(2009 ΕΓΧ 92?)
Κομεντί, βασισμένη σε 2 διηγήματα της Σιντόν Γκαμπριέλ Κολέτ, στα «Cheri» (1920) και «La Fin de Cheri» (1926).
Σκην.: Στίβεν Φρίαρς. Μουσ.: Αλεξάντρ Ντεσπλά. Ηθ.: Μισέλ Φάιφερ, Κάθι Μπέιτς, Ρούπερτ Φρεντ.
Μία ομάδα γυναικών, συνοδών πολυτελείας, έχει αναδειχθεί σε πολύ διάσημη και εύπορη ελίτ. Η Μαντάμ Πελό μια πόρνη, που έχει αποσυρθεί, αντιλαμβάνεται πως ο 19χρονος γιος της, με το ψευδώνυμο Σερί, έχει ?ξεφύγει?, αδιαφορώντας επικίνδυνα για το νόημα της πραγματικής του ζωής. Έτσι, ζητά από τη φίλη και συνάδελφό της Λέα, που εξακολουθεί να διατηρείται ακμαία στο επάγγελμα, να αναλάβει τον Σερί προτείνοντάς του διέξοδο μέσα από τα μυστικά του έρωτα. Το παιχνίδι, όμως, του έρωτα, μερικές φορές λαξεύει από την προγραμματισμένη του διαδρομή?
Μονοδιάστατο, συντηρητικό, γραμμικά προβλέψιμο ρομαντικό δράμα εποχής, με φόντο το Παρίσι της ?Μπελ Επόκ?, λίγο πριν τον Α? Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε μια εποχή που σε κάθε γωνιά της Πόλης του Φωτός, συμβαίνουν ?πράματα και θάματα?, ο Φρίαρς αναλώνεται εγκλωβισμένος στους εσωτερικούς χώρους μιας τυπικής κομεντί. Χωρίς διάθεση για περαιτέρω διερεύνηση στον κόσμο της ελίτ ερωτικής ακολασίας -όπως ο ίδιος το επιχείρησε το 1988, με την ταινία έκπληξη τότε, «Επικίνδυνες Σχέσεις»- ο βρετανός σκηνοθέτης, αρκείται στην απλή καταγραφή ενός ερωτικού τρικ.
