Όχι άλλο κάρβουνο…

Πολλές φορές καθώς προσπαθώ να συνεφέρω τη σκέψη μου, να την περιμαζέψω -την ασυμμάζευτη που τριγυρνά σε χίλια δύο πράγματα- και συγκεκριμένα όταν φτάνει η ώρα για να γράψω τούτη τη στήλη, πολλές φορές επαναλαμβάνω, υπάρχει μια φράση ή μια λέξη από την οποία πιάνομαι και ξεκινώ να πληκτρολογώ τα όσα κατεβάζει η κούτρα.
Σε μια τέτοια κατάσταση ευρισκόμενος γι? άλλη μια φορά θυμήθηκα -μα τίποτα δεν είναι τυχαίο- αυτήν τη φράση που εκστόμισε ο Κούρκουλος στην ταινία του Φώσκολου ´Κοινωνία ώρα 0´.
Δύο τινά συμβαίνουν και μ? ένα από αυτά τα δύο έπρεπε να καταπιαστώ. Το ένα ήταν να γράψω για την… ´ώρα 0´ στην οποία έχει φτάσει η κοινωνία μας και να λέω και να ξαναλέω και τελειωμό να μην έχω, αλλά σκέφτηκα ότι όλο αυτό τον καιρό μόνο κάτι τέτοια λέγονται, ακούγονται και διαβάζονται που συμπαρασύραν κι εμέ κι έχω μπει σε αυτή την κατάσταση, στην οποία στροβιλίζομαι κι επιπλέον έχω την απαίτηση και το θράσος να τα γράφω και να τα διαβάζεις εσύ ω κακόμοιρε αναγνώστα…
Πάνω σε αυτήν την τελευταία σκέψη ξαναθυμήθηκα τον Φώσκολο, την ταινία του, τον Κούρκουλο, την ατάκα εκείνη τη μνημειώδη ´όχι άλλο κάρβουνο´ και… σε είδα ω αναγνώστα να τη φωνάζεις τόσο δυνατά μες στα αφτιά μου στεντορεία τη φωνή: ´Φτάνει πια, μας έχεις αποκάψει με τις αμπελοφιλοσοφικούρες σου. Πε και πράμα άλλο´, μου έλεγες!
Και το αυτό προσπαθώ να κάνω, δηλαδή, αν με κατάλαβες πού το πάω πού το φέρνω! Με άλλα λόγια με το παρόν κείμενο επιχειρώ ένα μίνι διάλειμμα από όσα σε απασχολούν και αυτό σου προσφέρω σήμερα!
Αν κι εδώ που τα… λέμε -μόνος μου τα λέω- κι εγώ το ήθελα αυτό.
Εξάλλου δεν τρέφει κανένας από τους δυο μας αυταπάτες ότι κάτι γραφόμενα όπως αυτά που διαβάζεις κι εδώ, έχουν τη δύναμη εκείνη που θ? αλλάξουν τις καταστάσεις!
Εξάλλου στη χώρα μας, καλά το ξέρεις κι εσύ ότι ´από θεωρία καλά τα πάμε, στην πράξη υστερούμε´ και πολύ μάλιστα!