Γράφει ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΖΟΜΠΑΝΑΚΗΣ
Τυχεροί όσοι βρεθήκαμε το περασμένο Σαββατόβραδο στο κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο Χανίων. Βλέπεις οι φιλόμουσοι Χανιώτες διψούν για καλό χορωδιακό τραγούδι και μουσική.
Αυτά καθ? εαυτά τα τραγούδια του Ηλία Ανδριόπουλου αλλά και η παρουσία του στην αίθουσα, έδιδε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην όλη εκδήλωση. Ικανοποίηση και χαρά ένιωσα από την ολιγόλεπτη συζήτηση που είχα μαζί του λίγο πριν αρχίσει το πρόγραμμα. Η φιλόλογος Βίκυ Κόλλια διάβασε το βιογραφικό του και αναφέρθηκε στις επιρροές που είχε από τους ποιητές Ελύτη, Κάλβο, Σεφέρη στην καλλιτεχνική του πορεία. Στη ροή του προγράμματος έκανε και άλλες ανάλογες παρεμβάσεις.
Κατ? αρχάς ανέβηκε στη σκηνή η Λαϊκή Ορχήστρα του Βενιζέλειου Ωδείου και ακολούθως η πολυπληθής τετράφωνη Μικτή Χορωδία Χανίων. Καλωσόρισμα στο συνθέτη εκ μέρους της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων έκαμε ο αντιπεριφερειάρχης κ. Απόστολος Βουλγαράκης και εκ μέρους του Δήμου Χανίων ο δήμαρχος κ. Μανώλης Σκουλάκης.
Η απόδοση της Χορωδίας άγγιξε την τελειότητα. Συντονισμός, συγχρονισμός, απαλές φωνές, ενιαίο σύνολο. Μα και τα σόλο από τους Στ. Τάτση, Μ. Γιαννακουδάκη, Ν. Μουστάκη, Κ. Χαζιράκη και Γ. Μανούσακα ήταν πολύ πετυχημένα. Η διεύθυνση του μαέστρου Γιάννη Μεντζελόπουλου, υποδειγματική. Κατά την άποψή μου η καλύτερη εμφάνιση της χορωδίας μέχρι σήμερα.
Από τα αγαπημένα τραγούδια ποιο να πρωτοαναφέρω; Το ´Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες´, τα ´Δειλινά στη Σπάρτη´ ή την ´Ιθάκη´; ´Ο έρωτας´, την ´Πλατεία Βάθης´ ή το ´Μην κλαις´, που μας φέρνει στο νου την αξέχαστη Σωτηρία Μπέλου;
Η Λαϊκή Ορχήστρα έδωσε ρεσιτάλ απόδοσης με τον Βασίλη Παυλίδη στο μπουζούκι, Αντώνη Λαδάκη κιθάρα, Κατερίνα Χριστουλάκη ακορντεόν, Ελενα Μεντζελόπουλου βιολί και την Τέρυ Στυλιανουδάκη στο πιάνο. Στο τέλος του προγράμματος κλήθηκε ο συνθέτης στη σκηνή όπου του παρέδωσαν αναμνηστικά δώρα ο κ. Βουλγαράκης, ο κ. Σκουλάκης και η πρόεδρος της Χορωδίας κα Χαρωνίτη που με συναισθηματικό τρόπο όπως πάντα του παρέδωσε ένα ασημένιο κρητικό μαχαίρι. Συγκινημένος ο κ. Ανδριόπουλος ευχαρίστησε για τα αναμνηστικά και κυρίως για την αγάπη και ζεστασιά που ένιωσε ανάμεσα στους Χανιώτες. Ακολούθως διηύθυνε, όπως του ζητήθηκε, δυο τραγούδια του. Η διεύθυνση ήταν τέτοια που μόνο ο συνθέτης μπορεί να κάνει. Μεγαλειώδης! Τα χειροκροτήματα ήταν ατέλειωτα…
Μακάρι να έχουμε συχνά παρόμοιες εκδηλώσεις για να ξεχνούμε -έστω προσωρινά- τα πολλά δυσάρεστα γεγονότα που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα γύρω μας.
