(2010 ΕΓΧ 94?)
Κωμωδία, ριμέικ της ταινίας του Τζιν Σακς «Cactus Flower» (1969).
Σκην.: Ντάνι Μπόιλ. Μουσ.: Ρούπερτ Γκρέγκσον Γουίλιαμς. Ηθ.: Άνταμ Σάντλερ, Τζένιφερ Άνιστον, Νικόλ Κίντμαν, Χάιντι Μόνταγκ, Μπέιλι Μάντισον.
Ο Ντάνι Μακάμπι, πλαστικός χειρουργός, που επιθυμεί να φλερτάρει ελεύθερα χωρίς δεσμεύσεις, προκειμένου να πετύχει τον στόχο του χρησιμοποιεί ένα αθώο ψέμα: φοράει βέρα κι ας είναι ανύπαντρος. Όταν, όμως, γνωρίζει και ερωτεύεται την Πάλμερ, μια πανέμορφη και αρκετά μικρότερή του δασκάλα, το μικρό αυτό ψέμα τον καταδυναστεύει. Ωστόσο, αντί να παραδεχτεί την αλήθεια, αποφασίζει να «εφεύρει» μια σύζυγο με την οποία υποτίθεται ότι χωρίζει για χάρη της Πάλμερ. Τον ρόλο της δήθεν συζύγου αναλαμβάνει η επί χρόνια βοηθός του, Κάθριν, μητέρα δύο παιδιών, τα οποία σύντομα αναγκάζονται να μπουν επίσης στο παιχνίδι. Αποτέλεσμα; όλοι μαζί καταλήγουν για το Σαββατοκύριακο στη Χαβάη, διήμερο που στιγματίζει τη ζωή τους για πάντα…
Τυποποιημένη αμερικανική κομεντί, που δεν λαξεύει μοίρα από την πεπατημένη συνταγή της οικογενειακής θαλπωρής, της προκατασκευασμένης ευτυχίας αλλά και της άοσμης αντιγραφής χιλιάδων αντίστοιχων σεναρίων και εκδοχών. Με ενδιαφέροντες χαρακτήρες και καταστάσεις η ταινία κυλάει μεν χωρίς ιδιαίτερες ανατροπές και ?κρυμμένα μυστικά? και δικαιολογεί την παραγωγή της κάπου ανάμεσα στα ηχηρά ονόματα (ακόμη και η Νικόλ Κίντμαν περνάει κάποια στιγμή από τον φακό) και το προβλέψιμο, από τη μέση και μετά, φινάλε της. Ριμέικ του «Cactus Flower», μια ταινίας του Τζιν Σακς από το 1969, τότε που οι Γουόλτερ Ματάου, Ίνγκριντ Μπέργκμαν και Γκόλντι Χόουν, απογείωσαν το σενάριο που ήταν (και είναι) βασισμένο στο θεατρικό έργο της Έιμπ Μπάροουζ, «Cactus Flower», που με τη σειρά της βασίστηκε στο πρωτότυπο γαλλικό θεατρικό έργο των Πιέρ Μπαριγιέ και Ζαν Πιέρ Γκρεντί της ίδιας χρονιάς. Τελικά, θα μου πείτε άλλο βούρτσες? κι άλλο βούρτσεςςςςς? και ασφαλώς δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σας. Όμως, αν τελικά αποφασίσετε να ενσωματώσετε την ταινία στην εβδομαδιαία ατζέντα για τη διασκέδασή σας, το βέβαιο είναι ότι δεν θα μετανιώσετε για το κόμιστρο της εισόδου, αφού ο κινηματογράφος εξακολουθεί και παραμένει η φθηνότερη λύση για ατομική διασκέδαση.
