Επιμέλεια στήλης:
ΜηνAς ΒουλγαρIδης
Πολλά είναι τα θέματα που φιλοξενεί η στήλη μας σήμερα.
Στο εσωτερικό μέτωπο μας απασχολεί το ανησυχητικό πρόβλημα των ρατσιστικών επιθέσεων, που πληθαίνουν στη χώρα μας με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Ρατσισμού, αναφερόμαστε στη κίνηση του Ανοιχτού Πολυϊατρείου, που καθημερινά αυξάνεται αλλά και καθημερινά βρίσκει νέους συμπαραστάτες στην τοπική κοινωνία και τέλος υπάρχει αναφορά στις διαδικασίες της Γενικής Συνέλευσης των Γιατρών του Κόσμου.
Στο εξωτερικό μέτωπο η επικαιρότητα εστιάζεται σε δυο θέματα: Πρώτο, στην ανθρωπιστική κρίση που δοκιμάζει σήμερα τον λαό της Ιαπωνίας και τον τρόπο που κινητοποιείται το διεθνές δίκτυο των Γιατρών του Κόσμου. Δεύτερο, ο πόλεμος στη Λιβύη που προσεγγίζεται από την πλευρά του άμαχου πληθυσμού, του αυριανού μετανάστη στη χώρα μας, με ένα θαυμάσιο λογοτεχνικό κείμενο που αναδημοσιεύουμε από έγκριτη εφημερίδα.
Οι ´Γιατροί του Κόσμου´ στην Ιαπωνία
Η Ιαπωνία είναι η μόνη χώρα στην Ασία, που το διεθνές δίκτυο των Γιατρών του Κόσμου διατηρεί σήμερα εθνική αντιπροσωπία. Οι Γιατροί του Κόσμου της Ιαπωνίας ιδρύθηκαν το 1995 μετά έναν σεισμό, που είχε πλήξει τότε το Κόμπε και έκτοτε έχουν συμμετάσχει σε πολλές διεθνείς αποστολές στη Ρουάντα, το Κόσοβο, το Βιετνάμ, τη Νιγηρία, την Αιθιοπία, την Καμπότζη και την Ινδονησία. Τις ημέρες του σεισμού οι Γιατροί του Κόσμου της Ιαπωνίας είχαν σε εξέλιξη ένα πρόγραμμα, που αφορά την υποστήριξη των αστέγων στο Τόκιο, με ιδιαίτερο βάρος στην ιατρική και ψυχολογική τους φροντίδα.
Μετά το τσουνάμι και την καταστροφή που έπληξε τη χώρα, το διεθνές δίκτυο των Γιατρών του Κόσμου σε συνεργασία με την τοπική αντιπροσωπία αλλά και πολλούς Γιαπωνέζους εθελοντές γιατρούς αξιολογούν την κατάσταση που επικρατεί και μελετούν τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να βοηθήσουν στις περιοχές που επλήγησαν από τον σεισμό. Σε συνεργασία με τις τοπικές Αρχές μελετούν τον τρόπο παρέμβασης και τις περιοχές που πρέπει να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους. Οι Γιατροί του Κόσμου έχουν καταστήσει σαφές πως θα βρίσκονται εκεί, κοντά στους πληθυσμούς που έχουν πληγεί από την καταστροφή, για όσο διάστημα είναι αυτό απαραίτητο.
