Ο Ναός για τον Απόλλωνα

Κύριε διευθυντά,
με αφορμή την ανακοίνωση – καταγγελία της Ιεράς Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου, η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα σας, σχετικά με την πρόθεση κάποιων αλλοδαπών επιστημόνων να ανεγείρουν φιλοσοφικό κέντρο και ναό προς τιμή του θεού Απόλλωνα στη Γαύδο, επιτρέψτε μου ως απλά σκεπτόμενος πολίτης να σας καταθέσω τους προβληματισμούς μου, υπό τον μανδύα μαιευτικών ερωτημάτων πάνω στο θέμα αυτό.
Πρώτα από όλα δεν γνωρίζω ποιοι είναι οι κύριοι αυτοί, οι οποίοι επιθυμούν τη δημιουργία ενός τέτοιου Ιδρύματος να το πω έτσι, διότι στην ιστοσελίδα τους δεν μιλάνε μόνο ναό, αλλά και για φιλοσοφικό κέντρο μελέτης κυρίως της Πυθαγόρειας φιλοσοφίας. Δεν γνωρίζω ούτε τα βαθύτερα αίτια της κίνησης τους αυτής και φυσικά αν υπάρχουν τέτοια ούτε ακόμα ποιος και αν υπάρχει κάποιος τέτοιος που να τους χρηματοδοτεί. Οπότε μπορεί κανείς να σκεφτεί ό,τι θέλει, πόσο μάλλον να υποθέσει πολλά σενάρια για το αίτιο της πρόθεσης τους αυτής. Το μόνο, όμως, σίγουρο και θεωρώ ότι έτσι πάντα πρέπει να κρίνουμε καταστάσεις και γεγονότα, είναι να παρατηρούμε και να βγάζουμε συμπεράσματα από τις πράξεις και μόνο των ανθρώπων και φυσικά από τον χρόνο, ο οποίος στο βάθος του αποδεικνύει για το ποιόν των πράξεων αυτών.
Επομένως κρίνοντας την πράξη αυτή κάθε αυτή, δηλαδή της πρόθεσης ίδρυσης από κάποιους επιστήμονες φιλοσοφικού κέντρου και ναού αφιερωμένου στον θεό Απόλλωνα δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο της αντίδρασης της Ιεράς Μητρόπολής μας. Και παίρνοντας τα κυριότερα στοιχεία της καταγγελτικής ανακοίνωσής της ερωτώ. Από τη στιγμή που διαπιστώνει ότι βρισκόμαστε σε μία εποχή βαθιάς ηθικής και πνευματικής ύφεσης και παρακμής δεν αναρωτιέται άραγε και για τον δικό της ρόλο και τη δική της ευθύνη στη σημερινή μας αυτήν κατάντια να το πω έτσι; Άραγε ένα τέτοιο φιλοσοφικό κέντρο από μία ομάδα ανθρώπων είναι αυτό που θα επιτείνει την πνευματική μας παρακμή ή μήπως θα δώσει διέξοδο και σε ανθρώπους που αναζητούν μέσω της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και της θεώρησής της περί θείου, να μπορέσουν να αφυπνιστούν και να εξερευνήσουν έτσι περισσότερο τα θέλω τους; Ή μήπως μόνο με την ορθόδοξη χριστιανική σκέψη και πρακτική οδηγείται κάποιος σε πνευματική ολοκλήρωση; Και αν ναι δεν αποτελούσε και δεν αποτελεί άραγε η ορθόδοξη χριστιανική σκέψη έναν από τους βασικότερους παράγοντες διαμόρφωσης εδώ και εκατοντάδες χρόνια του πνευματικού και ηθικού μας γίγνεσθαι; Επομένως για τη σημερινή μας κατάσταση δεν φέρει καμία ευθύνη η ηγεσία της εκκλησίας μας;
Πέραν τούτου και συνεχίζοντας τα ερωτήματά μου βασιζόμενος πάντα στην ανακοίνωση της Ιεράς μας Μητρόπολης, αναρωτιέμαι  για ποιο Δωδεκάθεο μιλάει η Ιερά μας Μητρόπολη, διότι από ό,τι γνωρίζω και έχω μελετήσει και συγχωρέστε με εάν κάνω λάθος η ελληνική θρησκεία ήταν πολυθεϊστική και μία από τις κύριες παραμέτρους της ήταν ότι θεοποιούσε κάθε έκφανση της φύσης αλλά και της ανθρώπινης φύσης. Άλλωστε εν μέρει σε αυτό έχει βασιστεί και η χριστιανική θρησκεία και έχει ορίσει προστάτες Αγίους σε τόσες και τόσες ανθρώπινες πρακτικές.
