Κύριε διευθυντά,
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ πως στις 6 του Απρίλη στα 1941 ξεκίνησε η γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ πως «…O Φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός. Ως ο πιο ωμός, ο πιο καταπιεστικός ο πιο θρασύς και ο πιο δόλιος καπιταλισμός» έλεγε ο Μπρεχτ. Γι’ αυτό απαιτείται η μέγιστη δυνατή συσπείρωση ενάντια στο φασισμό, ενάντια στην ωμότητα, την δολιότητα, την απανθρωπιά του φασισμού. Αλλά ο φασισμός δεν αρκεί να πολεμηθεί. δεν αρκεί ούτε ακόμα και να νικηθεί. Ο φασισμός πρέπει να ξεριζωθεί. Και θα ξεριζωθεί μόνο έτσι: Ως καπιταλισμός.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ πως για να ζούμε σήμερα εμείς ελεύθεροι χρειάστηκε να μαρτυρήσουν εκατομμύρια άλλοι.
Στην πατρίδα μας, στην Ευρώπη, στον κόσμο ολόκληρο, είναι αμέτρητοι του μαρτυρίου οι τόποι, όπως αμέτρητα είναι του φασισμού τα κακουργήματα.
Για πρώτη φορά εκατομμύρια άνθρωποι κλείστηκαν σε στρατόπεδα μόνο στην Ελλάδα υπήρχαν 26!!! Για πρώτη φορά έγιναν πειράματα σε κρατούμενους και εξοντώθηκαν συστηματικά εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Μόνο στη χώρα μας εκτελέσθηκαν περί τους 39.000, πέθαναν από πείνα 600.000, δεν γύρισαν από τα στρατόπεδα της Γερμανίας περί τους 100.000 και τα ολοκαυτώματα ξεπερνούν κάθε όριο φαντασίας.
Στη χώρα μας καταστράφηκε το 25% των κατοικιών το 70% των λιμενικών εγκαταστάσεων, το 75% του Εμπορικού στόλου, μεγάλο μέρος του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου και το σύνολο των Σιδηροδρομικών γεφυρών και τούνελ.
Παράλληλα δεσμεύτηκε το 80% των μέσων μεταφοράς και το 51% των δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων. Ενώ η μικρή και φτωχή Ελλάδα υποχρεώθηκε να επωμισθεί το κόστος συντήρησης όχι μόνο των τριών στρατών κατοχής αλλά και τη συντήρηση της στρατιάς του Ρόμελ. Το κόστος κατοχής για την Ελλάδα την περίοδο 41-42 αντιστοιχούσε στο 113% του ΑΕΠ την ίδια ώρα που σε άλλες χώρες, όπως την Ολλανδία και το Βέλγιο ήταν 18% και 24%.
Μία στις δύο οικογένειες θρήνησαν θύματα κατά τη διάρκεια του πολέμου και την κατοχή, ένας στους δέκα Έλληνες υπέστη αναπηρία και το 75% των παιδιών υπέφερε από ασθένειες και μετά τον πόλεμο.
Είμαστε όμως περήφανοι, γιατί οι Χιτλερικοί δεν κατάφεραν να στρατολογήσουν Έλληνες ούτε για τα εργοστάσια τους, ούτε για να πολεμήσουν τους συμμάχους. Το ατελείωτο μαρτυρολόγιο του λαού μας πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, ούτως ώστε η νεολαία μας ως φυσικός συνεχιστής των παραδόσεών μας να γνωρίζει την αλήθεια και να μην επιτρέψει στη λησμονιά να δώσει την άδεια για να ξαναγνωρίσει η ανθρωπότητα τα ίδια και ίσως πιο φρικαλέα εγκλήματα.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΧΡΕΟΣ. Υπέρτατο χρέος όλων μας των απογόνων της Δρακογενειάς της Εθνικής μας Αντίστασης είναι να διατηρήσουμε αναλλοίωτα τα διδάγματα της, να μην γίνουμε παραχαράκτες των ιστορικών γεγονότων, να καταδικάζουμε τον φασισμό σε όλες του τις μορφές. Χρέος μας ακόμα είναι να απαιτούμε να πληρώσουν οι ένοχοι των εγκλημάτων του προηγουμένου πολέμου, αποδίδοντας στη χώρα μας αυτά που προβλέπονται από τις διεθνείς συνθήκες και έχουν προσδιοριστεί και από τη Βουλή των Ελλήνων. Ίσως αυτό να αποτελέσει παράδειγμα και να συγκρατήσει όσους ετοιμάζουν τον επόμενο. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ότι οι ζημιές, οι καταστροφές, οι θάνατοι τα μαρτύρια που υπέστη ο πληθυσμός μίας χώρας εξαιτίας των ενεργειών μιας άλλης χώρας είναι θέμα Εθνικό στην πιο απόλυτη έννοια της λέξης. Αφορά δηλαδή το εθνικό σύνολο, δεν είναι θέμα ούτε ατόμων ούτε συλλογικοτήτων.
