ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

«Το αίτημα της κάθαρσης παραμένει χωρίς ανταπόκριση. Οι πολιτικοί-κατά τα φαινόμενα-αντιδρούν όπως όλες οι συντεχνίες, με γνώμονα όχι το τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει ο τόπος, αλλά το τι συμφέρει τους ίδιους!» (κοινή πεποίθηση).
ΕΙΝΑΙ πανεύκολο για τα πολιτικά κόμματα, ειδικά τα κόμματα εξουσίας, να καταδικάζουν κάθε απεργιακή κινητοποίηση ως κίνηση «συντεχνιακών συμφερόντων».
ΑΛΛΑ, υπάρχει μεγαλύτερη «συντεχνία» από τη δική τους, που οι ίδιοι έχουν επιβάλλει, μάλιστα «συνταγματικώς», δεκαετίες τώρα; Μια συντεχνία που είναι «κράτος εν κράτει», αγνοεί παντελώς τη λέξη διαφάνεια, όσα κηρύγματα κι αν γίνονται επί τούτου και είναι ερωτευμένη σφόδρα με τη διαπλοκή! Φυσικά, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, αλλά τόσο λίγες?
ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ περί «ευθύνης υπουργών» που ισχύει, πόσες άραγε παράνομες ή και εγκληματικές υποθέσεις υπουργών και βουλευτών παραγράφηκαν εν μια νυκτί, με εικονικές ψηφοφορίες; Είδατε ποτέ εσείς να ψηφίζετε «άρση της ασυλίας» κάποιου βουλευτή ή υπουργού; Σοφά λέει ο λαός «Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει».
ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ λόγο, λοιπόν, να μην ευδοκιμήσει και καρποφορήσει στην «ισχυρή οικονομικά» Ελλάδα το «ζουμερό» φρούτο της διαφθοράς, της διαπλοκής του πολιτικού κόσμου με τον επιχειρηματικό; Οταν ο άλλος είναι σίγουρος πως ό,τι κι αν πράξει στο τέλος θα έχει την ασυλία -και με την ψήφο των συναδέλφων του- για ποιον λόγο να διστάζει; Εδώ, ακόμη και για παραπτώματα του απλού ποινικού δικαίου, δεν αίρεται η ασυλία κανενός, πόσο μάλλον για Βατοπέδι ή Ζίμενς. Ομερτά, δηλαδή, κανονική?
Ο,ΤΙ έγινε με το Βατοπέδι, με την ίδια ακρίβεια θα γίνει και με τη Ζίμενς: Τα ονόματα που ακούστηκαν είναι μάλλον για το θεαθήναι. Στην ουσία, οι ίδιοι οι πολιτικοί, ψηφίζοντες το Σύνταγμα, έχουν προβλέψει την ατιμωρησία -διά της παραγραφής σε εύλογο χρόνο- των «οικονομικών εγκλημάτων» τους και όχι μόνο.
ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ Σύνταγμα (2001, άρθρο 62) κι ο αντίστοιχος νόμος περί ευθύνης υπουργών εξασφαλίζουν ουσιαστικά το ακαταδίωκτο και ατιμώρητο των υπουργών (νυν και τέως). Ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου και οι βουλευτές του ΠαΣοΚ, δεν ματαίωσαν την πρόσφατη αναθεώρηση, ώστε να εξαλειφθούν αυτές οι κατάπτυστες διατάξεις του ισχύοντος  Συντάγματος; Για ποιον λόγο, λοιπόν, η τεράστια φιλολογία που αναπτύσσεται και θα αναπτυχθεί περί Ζίμενς; Μήπως είναι για να αποφύγουν την κατακραυγή του κόσμου για τα πιο επώδυνα μέτρα που ακολουθούν, με την άφιξη εντός των ημερών της Τρόικα; Μάλλον!
ΑΛΛΑ, μια πολιτεία που δεν θέλει να τιμωρεί τους «όσο ψηλά κι αν βρίσκονται» διεφθαρμένους δημόσιους λειτουργούς της (υπουργούς – βουλευτές – πολιτευτές), ας μην ελπίζει ότι θα διορθώσει τα κακώς κείμενα τιμωρώντας μόνο απλούς πολίτες για πολύ ελαφρότερα παραπτώματα. Η αναξιοπιστία θα υπάρχει, όσο δεν θα υπάρχει διαφάνεια του «μαύρου» πολιτικού χρήματος, ενώ και η οργή των πολιτών θα είναι απρόβλεπτη.
(Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr)