Συγκλονιστικές μαρτυρίες ζωής για πρώορα νεογνά που γεννήθηκαν στη Μονάδα Νεογνών Χανίων καταγράφονται στο γκρουπ που δημιουργήθηκε από γονείς στο διαδίκτυο και συγκεκριμένα στον ιστότοπο facebook με τίτλο: Υποστήριξη της Μ.Ε.Ν.Ν. (ΜΟΝΑΔΑ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΝΕΟΓΝΩΝ ΧΑΝΙΩΝ)
(http://www.facebook.com/reqs.php#!/group.php?gid=352651348040).
Το γκρουπ αριθμεί περισσότερα από 4.700 μέλη και δημιουργήθηκε για την υποστήριξη της Μονάδας με στόχο ´να επανδρωθεί με επαρκή ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ώστε ποτέ να μην φύγει χωρίς νοσηλεία εντατικής κανένα νεογνό εκτός Νομού Χανίων´.
Μετά την είδηση της παραίτησης των νεογνολόγων της ΜΕΝΝ και της επιστροφής της Μονάδας, ουσιαστικά στο σημείο ´μηδέν´ τρία χρόνια μετά τη λειτουργία της, άρχισαν να δημοσιεύονται πολλά αληθινά περιστατικά που έχουν συμβεί πρόσφατα αλλά και τα προηγούμενα χρόνια στα Χανιά.
Μαρτυρίες που μιλούν για παιδιά που επέζησαν αλλά και ψυχών που χάθηκαν άδικα στον δρόμο για… Ηράκλειο. Το θαύμα της ανθρώπινης ζωής και το ´θαύμα´ της ανθρώπινης εγκληματικής αμέλειας σε πολιτικό επίπεδο.
Κάποιες από τις μαρτυρίες είναι πραγματικά αποκαλυπτικές:
Η Σ.Δ., πριν έναν χρόνο έφερε στον κόσμο δύο δίδυμα κοριτσάκια που γεννήθηκαν στη Μονάδα και επέζησαν χάρη στον αγώνα των γιατρών και των νοσηλευτριών. Η ίδια πριν τρία χρόνια είχε χάσει τη νεογέννητη κόρη της γιατί δεν λειτουργούσε ΜΕΝΝ στα Χανιά και μεταφέρθηκε με καθυστέρηση στο Ηράκλειο!
´Εχασα πριν 3 χρόνια τη νεογέννητη κόρη μου επειδή δεν λειτουργούσε η ΜΕΝΝ εδώ. Ετσι μεταφέρθηκε με καθυστέρηση στο Ηράκλειο. Εχασε την μάχη 3 ημερών μωρό. Τώρα οι δίδυμές μου θα γίνουν σε λίγες μέρες ενός χρόνου. Δόξα τω Θεώ… ΚΑΙ την ΜΕΝΝ Χανίων.
Με πολύ αγώνα οι γιατροί και οι νοσηλεύτριες στης Μονάδας, μαζί με την κα Απαζίδου, μου έδωσαν τα κορίτσια μου γερά και δυνατά, να τα φέρω σπίτι. Ημουν πολύ τυχερή. Δεν θέλω να σκεφτώ τι θα γινόταν αν δεν λειτουργούσε η ΜΕΝΝ. Λυπάμαι αλήθεια για την εγκατάλειψη της Μονάδας. Χωρίς γιατρούς και νοσηλευτές πώς να δουλέψουν οι λιγοστοί που δίνουν 24ωρη μάχη για τα παιδιά μας;
Ο πατέρας των διδύμων Κ.Δ, σημειώνει: ´Οι δίδυμες κόρες μας είναι το αποτέλεσμα της Μ.Ε.Ν.Ν για τα νεογέννητα. Σηκωθείτε από τις καρέκλες σας και δώστε λύση ΤΩΡΑ! Η ζωή είναι πάνω από όλα. Είναι το μόνο αγαθό (το πολυτιμότερο) που δεν μπορεί κανείς να σου στερήσει!´.
Η Μ.Φ. μητέρα ενός πρόωρου μωρού γράφει για την ιστορία που βίωσε πριν δύο χρόνια στη Μονάδα Νεογνών στα Χανιά:
´Οι ιστορίες των μικρών πρόωρων νεογνών είναι πολλές. Μια από αυτές είναι και της μικρής μου πριγκίπισσας που γεννήθηκε 8 Δεκεμβρίου 2008, 28 εβδομάδων και 1.175 γρ. Από την πρώτη στιγμή την αγκάλιασαν με αγάπη και τρυφερότητα, με τις γνώσεις τους κατάφερε και επιβίωσε στο μακρινό ταξίδι για το Ηράκλειο. Τα καταφέραμε! Πολλά ευχαριστώ στους γιατρούς της Μονάδας Νεογνών στα Χανιά και στο προσωπικό!