Το Εθνικό σύνολο το εκφράζει η εκάστοτε κυβέρνηση η πολιτική ηγεσία η οποία μπορεί και μιλά στο όνομα του όλου. Το ίδιο ισχύει και για την απέναντι πλευρά. Αυτού του είδους τα θέματα λύνονται από συμφωνίες μεταξύ κυβερνήσεων, πολιτικών ηγεσιών, είναι διπλωματικά- πολιτικά ζητήματα. Όλα τα υπόλοιπα πεδία διεκδίκησης, το ηθικό, αν θέλετε, το πνευματικό -επιστημονικό υποβοηθούν, προετοιμάζουν, προσανατολίζουν και προωθούν το αποφασιστικό (το πραγματικό/ ουσιαστικό) βήμα: την κυβερνητική παρέμβαση. Από μόνα τους -χωρίς το τελευταίο- είναι ως μη γενόμενα.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΑΥΤΟ που πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια έλεγε ο Αισχύλος, πως: “Η ΜΝΗΜΗ είναι η μητέρα της ΣΟΦΙΑΣ”.
Σπύρος Δαράκης
Πρόεδρος της μαρτυρικής Μαλαθύρου
Πρώην δήμαρχος Μηθύμνης
Μέλος του Δ.Σ. του δικτύου μαρτυρικών πόλεων και χωριών της Ελλάδας Περιόδου 1941-1945 (ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ)
Έχετε δίκιο,δεν πρέπει να ξεχνάμε!!!
Πολύ σωστά, δεν πρέπει να ξεχνάμε. Η Γερμανική θηριωδία πλήγωσε και κόστισε (αναλογικά) στην Ελλάδα περισσότερο από τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης.
Μερικές επισημάνσεις:
1. το κόμμα των ΝΑΖΙ (Γερμανικά Nationalsozialismus) σημαίνει “Εθνικό-ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ” και ήταν μία από τις πολλές μορφές φασιστικών κομμάτων της περιόδου, ανά την Ευρώπη
2. Κύριο χαρακτηριστικό των φασιστικών κομμάτων/πολιτευμάτων ήταν η συγκέντρωση της εξουσιας σε λίγους (δικτάτορες), η βίαιη καταστολή όποιας αντιπολίτευσης και η ισχυρή σύντηξη (και στη συνέχεια εξαφάνιση) των ατομικών ελευθεριών με τις ανάγκες του “υπέρτατου καλου” της οικονομίας.
3. Οι ρίζες του φασισμού, συνεννόνωνται με το μαρξισμό και ειδικά με την επανάσταση των Μπολσεβίκων του 1917. Η κυ΄ρια διαφορά μεταξύ μαρξισμού και φασισμού, ήταν (και παραμένει) οτι οι μαρξιστές δε δέχονται το Εθνος ως πραγματικό σύνορο των κοινωνιών, ενω οι φασίστες το ανάγουν σε πρωταγωνιστή. Κατά τα λοιπά και οι μαρξιστές και οι φασιστές εχουν εξαιρετικά βεβαρυμένο ιστορικό με αδικαιολόγητη βία (εκτελέσεις, καταδίκες, καταναγκαστικά έργαι, καταπίεση, εγκλεισμούς, κλπ) κλοπές, παραχάραξη της ιστορίας και συστηματική, ασύστολη προπαγάνδα υπέρ των “ιδεωδών τους”.
Δυστυχώς στην Ελλάδα του 21 αιώντα θυμόμαστε (οι περισσότεροι) τα κακά του φασισμού, αλλά ξεχνούμε το δυδιμάκι του, τον μαρξισμό. Ισως εινα σκόπιμο να αποκαταστήσουμε την ιστορική αλήθεια; Αντί λοιπόν να γράφουμε/ομιλούμε περι φασισμού, δεν ειναι καλύτερα να εξηγούμε οτι έιμεθα κατά κάθε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΥ (μη-δημοκρατικου) καθεστώτως;
Μάρκος Δασκαλάκης