Επιπλέον για ποια ειδωλολατρία μιλάει η Ιερά μας Μητρόπολη, διότι πάλι από τις έρευνές μου οι πρόγονοί μας τότε τα αγάλματα των Θεών τους, που επαναλαμβάνω ήταν πολλοί, μέχρι και άγνωστο Θεό είχαν, τα δημιουργούσαν με την έννοια όχι να λατρεύουν το μάρμαρο που απεικόνιζε τον εκάστοτε Θεό και προστάτη τους, αλλά αυτό που πρεσβεύει, δηλαδή τον Θεό αυτόν, προς ένδειξη σεβασμού. Τι διαφορετικό άραγε συμβαίνει σήμερα με τη χριστιανική θρησκεία και δεν το γνωρίζω; Για να μην αναφερθώ περιληπτικώς στη χριστιανική ιστορία των εικονομάχων και των εικονολατρών και ποιοι επικράτησαν στο τέλος με αποτέλεσμα να έχουμε και εμείς σήμερα εικόνες που πρεσβεύουν το Θείο και να προσκυνάμε σε αυτές, αν και οι Ελληνες ποτέ δεν προσκυνούσαν και για κανέναν λόγο. Οι επικλήσεις τους ήταν πάντα όρθιοι προς τον ουρανό για να μην πω ότι τα βάζανε αρκετές φορές και με τους Θεούς, όταν αντιμετώπιζαν τα πλήγματα της ανθρώπινης μοίρας. Οπότε ποιοι τελικά είναι ειδωλολάτρες; Κατά την ταπεινή μου γνώμη οι Ελληνες ήταν πάντα ιδεολάτρες και ποτέ ειδωλολάτρες.
Στη συνέχεια μας επισημαίνει η ανακοίνωση ότι η ειδωλολατρία, η αναβίωση του Δωδεκαθέου και των διονυσιακών τελετών δεν δίδουν διέξοδο στα αλύτρωτα αδιέξοδα της καθημερινότητάς μας. Απορώ, όμως, πώς ολόκληρη η πνευματική να το πω έτσι ανθρωπότητα τόσα χρόνια θεωρεί ότι η κλασική ελληνική παιδεία είναι η πηγή της απελευθέρωσης του ανθρώπου από τα όποια εξουσιαστικά δόγματα, αλλά και η βάση όλων των επιστημών και τιμά το πνεύμα εκείνων των Ελλήνων ελεύθερων ανθρώπων που μεγαλούργησαν πνευματικά έχοντας την ελληνική θρησκεία, όμως, στην ψυχή τους, πώς άραγε είναι δυνατόν τα τιμούμε και να αναπολούμε το πνευματικό επίπεδο εκείνων των ανθρώπων και να το αναζητάμε ακόμα και σήμερα για να βγούμε από αυτό το πνευματικό αδιέξοδο που επικαλείται και η Ιερά μας Μητρόπολη, αλλά συγχρόνως να λοιδορούμε τη θρησκεία τους, στην οποία βασίστηκαν για να μεγαλουργήσουν; Οπως ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω η ύπαρξη και λειτουργία τόσων και τόσων δογμάτων στην πατρίδα μας, βλέπε πεντηκοστιανούς, ευαγγελιστές, καθολικούς, εβραίους, ιεχωβάδες – χιλιαστές, τώρα τελευταία και με γεωμετρική πρόοδο αύξησης και μουσουλμάνους δεν ενοχλεί τη Μητρόπολή μας και την ενοχλεί σφόδρα η αναβίωση της ελληνικής θρησκείας, που στο κάτω – κάτω της γραφής δεν είχε και δόγμα και ούτε ποτέ μα ποτέ και αν κάνω λάθος ας με διαψεύσει με στοιχεία ο οποιοσδήποτε, προσπάθησε να προσηλυτίσει τον οποιοδήποτε στις θεωρήσεις της περί θείου και φύσης; Άραγε η ανεξιθρησκία υπάρχει σε αυτήν τη χώρα; Και τα κηρύγματα αγάπης προς τον συνάνθρωπο πού είναι; Και γιατί γίνονται κηρύγματα καταγγελίας κατά το δοκούν; Και ειδικά η θρησκεία που βασίζεται στις κατά τη γνώμη μου πραγματικές ρίζες του έθνους μας και του γένους μας, το οποίο πάλι επικαλείται στην καταγγελία της η Ιερά μας Μητρόπολη, διότι απλά σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η οποία αποτελεί και τη βάση της ελληνικής θρησκείας, ο Έλληνας είναι γιος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας και ο Δευκαλίων ήταν γιος του Προμηθέα και της Κελαινούς ή της Κλυμένης του Ωκεανού και η Πύρρα ήταν κόρη του Επιμηθέα και της Πανδώρας και ήταν οι μόνοι άνθρωποι που επέζησαν από τον Κατακλυσμό όχι βέβαια του Νώε, αλλά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα σύμφωνα πάντα με την ελληνική μυθολογία και αναδημιούργησαν την ανθρωπότητα. Οπότε θεωρώ ότι αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα πως όποιος σήμερα θέλει να λέγεται Έλληνας πρέπει να ανατρέξει στο από πού προήλθε αυτή η λέξη και ποια είναι η ρίζα της και οι τόσες και τόσες άλλες ρίζες αυτού του δέντρου που λέγεται ελληνική μυθολογία εκτός και εάν θέλει να ανατρέχει στους κατά τη χριστιανική θρησκεία προπάτορές μας, Αβραάμ, Ισαάκ και λοιπούς, που όμως καμία σχέση δεν έχουν με το γένος του Έλληνα, αλλά μόνο με το γένος ή τη θρησκεία εάν θέλετε των Εβραίων. Και επειδή αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις και διορθώστε με εάν θέλετε και σε αυτό, εάν δεν ισχύει, όποιος αναζητάει το νόημα και την προέλευση των εννοιών καταλήγει στο ποιες είναι οι πηγές και οι ρίζες του γένους μας, του γένους δηλαδή των Ελλήνων, εκτός και εάν η Ιερά μας Μητρόπολη εννοεί κάποιο άλλο γένος?