ΣΑΧΑΡΑ
Το γυμνό κορίτσι στην έρημο, ψάχνει σκιά, ψάχνει νερό? τα φρυγμένα χείλη σημάδι ήττας, ο ήλιος ανελέητα σαρώνει το κορμί. Δεν ξέρει τι είναι χειρότερο: Ο ήλιος ή οι βόμβες του βεδουίνου που μεταλλάχθηκε σε τύραννο; Ο Σιμούν φτιάχνει οχυρό για να κρυφτεί. Ψευδαίσθηση. Παντού αίμα. Θα κοκκινίσει η έρημος. Το κορίτσι βλέπει μια πινακίδα. 70 μέρες για Τιμπουκτού. Τα καραβάνια, τα αρχαία καραβάνια. Οι δρόμοι της ερήμου, αυτοί που δεν έσφαλαν ποτέ. Το μόνο όπλο της μια γαλλική εφημερίδα. Τυλίγεται μ? αυτήν. Από μακριά ακούγονται κραυγές. Τις φέρνει ο αέρας. Το κορίτσι θέλει να γράψει γι? αυτά που έζησε. Λίγο πριν φύγει από την πόλη, είχε σκεφτεί να πάρει τα απαραίτητα της γραφής. Μα στον δρόμο της φυγής τα πέταξε, όπως πέταξε και τα ρούχα της. Το να γράφεις γι? αυτά που βλέπεις, για τα φρικτά, είναι διαβατήριο θανάτου, μαρτυρία ότι σκέφτεσαι. Η γραφή είναι τεκμήριο ενοχής, της είχε πει ο τελευταίος άνθρωπος που είχε δει. Σκέφτεται πως δεν είναι πια κορίτσι αλλά έγινε ξαφνικά και γρήγορα γυναίκα. Θέλει να αγαπηθεί εκεί στην έρημο, κάτω από τον καιόμενο ήλιο, γιατί δεν ξέρει πότε θα βρει ειρήνη -μπορεί να βρει θάνατο, μπορεί να βρει αρρώστια. Ο αέρας σταματά. Τίποτε δεν είναι το ίδιο. Περπατά χιλιόμετρα. Η νύχτα, η κρύα νύχτα, στο βάθος βλέπει φώτα. Ελπίζει. Ο,τι έχει ζήσει είναι στο μυαλό της. Τα φυλάει καλά τα ενθυμήματα. Ξυράφι σκέτο η μνήμη. Θυμάται και ουρλιάζει από την απουσία όσων αγάπησε. Οσων σε μια στιγμή έχασε. Θυμάται τους μακελάρηδες που μπήκαν στο σπίτι της. Τα θυμάται όλα, καρέ – καρέ. Τρέμει από το κρύο και την οδύνη. Φτάνει στην πόλη. Προσπαθεί να κρύψει τη γύμνια της. Τα παιδιά τη βλέπουν και γελάνε. Οι άντρες τη βλέπουν και στα μάτια τους φαντάζει θεά της ερήμου. Θέλουν να την αγγίξουν. Ο πόλεμος είναι εδώ και μπαίνει ανάμεσα στο κορίτσι και τους άντρες. Ακούγεται ο φρικτός ήχος των αεροπλάνων που κατεβαίνουν για να ξεράσουν μολύβι και θάνατο. Κουρνιάζει στην αυλή ενός σπιτιού. Κλέβει ρούχα απλωμένα και ντύνεται όπως – όπως. Ψάχνει απεγνωσμένα να βρει χαρτί και μολύβι. Φοβάται μην ξεχάσει. Παλεύει να βάλει σε μια σειρά όλα όσα έγιναν τις τελευταίες ημέρες. Ενα αγόρι την πλησιάζει δειλά. Εχει το ίδιο τρομαγμένο βλέμμα. Την ίδια ερημιά. Μιλάνε, ο καθένας λέει την ιστορία του. Την ίδια ιστορία. Απλώς αλλάζουν τα ονόματα και οι τόποι. Κι αυτό αγόρι της ερήμου, που έγινε ξαφνικά άντρας. Κι αυτό παλεύει να θυμηθεί. Να μην ξεχάσει. Γράφουν μαζί, φράσεις και λέξεις σκορπισμένες, αισθήματα, μίσος, αγάπη -θέλουν να φύγουν. Να πάρουν τις ιστορίες τους και να φύγουν. Να μαζέψουν τα κομμάτια της ύπαρξης και να φύγουν. Ν? αφήσουν την έρημο, να φτάσουν στη θάλασσα, ν? ανέβουν σ? ένα καράβι. Στο μυαλό τους είναι η Ευρώπη. Οι πάνω παραλίες της Μεσογείου. Δεν σκέφτονται καν ότι η Ευρώπη είναι κλειστή. Δεν το ξέρουν. Είναι πολύ μετά αυτή η σκέψη. Τώρα, απλώς, θέλουν να φύγουν. Τρέχουν μες στα χαλάσματα, προσπαθούν να αποφύγουν σφαίρες και βόμβες. Ελπίζουν. Δεν θα φτάσουν ποτέ. Τα κορμιά τους μακελεύτηκαν από μια βόμβα. Ενας σωρός κόκαλα για τα δελτία ειδήσεων. Τα χαρτιά τους σκορπίστηκαν. Ενας δυτικός δημοσιογράφος τα μαζεύει και τα διαβάζει. Γραμμένα στα γαλλικά. Καταλαβαίνει κι ένα ρίγος διαπερνά το κορμί του. Στη μνήμη τους, είπε μέσα του, θα γράψω αυτό το κομμάτι. Στη μνήμη τους.
