Οι ύπατοι και η Υπατία

Στα δελτία των 8 της περασμένης Πέμπτης οι θεατές άκουγαν έκπληκτοι τον υπουργό Άμυνας να διαβεβαιώνει ότι θα ασκήσει την επιρροή του (όπως υπέθεσαν στον κ. Ραγκούση για να εγκαταλείψει την ανυποχώρητη θέση ότι, ο νόμος δεν επιτρέπει αποδοχή του αιτήματος των απεργών) για να μην υπάρξει νεκρός απεργός πείνας στο μέγαρο Υπατία. Η έκπληξη οφείλεται στο γεγονός ότι η επιρροή ενός υπουργού σε άλλον υπουργό μπορεί να ασκείται φιλικά και ανεπισήμως στο παρασκήνιο, αλλά ποτέ δημόσια και επισήμως, μπροστά σε κάμερες. Ο μόνος που μπορεί δημόσια να «επηρεάσει» τους υπουργούς του είναι ο πρωθυπουργός. Με αυτό σαν δεδομένο δεν είναι λίγοι εκείνοι εκ των τηλεθεατών που εξέλαβαν την παρέμβαση Βενιζέλου ως πονηρά? συμπλήρωση πολιτικού κενού. Η διαβεβαίωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι οι δυο υπουργοί  «επικοινώνησαν μεταξύ τους και κρίθηκε ότι δεν υφίσταται πλέον κανένα πρόβλημα» δεν διευκρινίζει ποιος έχει δίκιο, ποιου η άποψη θα εφαρμοστεί, γιατί ο ένας Ύπατος (υπουργός) έκανε την «επιθετική» δήλωση του (αναγκάζοντας τον άλλο να κοινοποιήσει δημόσια    -και σωστά- τη δική του «αμυντική» θέση και ερώτηση), τί θα κάνει τελικά η κυβέρνηση για να βρεθεί διέξοδος στο όπως το? εξελίσσουν σε αδιέξοδο πρόβλημα του μεγάρου Υπατία, αλλά και πώς θα αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοια περιστατικά; Διότι, δει δη πολιτικής?
ΑΕΣ