Η κρίση στη… διαφθορά

ΣΟΒΑΡΑ το πιστεύετε ότι υπάρχει? κρίση στη διαφθορά; Οσο θα υπάρχει το δίδυμο διαφθείρων και διαφθειρόμενος, που στην ελληνική νοοτροπία σημαίνει «η δουλειά να γίνεται», αυτή -η διαφθορά- θα ζει και θα βασιλεύει. Ισως εν καιρώ μνημονίου να γίνονται κάποιες? εκπτώσεις στα ποσά, αλλά το όλο σύστημα μένει ανέπαφο. Οσο, εμείς ως πολίτες, θα έχουμε την πεποίθηση ότι η προτεραιότητα στα Νοσοκομεία «πληρώνετε» έξτρα, η υπόθεσή μας στις Πολεοδομίες απαιτεί «γρηγορόσημο», η ευνοϊκή μεταχείριση του κανακάρη μας χρειάζεται πολιτικό «βύσμα» («ψηφοδοσία»), τόσο οι πελατειακές σχέσεις βουλευτή – ψηφοφόρου θα είναι στο «δούναι και λαβείν», οπότε και η διαφθορά θα ανθεί συνεχώς.
ΑΣ μην βαυκαλιζόμαστε. Η πάταξη της διαφθοράς πρέπει να ξεκινήσει από μέσα μας. Φυσικά κι από ένα συνεπές κράτος που δεν θα θεσπίζει μόνον κανόνες αντι-διαφθοράς, αλλά θα τιμωρεί και αυστηρότατα τους επίορκους υπαλλήλους που αποδεδειγμένα «λαδώνονται». Οχι με φτηνές Ε.Δ.Ε., χρονοτριβές και αθωωτικές αποφάσεις του τύπου «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει». Αλλά με γερές αυτοκαθάρσεις σε κάθε Υπηρεσία.
ΕΔΩ που τα λέμε, σε όλες τις αποκαλυπτόμενες περιπτώσεις διαφθοράς, κανονικά θα πρέπει να επιβάλλονται ποινές και στις δύο πλευρές (διαφθείροντες και διαφθειρόμενους). Διότι, αν τιμωρείται μόνον η μία πλευρά, τότε δεν τιμωρείται η διαφθορά αλλά μόνο ο ένας συντελεστής της.
Στ.Γ.Κ.