Κλείνοντας επειδή κλείνει και την καταγγελία – ανακοίνωσή της η Ιερά μας Μητρόπολη χρησιμοποιώντας έναν λόγο του Απόστολου Παύλου, εγώ απλά θα κάνω άλλο ένα ερώτημα πάλι από τα ίδια αυτά λεγόμενα του Απόστολου Παύλου, ο οποίος μην ξεχνάμε ότι ήταν Εβραίος, ο οποίος ασπάσθηκε διά αποκαλύψεως τον Χριστιανισμό, που δημιουργεί πολλά ερωτήματα αυτό, αλλά είναι για άλλη έρευνα και όχι επί του προκειμένου, «ότι θα πρέπει εμείς τα αδέλφια οι χριστιανοί να κρατούμε τις παραδόσεις που εδιδαχθήκαμε είτε διά του λόγου είτε διά των επιστολών μας». Πού είναι άραγε η αναφορά για την ιστορία και τις παραδόσεις των Ελλήνων, πού είναι άραγε η αναφορά για τα τόσα αιώνια και τα αθάνατα αποφθέγματα των αρχαίων ημών προγόνων του «μέτρον άριστον», του «εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης», του «γνώθι σ? αυτόν», που ο ίδιος ο Σωκράτης πήρε από το Δελφικό μαντείο, που τι ειρωνεία ήταν αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα, τον ίδιο Θεό για τον οποίο θέλουν να ανοικοδομήσουν ναό, η ομάδα αυτή των ανθρώπων στη Γαύδο.
Προβληματισμούς θέτω, όπως θεωρώ κάθε ελεύθερα σκεπτόμενος Έλληνας το γένος και τη συνείδηση πολίτης, που έχει κρίση και αντίληψη. Δεν επιδιώκω κανέναν νέο διχασμό μεταξύ χριστιανών και εθνικών να το πω έτσι. Αυτό ίσα – ίσα που θα ήταν βούτυρο στο ψωμί αυτών που επιδιώκουν τη διάλυσή μας και την αποχαύνωσή μας, βλέπε κατά τη γνώμη μου Σιωνισμός και παρακλάδια του και αυτών για τους οποίους η Εκκλησία μας δεν κάνει καμία νύξη, πέρα από τον μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, που θεωρώ ότι είναι όαση μέσα στην εκκλησία μας αλλά και τι κρίμα εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Αυτό, όμως, που πάντα πρέπει να έχουμε σαν γνώμονα είναι η ρήση του Σολωμού ότι, «ότι το αληθινό είναι και εθνικό», που σημαίνει ότι προμετωπίδα μας πρέπει να είναι η έρευνα και η ανακάλυψη της αλήθειας, της μη λήθης δηλαδή και λησμονιάς, η εξερεύνηση της ελληνικής μας ιστορίας, που είναι κακά τα ψέματα και παγκόσμια ιστορία, η παραδοχή των λαθών και των εγκλημάτων για την επιβολή του χριστιανισμού και η απεμπολή του σιωνιστικού πέπλου που τον περιβάλλει μέσω της παλαιάς κυρίως Διαθήκης και κράτηση όλων εκείνων και μόνο των ανθρώπινων στοιχείων της αγάπης και αλληλοβοήθειας της Καινής Διαθήκης δανεικών όμως και αυτών, όπως και των χώρων των αρχαίων ελληνικών ναών που ανοικοδομήθηκαν πάνω τους οι κυριότεροι και όχι βέβαια τυχαία, σημερινοί χριστιανικοί ναοί, από τους λόγους του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστείδη του δίκαιου και τόσων άλλων ξεχασμένων σήμερα πνευμάτων, για να μην μιλήσω για τον πνευματικό γίγαντα Ηράκλειτο? Πόσοι άραγε από τη σημερινή μας νεολαία τους γνωρίζει και αυτούς και το έργο τους; Μήπως άραγε είναι και αυτή μία από τις κύριες αιτίες της ηθικής μας κατάπτωσης και παρακμής..;
Μπορείτε άραγε κύριοι..; Τολμήστε και αναθεωρήστε? Η ισχύς εν τη ενώσει?
Άλλωστε ο «τολμών νικά»?
Με γνώμονα πάντα την ελληνική εθνική μου, ελεύθερη συνείδηση και παιδεία?

Με εκτίμηση,
Σταθάκης Δημήτρης,
γεωπόνος – μελετητής