του Δ. Καρτσάκη
dimkarts@hotmail.com
3 Φλεβάρη 2011. Οδός Τζανακάκη. Ασταμάτητη βροχή! Τα αυτοκίνητα πηγαίνουν σε ρυθμό χελώνας σ? έναν δρόμο που πραγματικά είναι κόλαση! Κόλαση για τους οδηγούς αλλά και του πεζούς που λίγο πριν τις 6 το απόγευμα ξεμύτισαν, είδαν τον καιρό κι έβαλαν μπρος τις μηχανές. Σκέφτηκαν, δεν πάμε μια βόλτα στα μαγαζιά με το αυτοκίνητο; Γιατί να βραχούμε; Ουρά αυτοκινήτων από το ύψος του στρατοπέδου μέχρι την Αγορά! Αποτύπωμα της στιγμής, η αθάνατη ελληνική «εξυπνάδα», με το ένα χέρι το κινητό και το άλλο το τσιγάρο που για πολλούς, μοιάζει με χαμένο? φάρο! Απορίας άξιο, πώς οδηγεί αυτός; Μα βέβαια με το ένα δάκτυλο του ενός χεριού, Ελληνας είναι αυτός, τέλειος οδηγός, δεν υπάρχει αμφιβολία! Πιο κάτω, λίγο πριν τον ΟΤΕ είναι το αποκορύφωμα, 8 διπλοπαρκαρίσματα! Σ? ένα απ? αυτά ένα προκλητικά διπλοπαρκαρισμένο τζιπ, το οποίο έχει αφήσει μια στενή λωρίδα του δρόμου ίσα – ίσα για να περάσει ένα όχημα κι αυτό μετά βίας! Μια χοντρή κυρία στη θέση του συνοδηγού κάθεται αμέριμνη λες και δεν συμβαίνει τίποτα! Κόρνες, κακό, αλλά αυτή στην κοσμάρα της! Περίμενα στο πεζοδρόμιο για να δω πότε ο κύριος οδηγός θα φιλοτιμηθεί να φύγει να αποσυμφορήσει κάπως τον δρόμο! Μετά από ένα τέταρτο της ώρας βγαίνει από ένα παρακείμενο πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ! Παρακάτω ένα αγόρι στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου, με ακουμπισμένη τη μυτούλα του στο παγωμένο τζάμι. Κοιτάζει με απορία γύρω του, καταλαβαίνει πως αυτό τον κόσμο τον «καλό» άλλοι τον κυβερνάνε, οι μεγάλοι, αυτοί που τα ξέρουν όλα, έχουν άποψη για όλα. Κρίνουν όλους τους άλλους εκτός του εαυτό τους! Οδηγούν όπως θέλουν, παρκάρουν όπως θέλουν? Ολοι οι άλλοι είναι «κακοί» οδηγοί εκτός εαυτού! Αθώες σκέψεις ενός παιδιού και σε λίγο με ένα τεράστιο? ΟΥΦ! θάμπωσε το τζάμι από τους υδρατμούς και χώθηκε, μάλλον απογοητευμένο στο κάθισμα!
Τελικά είμαστε δέσμιοι του αυτοκινήτου μας και παρά το χαράτσι της τιμής της βενζίνης το κυκλοφοριακό κομφούζιο σε ώρες καταστημάτων παραμένει ίδιο και απαράλλαχτο!
Είναι μια πρόκληση για τη νέα Δημοτική Αρχή η λύση και αυτού του προβλήματος, εκτός των άλλων, που θα αναφερθούμε αργότερα, μόνο με ριζοσπαστικά μέτρα μπορεί να λυθεί, π.χ. η απαγόρευση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων σε ώρες λειτουργίας των καταστημάτων, η κατασκευή ποδηλατολωρίδας για τους ολοένα αυξανόμενους ποδηλάτρεις της πόλης, η οριστική απαγόρευση εισόδου οχημάτων στην παλιά πόλη, η ανάρτηση γιγαντοαφισών σε καίρια σημεία που να αναφέρονται με εύληπτο τρόπο στα συν της οικολογικής και εναλλακτικής μετακίνησης στην πόλη, η κατάργηση των δημόσιων και ιδιωτικών χώρων στάθμευσης στο κέντρο, η πεζοδρόμηση όλων των δρόμων του ενετικού λιμανιού, η μεταφορά υπηρεσιών στην περιφέρεια του Δήμου, ας πούμε η Εφορία ή η Εθνική Τράπεζα κ.ά.
Ιδού, κύριε δήμαρχε, η Ρόδος..!