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΑΚΕΛΛΙΩΝ
(αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα ´ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ´, 20.3.2011)
Προσφέρω φάρμακα? στηρίζω έναν σκοπό!
Το Δίκτυο FM 91,5 πήρε την πρωτοβουλία να στηρίξει και να βοηθήσει έμπρακτα τους Γιατρούς του Κόσμου στο δύσκολο έργο τους. Ετσι, την Κυριακή 13 Μαρτίου, στις 11 το πρωί, οργάνωσε συγκέντρωση των φίλων και ακροατών του στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας με σκοπό να ενισχύσουν την προσπάθεια λειτουργίας του Ανοιχτού Πολυϊατρείου των Γιατρών του Κόσμου. Συγκεκριμένα, ζήτησε από τους φίλους του σταθμού «πριν ξεκινήσουν από το σπίτι τους να ψάξουν στο φαρμακείο του σπιτιού τους, να μαζέψουν όλα τα φάρμακα που δεν χρειάζονται για να τα δώσουν στους Γιατρούς του Κόσμου». Το αποτέλεσμα αυτής της εκστρατείας ήταν μια σημαντική ποσότητα φαρμάκων να βρίσκεται σήμερα στα γραφεία μας, έτοιμα προς διάθεση στους ασθενείς μας, που θα τα χρειαστούν. Ευχαριστούμε θερμά το Δίκτυο FM 91,5 και ελπίζουμε το παράδειγμά τους να έχει και άλλους μιμητές?
ΝΕΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Την περασμένη Κυριακή, 20 Μάρτη, πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Νοσοκομείου ΝΙΜΙΤΣ στην Αθήνα, παρουσία πολλών μελών της Οργάνωσης η ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση των Γιατρών του Κόσμου.
Αναπτύχθηκε πλούσιος προβληματισμός για τη δράση της Οργάνωσης, κατατέθηκαν σημαντικές προτάσεις για τη συνέχισή της και στη συνέχεια εγκρίθηκε ομόφωνα ο απολογισμός πεπραγμένων και ο οικονομικός απολογισμός του απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου.
Στο τέλος έγιναν αρχαιρεσίες και εκλέχτηκε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, που θα διοικήσει την Οργάνωση για τα επόμενα δυο χρόνια. Στο νέο εννεαμελές Διοικητικό Συμβούλιο εκλέχτηκαν οι εξής (με αλφαβητική σειρά): Χρήστος Αγγελίδης, Αντώνιος Ανδρούτσος, Ιωάννης Γιαννακόπουλος, Νικήτας Κανάκης, Σπυρίδων Κλουδάς, Ελενα Μαυροπούλου, Ιωάννης Μουζάλας, Ελευθερία Μουλουδάκη και Χρήστος Σκολαρίκος.