Αναρωτιέμαι δεν θέλουμε τα παιδιά μας να έχουν ευκαιρία για ζωή από το πρώτο δευτερόλεπτο της ζωής τους; Πρέπει να κάνουμε τα παιδιά μας ταξίδι μέχρι το Ηράκλειο;
Ολοι μαζί να παλέψουμε για αυτήν τη Μονάδα! Κυρία Απαζίδου το παιδί μας είναι και δικό σας παιδί, όπως όλα τα παιδιά που τα έχουν καταφέρει μέχρι τώρα που υπάρχει η Μονάδα. Θα είμαστε δίπλα σας και σε σας και σε όλους που παλεύουν για αυτήν τη Μονάδα… Αξίζει στα παιδιά μας, μια ευκαιρία καλύτερης ζωής από το πρώτο λεπτό της ζωής τους. Σας ευχαριστούμε´.
Ενα ακόμη περιστατικό με αεροδιακομιδή πρόωρου νεογνού σε Νοσοκομείο της Αθήνας είναι αυτό που εξιστορεί η Ρ.Κ., η οποία αναφέρει: ´Πριν 3μηνες οικογενειακή φίλη έφερε στη ζωή ένα πρόωρο μωράκι. Αρχισε στην κυριολεξία ένας αγώνας σε ποιο Νοσοκομείο θα δεχτούν το μωρό. Στα Χανιά δεν μπορούσαν, στο Ηράκλειο το ίδιο. Τελικά με αρκετό χάσιμο χρόνου βρέθηκε ένα Νοσοκομείο στην Αθήνα και μεταφέρθηκε το παιδί (με αεροπλάνο). Τα πιο δύσκολα, όμως, άρχισαν όταν οι γονείς χωρίς να έχουν την οικονομική δυνατότητα έπρεπε να πηγαίνουν στην Αθήνα σε πολύ τακτά διαστήματα για να βλέπουν το μωράκι τους και να παρακολουθούν την πορεία του. Εζησα από κοντά την αγωνία και την οικονομική δυσκολία που πέρασαν. Είναι ντροπή για τα Χανιά και το Νοσοκομείο μας να μην έχει μια Μονάδα Νεογνών (εντατικής νοσηλείας)´.
Η ίδια εκφράζει την απορία και την αγανάκτησή της για την πορεία της Μονάδας: ´Και τώρα, τέλειωσαν όλα; Δεν υπάρχει καμιά ελπίδα; Τι κρίμα! Ο νέος δήμαρχος -πρώην υπουργός Υγείας- δεν μπορει να βοηθήσει;;;;´.
Ενώ ένας ακόμη πατέρας πρόωρου νεογνού, ο Φ.Κ., γράφει χαρακτηριστικά για το ταξίδι προς Ηράκλειο: ´Εγώ χρειάστηκε να πάω στο Ηράκλειο πριν εννέα χρόνια για τον μικρό μου…. Τα «είδαμε» όλα´.
´Ολα αυτα είναι τραγικά… Ο μικρός μας Γιώργος δεν θα ζούσε αν στις 147 δεν λειτουργούσε η Μονάδα. Κι αν οι γιατροί δεν ήταν τόσο ευσυνείδητοι… Υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε;´, γράφει η Τ.Κ, μητέρα ενός μωρού που νοσηλεύτηκε στη Μονάδα Νεογνών, η οποία σημειώνει: ´Ευχαριστούμε! Ο μικρός μας νοσηλεύτηκε από 14/07 – 21/07! Ευχαριστούμε!!!!´
´Γίνεται από μερικούς γιατρούς αγώνας δρόμου. Από άλλους βέβαια μεγάλη αδιαφορία, σου λένε: «αφού κανείς πιο πάνω δεν ασχολείται γιατί να τρέξουμε… εμείς;». Η όλη υπόθεση ξεκινάει με τις ιδιωτικές κλινικές που δεν έχουν μονάδες εντατικής για να καλύψουν τις εγκύους και τα νεογέννητα, έτσι όλα τα περιστατικά διακομίζονται στο Νοσοκομείο. Ενα και μοναδικό στον Νομό Χανίων με τις ελλείψεις και φυσικά την μονάδα να παλεύει τώρα 2 χρόνια να αντέξει το βάρος όλων των αναγκών. Οταν χρειάστηκε το δικό μας το μωρό τη διακομιδή στο Ηράκλειο πριν 2 και κάτι χρόνια, που ο δρόμος ήταν διαλυμένος, το πρώτο πράγμα που μας είπε η νεογνολόγος ήταν πως ήμασταν τυχεροί μες στην ατυχία μας, που το μωρό δεν έπαθε κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Αυτά θα ξαναπεράσουν τα μωρά. Εμείς δεν θα κάνουμε άλλο μωρό αλλά τα μωρά που θα έρθουν ίσως να εχουν προβλήματα. Ας νοιαστούν και αυτοί που θέλουν να κάνουν ένα παιδί αλλιώς κανείς δεν ακούει!´, επισημαίνει η Σ.Δ.
Το 2004 φεραμε στον κόσμο τον αρχηγό μας και επειδή ήταν πρόωρος πήγε στο ΠΑΓΝΗ. Η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου. Ούτε στον χειροτερο εχθρό μου δεν αξίζει αυτή η αγωνία. Αν υπάρχει κατι να κάνουμε εγω και η γυναίκα μου απλά πείτε το.