ΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ θεομηνίες στην Ιαπωνία (σεισμός, τσουνάμι, πυρηνικό ατύχημα), αλλά κι ο εμφύλιος στη Λιβύη με απρόβλεπτη (;) συνέπεια την επέμβαση των Αγγλο-Γαλλο-Αμερικανών, ξαναφέρνουν στο προσκήνιο την έννοια πατρίδα: Από τη μια η ιαπωνική πατρίδα στην οποία θαυμάζουμε την πειθαρχία και την καρτερικότητα των Ιαπώνων που δείχνουν άφθαστη οργάνωση, εμπιστοσύνη και αγάπη για τον τόπο τους? Κι από την άλλη βλέπουμε έναν εμφύλιο σπαραγμό ανάμεσα σε φυλές – φατρίες στη Λιβύη, την πατρίδα του Καντάφι, στην οποία οι άνθρωποι διαιρούνται σε καθεστωτικούς και αντικαθεστωτικούς αλληλοσπαρασσόμενοι. Και οι μεν και οι δε λένε ότι αγαπούν κι αγωνίζονται για την πατρίδα! Ώσπου να τη δουν να καταλήγει? προτεκτοράτο στους ξένους που βρήκαν ευκαιρία να τη διαλύσουν γρηγορότερα.
?ΠΑΝΑΡΧΑΙΗ η έννοια πατρίδα. Μας την ορίζει τόσο παραστατικά ο Πλάτωνας (στο διάλογό του «Κρίτων, Ή περί πρακτέου ηθικός»): «Ή είσαι τόσο σοφός, ώστε σου έχει διαφύγει ότι και από τη μητέρα και από τον πατέρα και από όλους τους άλλους προγόνους το πολυτιμότερο πράγμα είναι η πατρίδα και σεβαστότερο και αγιότερο και σε ανώτερη θέση, κατά τη γνώμη των θεών και των φρονίμων ανθρώπων και ότι πρέπει να σεβόμαστε και περισσότερο να υπακούμε και να αγαπάμε την πατρίδα, όταν οργίζεται, παρά τον πατέρα, και, ή να προσπαθούμε να την πείθουμε, ή να εκτελούμε ό,τι κι αν διατάζει. Και ή να υποφέρουμε, αν αυτή το θέλει, χωρίς το παραμικρό παράπονο, και αν θέλει ακόμα να μας δείρει ή να μας ρίξει στη φυλακή, ή να μας στείλει στον πόλεμο για να πληγωθούμε ή να σκοτωθούμε, όλα αυτά πρέπει να τα κάνουμε. Και έτσι είναι το σωστό. Μάλιστα δεν πρέπει να ξεφεύγουμε ούτε να οπισθοχωρούμε ούτε να εγκαταλείπουμε τη θέση μας, αλλά και στον πόλεμο και στα δικαστήρια και όπου αλλού, καθήκον μας είναι να εκτελούμε όσα διατάσσει η Πολιτεία και η πατρίδα ή, το πολύ, αν εκείνο που διατάζει δεν μας φαίνεται δίκαιο, να της υποδείξουμε και να την πείσουμε ποιο είναι το δίκαιο. Να μεταχειριζόμαστε όμως βία, δεν είναι ασέβεια σε μια μητέρα, σε έναν πατέρα και πολύ περισσότερο στην πατρίδα;».
ΕΠΙΚΑΙΡΑ λόγια των Αρχαίων, και χρήσιμα όσο ποτέ στην εποχή μας. Όπως κι εκείνα του J.F. Kennedy, όταν έλεγε στις αρχές της δεκαετίας του 1960, «μη ρωτάς τι κάνει η πατρίδα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για την πατρίδα σου»! Λόγια μάλλον παράταιρα στην εποχή μας, και κυρίως λησμονημένα. Αντίθετα, οι έννοιες που κυριαρχούν σήμερα είναι ο αρνητισμός, ο «εαυτουλισμός» κι ο μηδενισμός των πάντων.
Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr – www.stcloris.gr