21 Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων
Σήμερα -περισσότερο από ποτέ- και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι σε μια δημοκρατική κοινωνία δεν υπάρχουν λαθραίες ζωές ή ζωές με μικρότερη αξία. Σε εποχές οικονομικής κρίσης, που η φτώχεια απειλεί όλο και μεγαλύτερες ομάδες του πληθυσμού και το κοινωνικό κράτος γύρω μας καταρρέει, ο πολίτης που βάλλεται από παντού γίνεται ευάλωτος σε λαϊκίστικες σειρήνες. Δυστυχώς, είμαστε σήμερα θεατές της θλιβερής πραγματικότητας, ο ρατσιστικός λόγος να βρίσκει πρόσφορο έδαφος εξάπλωσης υποδεικνύοντας ως υπεύθυνο για όλα μας τα προβλήματα τον «ξένο» και τον «διαφορετικό». Τα θύματα του φυλετικού ρατσισμού και κοινωνικών διακρίσεων -οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, οι Ρομά, οι τοξικομανείς, οι αποφυλακισμένοι- βρίσκονται σε ακόμη πιο δυσμενή θέση την εποχή της οικονομικής κρίσης.
Αποτελέσματα του ακραίου ρατσιστικού λόγου, πέρα από τον καθημερινό εμποτισμό της κοινωνίας με εκφοβισμό και μισαλλοδοξία, είναι και οι έμπρακτες ακραίες ρατσιστικές επιθέσεις από «αγανακτισμένους πολίτες», που τελευταία βλέπουμε να πολλαπλασιάζονται. Θύματα είναι πάντα μετανάστες αδιακρίτως φύλου και ηλικίας.
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά δίπλα μας. Ενα τέτοιο θλιβερό και βάρβαρο παράδειγμα, έζησαν και είδαν με τα ίδια τους τα μάτια οι Γιατροί του Κόσμου, πριν από μερικούς μήνες, όταν ομάδα από 20 καλά οπλισμένους «πολίτες» επιτέθηκε σε κεντρική οδό της Αθήνας, με σιδηρολοστούς στον μεταφραστή των Γιατρών του Κόσμου, Καντίρ Χουσαϊνί, τον οποίο χτύπησαν και γρονθοκόπησαν μέχρι αναισθησίας! Ο Καντίρ, ο σύγχρονος «Αφγανός Οδυσσέας», -του οποίου η ζωή έχει γίνει διεθνώς βραβευμένο ντοκυμαντέρ από την Αννέτα Παπαθανασίου- έφευγε μετά την εργασία του από τα γραφεία της Οργάνωσης φορώντας, μάλιστα, το μπλουζάκι με τα διακριτικά της οργάνωσης!
Η 21η του Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων, μας βρίσκει φέτος ανήσυχους και προβληματισμένους. Πρέπει, όμως, να μας κάνει και πιο αποφασιστικούς. Πρέπει όλοι να σταθούμε εμπόδιο στις οργανωμένες ρατσιστικές συμμορίες, που επιτίθενται σε ανυπεράσπιστους μετανάστες.
Οι Γιατροί του Κόσμου, στα 20 χρόνια δράσης τους υπερασπίστηκαν σθεναρά -και χωρίς να υπολογίσουν το κόστος- το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ζει με αξιοπρέπεια, απαλλαγμένος από τον φόβο. Αυτό είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν να κάνουν -με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα- σήμερα, που ο ρατσισμός χτυπάει και τη δική μας πόρτα.
ΜΒ
Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΟΙΧΤΟΥ ΠΟΛΥΪΑΤΡΕΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ
Την εβδομάδα 14 έως 18 Μαρτίου 2011 στο Ανοιχτό Πολυϊατρείο Χανίων εξετάσθηκαν 72 ασθενείς, εκ των οποίων τα 5 ήταν παιδιά (1 από Ρουμανία, 3 από Ελλάδα και 1 από Γεωργία).
Αναλυτικά οι χώρες προέλευσης των ασθενών ήταν:
Επίσης, από το Πολυϊατρείο χορηγήθηκαν φάρμακα και ιματισμός.
