωμωδία, ριμέικ της ομότιτλης ταινίας του ίδιου σκηνοθέτη (1982)
Σκην.: Όμηρος Ευστρατιάδης. Μουσ: Τ.Ν.Τ. Ηθ.: Στιβ Ντούζος, Ελένη Φιλίνη, Νένα Χρονοπούλου, Αίας Μανθόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Τζόνι Βαβούρας.
30 χρόνια μετά? οι τότε μαθητές, από την έδρα του καθηγητή πλέον, μεταφέρουν ανέκφραστα την ίδια και απαράλλαχτη με τότε, ανούσια κι ανέραστη ατμόσφαιρα.
Σαν να μην έφτασε η σειρά των 4 απανωτών κακοτεχνιών κατά τη δεκαετία ?80, με το αντίστοιχο θέμα, ο Ο. Ευστρατιάδης επιστρέφει, δίχως ίχνος καλλιτεχνικής ευαισθησίας, με καστ τύπου ?ζόμπι? και με φανερή διάθεση ?αρπαχτής?, μισανοίγοντας την ταφόπλακα της μίζερης εποχής της βιντεο-παραγωγής των 80?s, σε μια προσπάθεια ανανεωτικής υπενθύμισης της κακής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Όχι βέβαια? δεν διατηρούμε καμία απολύτως επιφύλαξη. Ο ελληνικός κινηματογράφος του 21ου αιώνα, μπορεί να πονάει, να στερείται πρωτότυπων ιδεών, να αγκομαχεί να προφτάσει την υπόλοιπη Ευρώπη, που τρέχει με χίλια, αλλά ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ δεν είναι αυτός? Κρίμα.
