Απo – φασιστικές αποφάσεις

Κύριε  διευθυντά,
κάποτε στο «Λίκνο της Δημοκρατίας», ένας αστυνομικός, πιόνι μιας ξενόφερτης χούντας, έβαλε στον κρόταφο ενός πιτσιρικά, το υπηρεσιακό του περίστροφο. Ηθελε να του πει ο μικρός, που κρύβεται ο δημοκράτης πολιτικός πατέρας του. Ο οποίος κρυβόταν στην ταράτσα του σπιτιού, λίγο πιο πέρα. Είδε την πράξη του αστυνομικού και δεν ρισκάρισε τη ζωή του παιδιού του. Παραδόθηκε και οδηγήθηκε στο κρατητήριο. Αργότερα και οι 2 φυγαδεύτηκαν στο εξωτερικό. Πήραν πολιτικό άσυλο και μετά από χρόνια επέστρεψαν. Για να γίνουν πρωθυπουργοί. Ο καθένας με τη σειρά του.
Σήμερα, «στη Στρωμνή της Τούλας», πρωθυπουργεύει ο μικρός ήρωας της παραπάνω ιστορίας. Μια χούφτα νέοι άνθρωποι, που κάποιοι από αυτούς, όταν ήταν παιδιά, είδαν τους γονείς τους να σφάζονται μπροστά τους, από τους Παστούν Ταλιμπάν, επειδή ήταν της φυλής Χαζάρα και είχαν άλλο χρώμα, ζήτησαν πολιτικό άσυλο.
Εμείς το αρνηθήκαμε.
Θυμηθήκαμε ξαφνικά την ιερότητα των Ασύλων.
Ξεχνώντας ότι πρώτοι εμείς τα μαγαρίσαμε.
Μέσα στη γενική κατάπτωση της κρίσης.
Των Ανθρώπινων Αξιών.
Με εκτίμηση
ΠΑ. ΝΙΚΟΣ
npgls.blogspot.com